ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Παρασκευή 10 Μαΐου 2013

Αποζημίωση σε εργαζόμενους και όταν κλείνει η επιχείρηση

Δικαίωση εργαζόμενου, που είχε απολυθεί από εταιρεία που έκλεισε χωρίς αποζημίωση. Το σκεπτικό της απόφασης του Αρείου Πάγου

Το Εργατικό Τμήμα του Αρείου Πάγου, ανατρέποντας εφετειακή απόφαση, δικαίωσε οδηγό αγροτικής συνεταιριστικής οργάνωσης, ο οποίος απολύθηκε μετά το κλείσιμό της, χωρίς όμως να του καταβληθεί η νόμιμη αποζημίωση, καθώς η συνεταιριστική οργάνωση επικαλέστηκε λόγους ανωτέρας βίας.
Ειδικότερα, οι αρεοπαγίτες υπογραμμίζουν στην υπ' αριθμ. 172/2013 απόφασή τους ότι "ανώτερη βία
δεν συντρέχει στην περίπτωση που τα επικαλούμενα από τον εργοδότη περιστατικά ανάγονται στον κύκλο της επιχειρηματικής του δραστηριότητας και στη σφαίρα κινδύνου αυτού, αφού αυτά θα μπορούσαν εκ των προτέρων να ληφθούν υπόψη ως ενδεχόμενα κατά την κοινή πείρα και συνεπώς να αντιμετωπιστούν".
Ούτε όμως, συνεχίζουν οι δικαστές, "συνιστά ανώτερη βία, χωρίς την συνδρομή άλλης περιστάσεως, η κακή πορεία της οικονομικής καταστάσεως της επιχειρήσεως και ειδικότερα η δυσαναλογία μεταξύ των εξόδων αυτής, μεταξύ των οποίων και οι αποδοχές των εργαζομένων, και των από την επιχειρηματική δραστηριότητα εσόδων, αφού είναι γεγονός προβλέψιμο διά καταβολής της συνήθους επιμελείας, κείμενον εντός του συνήθους επιχειρηματικού κινδύνου".
Το χρονικό της υπόθεσης
Αγροτική συνεταιριστική οργάνωση στο χώρο της γαλακτοκομίας συνεργαζόταν αποκλειστικά επί 16 συναπτά έτη με συγκεκριμένη γνωστή γαλακτοκομική εταιρεία.
Η εταιρεία, με ετήσιες συμβάσεις, έδινε "φασόν" την παραγωγή σκληρών τυριών στη συνεταιριστική οργάνωση, αφού προηγουμένως της παρείχε τις πρώτες ύλες. Όμως, αιφνιδιαστικά η γαλακτοκομική εταιρεία το 2007 ανακοίνωσε στη συνεταιριστική οργάνωση ότι δεν θα ανανεώσει τη σύμβαση συνεργασίας και πρότεινε την τμηματική πρόσληψη του προσωπικού της.
Το χρονικό εκείνο σημείο η αγροτική συνεταιριστική οργάνωση είχε μεγάλες οφειλές στην Αγροτική Τράπεζα και σε ασφαλιστικά ταμεία.
Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκαν διαδοχικές έκτακτες συνελεύσεις και τελικά αποφασίστηκε να λυθεί η συνεταιριστική οργάνωση και να τεθεί υπό εκκαθάριση. Οδηγός της συνεταιριστικής οργάνωσης, ο οποίος είχε προσληφθεί τον Σεπτέμβριο του 1988, παρέμεινε στη συνεταιριστική οργάνωση έως το τέλος της εκκαθάρισής της, οπότε τον Ιανουάριο του 2009 καταγγέλθηκε η σύμβαση εργασίας του, χωρίς όμως να του καταβληθεί η νόμιμη αποζημίωση.
Ο οδηγός προσέφυγε στη Δικαιοσύνη κατά της συνεταιριστικής οργάνωσης. Στο Πρωτοδικείο δικαιώθηκε και του επιδίκασε το ποσό των 32.495 ευρώ ως αποζημίωση απολύσεως. Όμως, το Εφετείο (έπειτα από έφεση που άσκησε η συνεταιριστική οργάνωση) είχε αντίθετη άποψη και αναίρεσε την πρωτόδικη απόφαση, κρίνοντας ότι η οριστική και μόνιμη διακοπή της λειτουργίας της αγροτικής συνεταιριστικής οργάνωσης «έλαβε χώρα υπό απρόβλεπτες συνθήκες και περιστάσεις, ανεξάρτητες από τη βούλησή της, των οποίων οι συνέπειες δεν θα μπορούσαν να ανατραπούν, τη δεδομένη χρονική στιγμή, όση επιμέλεια και αν καταβαλλόταν και όποια μέτρα και αν λαμβάνονταν». Επομένως, -σύμφωνα με την εφετειακή απόφαση- «δεν θα μπορούσε να συνεχίσει να υφίσταται και να δραστηριοποιείται από λόγους ανώτερης βίας, η δε οριστική λύση της δεν μπορούσε να αποτραπεί ακόμη και με μέτρα άκρας επιμέλειας και σύνεσης, εκ μέρους της». Και κατέληξε το Εφετείο ότι η συνεταιριστική οργάνωση δεν υποχρεούται να καταβάλει στον οδηγό τη νόμιμη αποζημίωση λόγω απολύσεως.
Ο Άρειος Πάγος, όπου οδηγήθηκε τελικά η υπόθεση, αποφάνθηκε ότι το Εφετείο έσφαλε στην κρίση του, καθώς δεν συντρέχει ανώτερη βία, αφού από τα πραγματικά περιστατικά της επίμαχης υπόθεσης θα «μπορούσαν εκ των προτέρων να ληφθούν υπόψη ως ενδεχόμενα κατά την κοινή πείρα και συνεπώς να αντιμετωπιστούν με άλλες ενέργειες, όπως εξεύρεση άλλων πελατών, αλλαγή της επιχειρηματικής δραστηριότητας κ.λπ. ενόψει μάλιστα του γεγονότος» ότι οι συμβάσεις που καταρτίζονταν με τη γαλακτοκομική εταιρεία «ήταν ετήσιας διάρκειας και ανανεώνονταν μετά από αίτηση της συνεταιριστικής οργάνωσης ως εκ τούτου, κατά την κοινή πείρα, μετά τη λήξη εκάστης σύμβασης ήταν προβλέψιμη η τυχόν μη ανανέωση αυτής».
Κατόπιν αυτών, οι αρεοπαγίτες αναβίωσαν ουσιαστικά την πρωτόδικη απόφαση με αποτέλεσμα ο οδηγός να λάβει την αποζημίωση των 32.495 ευρώ.
(Πηγή: ΑΠΕ)
ΑΠΟ http://news247.gr
By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΠΛΑΤΗ: (ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ ΚΑΝΑΛΟΥΠΟΥΣ). ΣΥΛΛΟΓΗ ΠΑΛΑΙΩΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ.

Ακόμα μερικές παλιές φώτο μας ήρθανε, ενισχύοντας έτσι την συλλογή μας, η οποία χάρη στις δικές σας δωρεές αυξάνει συνεχώς.