ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2012

Εποχικές ιώσεις – Γρίπη: Προστατευθείτε και αντιμετωπίστε τες

Γράφει η Βαρβάρα Δ. Ντούσκα, Παθολόγος, Επιμελήτρια Γ΄ Παθολογικής Κλινικής ΜΗΤΕΡΑ
Το κρυολόγημα και η γρίπη είναι οι πιο συνηθισμένες απειλές για την υγεία μας το χειμώνα. Επειδή τα συμπτώματά τους μοιάζουν πολύ, αρκετοί τα συγχέουν, όμως η γρίπη είναι πιο επικίνδυνη και μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές. Τι πρέπει να ξέρουμε, λοιπόν, γι’ αυτήν και πώς μπορούμε να προφυλαχθούμε;
Ο χειμώνας είναι η ‘αγαπημένη εποχή’ των ιώσεων, αφού τόσο η γρίπη όσο και το κοινό κρυολόγημα εμφανίζονται με μεγάλη συχνότητα κατά τη διάρκειά του.

Η γρίπη συγχέεται συχνά με το κοινό κρυολόγημα, επειδή και τα δύο προσβάλλουν το αναπνευστικό σύστημα και τα συμπτώματά τους μοιάζουν. Ωστόσο, το κοινό κρυολόγημα είναι μια εντελώς διαφορετική νοσολογική οντότητα και προκαλείται από διαφορετικούς ιούς (ρινοϊούς). Οι εκδηλώσεις του είναι ηπιότερες, οι επιπλοκές σπάνιες και η διάρκεια της νόσου συντομότερη. Τα συμπτώματα του κρυολογήματος είναι η ρινική καταρροή (συνάχι), το φτέρνισμα, ο βήχας, ο ήπιος πονόλαιμος, οι μυαλγίες, οι αρθραλγίες και ο χαμηλός πυρετός, που το διαφοροποιούν σημαντικά από τη γρίπη.
 
