ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Πέμπτη 25 Απριλίου 2013

Επιστροφή των πυρηνικών τρένων

Η Ρωσία άρχισε τη δημιουργία σιδηροδρομικών πυραυλικών συστημάτων μάχης, ανάλογο των οποίων ήταν στην υπηρεσία των Ενόπλων Δυνάμεων της Σοβιετικής Ένωσης και της Ρωσίας από το 1987 έως και το 2005.
Τα συστήματα αυτά αποσύρθηκαν από το οπλοστάσιο της χώρας βάσει των όρων της ρωσο-αμερικανικής Συνθήκης START-2 του 1993.
Οι πρώτοι σοβιετικοί διηπειρωτικοί πύραυλοι R-7 εκτοξεύονταν από ανοικτό εκτοξευτή. Τα μειονεκτήματα αυτού του τρόπου ήταν προφανή – ο
πύραυλος μπορούσε να τεθεί εκτός λειτουργίας από οποιοδήποτε θραύσμα ή απλώς από το ωστικό κύμα μιας συμβατικής βόμβας που εξερράγη κάπου κοντά.
Η επόμενη γενιά πυραύλων ήδη εγκαταστάθηκε σε φρεάτια, από τα οποία οι πύραυλοι ανυψώνονταν πριν την εκτόξευση και εκτοξεύονταν από την επιφάνεια. Και τέλος, από τα μέσα της δεκαετίας του ΄60 οι πύραυλοι, που εκτελούσαν μαχητική υπηρεσία, προστατεύονταν από οπλισμένο σκυρόδεμα πολλών μέτρων πάχους και δεκάδων εκατοστών θώρακα. Μέσα στα φρεάτια οι πύραυλοι μπορούσαν να επιβιώσουν μετά από μια πυρηνική έκρηξη σε μικρή απόσταση από τη θέση τους.
Παρόλα αυτά, η αυξανόμενη ακρίβεια τόσο των πυρηνικών, όσο και των συμβατικών πυρομαχικών ανάγκασε και πάλι να ανεβούν οι πύραυλοι στην επιφάνεια – αυτή τη φορά με τη χρησιμοποίησή τους από κινητούς εκτοξευτές. Τη δεκαετία του ΄70 στη Σοβιετική Ένωση είχε αρχίσει η ανάπτυξη κινητών πυρηνικών πυραυλικών συστημάτων εδάφους και την επόμενη δεκαετία – και σιδηροδρομικών πυραυλικών συστημάτων μάχης. Το πλεονέκτημα των συστημάτων εδάφους ήταν η ικανότητά τους για ανάπτυξη ουσιαστικά από οποιαδήποτε τοποθεσία. Το πλεονέκτημα των σιδηροδρομικών συστημάτων ήταν η υψηλή ευελιξία τους – μέσα σε ένα 24ωρο το «πυρηνικό τρένο» μπορούσε να μετακινηθεί κατά 1500 χλμ. από τη βάση του.
Και τα δυο είδη συστημάτων ήταν πολύ δύσκολο να ανιχνευθούν. Οι ελκυστήρες, δηλαδή τα κινητά πυραυλικά συστήματα εδάφους, φυσικά, είναι δύσκολο να τα συγχύσει κανείς με οτιδήποτε άλλο, όμως η τεράστια έκταση των περιοχών διασποράς τους, σε συνδυασμό με τις χαρακτηριστικές για τη Ρωσία καιρικές συνθήκες (ένα σημαντικό μέρος του εδάφους είναι συνεχώς καλυμμένο από σύννεφα) και το στενό οπτικό πεδίο των αναγνωριστικών δορυφόρων παρείχαν κάθε ευκαιρία να ξεφύγουν από την παρακολούθηση.
Τα «πυρηνικά τρένα», που ήταν κατασκευασμένα στη βάση των συνηθισμένων βαγονιών, ήταν επίσης δύσκολο να εντοπιστούν στο συνωστισμό των κομβικών σταθμών και διακλαδώσεων, παρόλο που ήταν αυστηρά συνδεδεμένα με τις σιδερένιες ράγες.
Βάσει της Συνθήκης START-2 του 1993 η Ρωσία έπρεπε να διαγράψει τα σιδηροδρομικά πυραυλικά συστήματα μάχης. Το 2002 απαντώντας στην αποχώρηση των Ηνωμένων Πολιτειών από τη Συνθήκη για την αντιπυραυλική άμυνα του 1972, η Ρωσία αποχώρησε από τη START-2, όμως ήταν ήδη άσκοπο να σταματήσει η διαδικασία διαγραφής. Εκτός αυτού, η κατάσταση γινόταν πιο δύσκολη λόγω του ότι οι πύραυλοι RT-23UTTH (SS-24 Scalpel) παράγονταν στην Ουκρανία. Ως αποτέλεσμα, κατά το 2005 τα σιδηροδρομικά πυραυλικά συστήματα μάχης αποσύρθηκαν από το οπλοστάσιο της χώρας.
Για τη δυνατότητα επιστροφής στα σιδηροδρομικά πυραυλικά συστήματα μάχης άρχισε να γίνεται λόγος στα τέλη της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα, μετά την εμφάνιση του πυραύλου RS-24 Yars. Οι 45 τόνοι κάνουν τον Yars τον προτιμότερο υποψήφιο για χρησιμοποίηση σε σιδηροδρομική βάση σε σύγκριση με τον 100 τόνων Scalpel. Ένα σύγχρονο πυρηνικό τρένο, που μπορεί να μεταφέρει 3-4 πυραύλους, θα μπορούσε να γίνει ένα αξιόπιστο στοιχείο της ρωσικής πυρηνικής ασπίδας και καλό μέσο αντιμετώπισης της αντιπυραυλικής άμυνας, γιατί η αποτελεσματικότητα των συστημάτων αντιπυραυλικής άμυνας μειώνεται σημαντικά στις συνθήκες μάχης με πυραύλους κινητής βάσης, το σημείο εκκίνησης των οποίων είναι ουσιαστικά αδύνατο να μαντέψει ο εχθρός εκ των προτέρων.
ΠΗΓΗ ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ

Read more: http://www.newsbomb.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

ΠΛΑΤΗ: (ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ ΚΑΝΑΛΟΥΠΟΥΣ). ΣΥΛΛΟΓΗ ΠΑΛΑΙΩΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ. (ΔΥΟ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ).

Στην προσπάθεια που γίνετε για τη συλλογή παλαιών φώτο με θέμα το χωριό μας, μας ήρθε μία ακόμα, με δύο ενδεικτικά του δημοτικού μας σχολε...