ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

Διόδια στην Αλεξάνδρεια γραμμένα στα ελληνικά

Όσοι έχουν την τύχη να βρεθούν στο δρόμο από και προς το Κάιρο για την Αλεξάνδρεια, θα έρθουν αντιμέτωποι με με μία φωτεινή επιγραφή. Είναι πράγματι φωτεινή. Όχι όμως από αυτές που έχουμε συνηθίσει.
Η επιγραφή που βρίσκεται στην είσοδο της πρώην ελληνικής κοινότητας είναι γραμμένη στα
ελληνικά, μετά από συλλογική απαίτηση των Αιγυπτίων δημάρχων της περιοχής της Αλεξάνδρειας.
Η επιγραφή βρίσκεται στην είσοδο της πρωτεύουσας της Αιγύπτου σε αρχαίο κλασικό, προσδίδοντας στην πόλη "άρωμα" ελληνικού πολιτισμού.
"Και αυτό για να τιμήσουμε τον Μέγα Αλέξανδρο", δήλωναν τότε όσοι ενεπλάκησαν στο μεγαλειώδες έργο.
Κάτι που δεν θα μπορούσε να αποτελεί τίποτα άλλο, από μία αιχμηρή απάντηση όχι μόνο απέναντι στους γείτονες μας στην ΠΓΔΜ που θέτουν συνεχώς θέμα με την ονομασία της χώρας τους, αλλά και στους γηγενείς μας που τείνουν να ξεχάσουν τις ρίζες, τον πολιτισμό και την πλούσια ιστορία τους.
Οι Έλληνες της Αλεξάνδρειας
Όταν το 332 π.Χ. ο Μέγας Αλέξανδρος πέρασε από την περιοχή της σημερινής Αλεξάνδρειας, γονάτισε στην αχανή παραλία και χάραξε στην άμμο το αμφιθεατρικό σχήμα της μελλοντικής πόλης, η οποία θα γινόταν η πρωτεύουσα της Αιγύπτου και θα έπαιρνε το όνομά του
Μετά τον Μέγα Αλέξανδρο και την εγκαθίδρυση του κράτους των Πτολεμαίων άρχισαν να καταφθάνουν στην Αίγυπτο, και περισσότερο στην Αλεξάνδρεια, μετανάστες από όλες τις περιοχές της Ελλάδας και της Μικράς Ασίας. Εκεί δημιούργησαν ολόκληρες πόλεις, τις οποίες διοίκησαν με πολιτεύματα ανάλογα των μητρικών πόλεων καταγωγής τους.
Το επόμενο μεγάλο ρεύμα μετανάστευσης των Ελλήνων στην Αίγυπτο άρχισε στις αρχές του 19ου αιώνα. Έλληνες έμποροι, μεταξύ των οποίων οι αδελφοί Τοσίτσα και ο Γεώργιος Αβέρωφ, διαδραμάτισαν ηγετικό ρόλο στην παγκόσμια αγορά του βαμβακιού και τη δημιουργία μεγάλων εργοστασίων παραγωγής και επεξεργασίας αγροτικών και χημικών προϊόντων.
Δεν ήταν όμως όλοι οι Έλληνες της Αλεξάνδρειας εύποροι επιχειρηματίες, ήταν και μικρομαγαζάτορες και απλοί εργαζόμενοι, που μετανάστευσαν στην Αίγυπτο για να εργαστούν στις ελληνικές επιχειρήσεις. Οι Έλληνες της Αλεξάνδρειας απέκτησαν ξεχωριστό χαρακτήρα, επειδή μεγάλωσαν σε πολυεθνικό περιβάλλον.
Τα χρώματα, οι γεύσεις και οι ήχοι της ανατολής σημάδεψαν την ψυχή τους και τους προίκισαν με καλλιτεχνική προδιάθεση και εμπορικές δεξιότητες. Είναι κοσμοπολίτες, μιλούν πολλές γλώσσες και δεν τους τρομάζουν οι αναμίξεις των λαών και των πολιτισμών.
Παράλληλα νιώθουν 100% Έλληνες και ξοδεύουν πολύ προσωπικό χρόνο και χρήμα για να κρατήσουν την ελληνικότητά τους.
Ανέκαθεν έχτιζαν ελληνικά σχολεία υψηλού επιπέδου και δημιουργούσαν δραστήριες ομογενειακές οργανώσεις. Επίσης μαζεύονταν συχνά σε σπίτια κατά οικογένειες για να εξοικειώσουν τα παιδιά τους στην κοινωνική ζωή δίπλα σε Έλληνες.
Μεγαλώνοντας είχαν κατανοήσει κι αυτά την ανάγκη να ρυμουλκήσουν την επόμενη γενιά της παροικίας στην ελληνικότητα.

ΑΠΟ http://news247.gr
By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΠΛΑΤΗ: (ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ ΚΑΝΑΛΟΥΠΟΥΣ). ΣΥΛΛΟΓΗ ΠΑΛΑΙΩΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ.

Ακόμα μερικές παλιές φώτο μας ήρθανε, ενισχύοντας έτσι την συλλογή μας, η οποία χάρη στις δικές σας δωρεές αυξάνει συνεχώς.