Η γρίπη
Η γρίπη είναι ιδιαίτερα μεταδοτική ιογενής νόσος, με σημαντική επίδραση στην ανθρώπινη υγεία. Προκαλείται από τους ιούς της γρίπης (A, B, C), εκ των οποίων οι Α και Β θεωρούνται οι πιο επικίνδυνοι, λόγω της ικανότητάς τους να μεταλλάσσονται και να προκαλούν επιδημίες.
Ο ιός της γρίπης ‘χτυπά’ κυρίως το φθινόπωρο και το χειμώνα. Προσβάλλει το ανώτερο και κατώτερο αναπνευστικό σύστημα και μεταδίδεται κυρίως με την εισπνοή μολυσμένων σταγονιδίων σε περιβάλλον όπου υπάρχουν ασθενείς που βήχουν ή φτερνίζονται και με μεταφορά μέσω μολυσμένων χεριών. Η μετάδοση διευκολύνεται με το συγχρωτισμό σε κλειστούς χώρους και με τις χαμηλές θερμοκρασίες.
Σε αντίθεση με το κοινό κρυολόγημα, τα συμπτώματα της γρίπης εμφανίζονται αιφνίδια, μία έως τέσσερις μέρες μετά τη μόλυνση, και περιλαμβάνουν υψηλό πυρετό, ρίγη, βήχα, πονοκέφαλο, μυαλγίες, ρινική συμφόρηση ή καταρροή, ανορεξία και εξάντληση. Ο πυρετός διαρκεί συνήθως 3-4 ημέρες, αλλά μπορεί να παραταθεί μέχρι και 7 ημέρες.
Το αίσθημα κόπωσης και αδυναμίας μπορεί να διαρκέσει έως και 3 εβδομάδες.
Η γρίπη δημιουργεί ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξη δευτερογενών μικροβιακών επιπλοκών, όπως βρογχίτιδα, πνευμονία, μέση ωτίτιδα, παραρινοκολπίτιδα, μυοκαρδίτιδα, εγκεφαλίτιδα κ.ά., οι οποίες μπορεί να έχουν πολύ σοβαρή εξέλιξη. Πιθανότεροι υποψήφιοι να παρουσιάσουν επιπλοκές είναι οι ασθενείς με ανεπαρκές αμυντικό σύστημα, που αποτελούν τις ομάδες υψηλού κινδύνου.
Το 2009, ένα νέο στέλεχος του ιού της γρίπης τύπου Α, ο Η1Ν1, έθεσε σε συναγερμό την παγκόσμια κοινότητα, λόγω της ταχείας μετάδοσής του σε όλο τον κόσμο και της θανατηφόρου εξέλιξης σημαντικού αριθμού κρουσμάτων. Η πανδημία έληξε το 2010, σποραδικά κρούσματα όμως μπορεί να εμφανίζονται και τα επόμενα χρόνια.
Πρόληψη και αντιμετώπιση
Πρακτικά δεν υπάρχει θεραπεία για τη γρίπη και το κοινό κρυολόγημα. Αυτό που προσπαθούμε κάθε φορά είναι να ανακουφίσουμε τον ασθενή από τα συμπτώματά τους και να απομακρύνουμε τον κίνδυνο των πιθανών επιπλοκών. Χρησιμοποιούμε αντιπυρετικά-αναλγητικά φάρμακα για τον πυρετό και τις μυαλγίες, αντιισταμινικά και αποσυμφορητικά για τη ρινική συμφόρηση και αποχρεμπτικά ή αντιβηχικά. Αντιβιοτικά χρησιμοποιούνται μόνο επί επιπλοκών. Αντιιικά χορηγούνται σε γρίπη με επιπλοκές ή σε ασθενείς με υποκείμενα νοσήματα και ανοσοκατεσταλμένους.
Επειδή οι ιώσεις του χειμώνα, οι οποίες συνήθως είναι ελαφρές και αυτοϊώμενες, μπορούν να γίνουν πραγματική απειλή για κάποιες ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, είναι εξαιρετικά καθοριστικός ο ρόλος της πρόληψης.
Για την πρόληψη, αλλά και για την αντιμετώπιση των ιώσεων, θα πρέπει αρχικά να υιοθετήσουμε βασικούς κανόνες υγιεινής, όπως:
  • αποφεύγουμε άτομα που νοσούν,
  • αποφεύγουμε το συγχρωτισμό με πολλά άτομα σε περιόδους υψηλής νοσηρότητας,
  • αποφεύγουμε το κάπνισμα (και το παθητικό),
  • πλένουμε σχολαστικά τα χέρια μας και τα κοινόχρηστα αντικείμενα,
  • καλύπτουμε το βήχα ή το φτέρνισμα με χαρτομάντιλο ή με τον αγκώνα μας και όχι με γυμνό χέρι,
  • αερίζουμε επιμελώς τους εσωτερικούς χώρους,
  • φροντίζουμε να έχουμε σωστή διατροφή (βιταμίνη C, άφθονα υγρά) και καλό ύπνο.
 
Το εμβόλιο
Ειδικά για τη γρίπη, το καλύτερο προληπτικό μέτρο είναι ο ετήσιος εμβολιασμός των ευπαθών ομάδων με το εποχικό εμβόλιο, το οποίο εξασφαλίζει ικανοποιητική ανοσία (άνω του 70%) και προστατεύει από τις σοβαρές επιπλοκές της νόσου.
Πρέπει να γίνεται σε άτομα άνω των 60 ετών, επαγγελματίες υγείας, παιδιά και ενήλικες με χρόνια νοσήματα (πνευμονοπάθειες, καρδιοπάθειες, σακχαρώδη διαβήτη, νεφροπάθεια, αιματολογικά νοσήματα) ή ανοσοανεπάρκεια, σε άτομα που φροντίζουν τέτοιους ασθενείς, σε εγκύους β΄ και γ΄ τριμήνου, παχύσαρκους και μέλη κλειστών πληθυσμών (ιδρύματα, φυλακές, στρατόπεδα κ.λπ.).

ΑΠΟ http://www.iatronet.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: