ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2012

Η ιστορία του Ιερού Ναού Αγίου Αθανασίου Φιλιατρών

 Από http://eisagios.blogspot.com/
Ο Άγιος Αθανάσιος αποτελεί μία από τις τέσσερις ενορίες της πόλης των Φιλιατρών και είναι n σχετικώς νεότερη απ' όλες. Είναι επίσης n ενορία με την κατεξοχήν ίσως οικιστική ανάπτυξη των τελευταίων δεκαετιών. Τι όμως προϋπήρχε και πως φθάσαμε στη δημιουργία του εν λόγω Ναού, δημιουργία καθοριστική και για την περαιτέρω ανάπτυξη της ενορίας;

Ο σημερινός Ναός είναι ο τρίτος κατά σειρά. Προ της επαναστάσεως του 1821ήτο ένας μικρός Ναός, τύπου εξωκλnσίου, στον περίβολο του οποίου εθάπτοντο οι νεκροί του βορείου τομέα της πόλεως.

Στις 11-4-1860 επί δημάρχου Γεωργίου Αναγνώστου Σπέντζα κατεδαφίστηκε ο μικρός παλαιός Ναός. Στη θέση του ανοικοδομήθηκε δεύτερος μεγαλύτερος Ναός από Ζακυνθινούς τεχνίτες.

Στις 3-7-1861 άρχισε η στέγαση του Ναού και την Κυριακή 27-8-1867 έγιναν τα εγκαίνια του Ναού από το τότε επίσκοπο της περιοχής Βαρθολομαίο. Η δαπάνη εβάρυνε τον Αναστάσιο Tαμβάκn. Γύρω από το δεύτερο Ναό υπήρχαν χωράφια και η ενορία ήταν αραιοκατοικnμένn. Βορειοανατολικά υπήρχαν λεμονοπορτοκαλιές. Την Κυριακή του Πάσχα μέσα σ' αυτό το φυσικό περιβάλλον, όλη n ενορία έστηνε τραπέζια, χόρευαν, έπιναν και πανηγύριζαν από κοινού.

Ο σημερινός Ναός έγινε δι' επεκτάσεως του δεύτερου Ναού. Τα έργα επεκτάσεως άρχισαν το 1923. Ο καινούργιος Ναός κατασκευάστηκε κυρίως με δαπάνη και προσωπική εργασία των ενοριτών, σε συνεργασία με γνωστούς Λαγκαδιανούς μάστορες της εποχής. Το χρονικό διάστημα που διήρκεσε n εργασία των Λαγκαδιανών μαστόρων έμεναν και τρεφόντουσαν στις οικίες των ενοριτών που τους είχε κατανείμει το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο.

Από τους ντόπιους ενορίτες πρώτος έβαλε θεμέλιο ο Γ. Χαραλαμπόπουλος.

Χαρακτηριστικό είναι ότι και οι μαθητές των δημοτικών σχολείων μετά τη λήξη των μαθημάτων, βοηθούσαν στην ανοικοδόμηση, εκτελώντας ό,τι εντολές τους έδιναν οι μαστόροι και τούτο το έκαναν μάλιστα κατόπιν προτροπής των δασκάλων τους.

Το 1925 ο νέος Ναός ήταν ήδη έτοιμος. Το ίδιο έτος επισήμως πλέον θα εγκαινιαστεί από τον τότε Μητροπολίτη Τριφυλίας & Ολυμπίας κυρό Ανδρέα Τριανταφύλλου (1922-1938).

Τι απέμεινε όμως σήμερα από τον παλαιό μικρό Ναό τον δεύτερο κατά σειρά; Η Αγ. Τράπεζα του σημερινού Ναού είναι n ίδια ακριβώς που είχε ο παλαιός Ναός. Οι ιερές εικόνες του Τέμπλου είναι ακριβώς οι ίδιες που κοσμούσαν και το Τέμπλο του παλαιού Ναού. Εικόνες δυτικότροπnς θρησκευτικής ζωγραφικής που ενώ μαρτυρούν την πολιτισμική επίδραση που υπήρχε κατά τις απαρχές του νεότερου Ελληνικού κράτους, στην περίπτωση του Αγ. Αθανασίου είναι ένα από τα αδιάψευστα εξωτερικά τεκμήρια που εξασφαλίζουν την ιστορική συνέχεια του τότε και του τώρα.

Η ύπαρξη του Ναού του Αγ. Αθανασίου υποστασιοποίnσε τις επιθυμίες των τότε ενοριτών, κοινωνοί του σεβασμού, της αγάπης και της φροντίδας των τωρινών του, συνεχίζοντας την δική του προσφορά ως εργαστήρι αγιότητας με συγκεκριμένο στίγμα σε προσδιορισμένο τόπο, ακολουθώντας την πορεία και την ιστορία των Φιλιατρινών.
 http://talanto.forumup.gr
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: