ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Δευτέρα 8 Απριλίου 2013

Έφυγε από τη ζωή η ηθοποιός Κάκια Παναγιώτου

 Την τελευταία της πνοή άφησε σε ηλικία 90 ετών η ηθοποιός Κάκια Παναγιώτου, μια από τις σημαντικότερες εκπροσώπους της αρχαίας τραγωδίας. Υπήρξε ηθοποιός του Εθνικού Θεάτρου για πάνω από 30 χρόνια ενώ είχε πρωταγωνιστήσει  στα δράματα του Νίκου Φώσκολου, του Γιάννη Δαλιανίδη και του Ντίνου Δημόπουλου. Η Κάκια Παναγιώτου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1923 και φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.  Άνθρωπος χαμηλών τόνων, συνήθιζε να μένει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Πρωτοεμφανίσθηκε στη θεατρική σκηνή το 1945 με το θίασο «Αυλαία» στο θέατρο «Κοτοπούλη» και το 1948 προσλήφθηκε στο Εθνικό Θέατρο ως κορυφαία στο χορό αρχαίου δράματος.
Ακολούθησαν συνεργασίες με το ελεύθερο θέατρο και το θέατρο «Κοτοπούλη», έως το 1953, οπότε επέστρεψε στο Εθνικό Θέατρο, του οποίου υπήρξε βασικό στέλεχος έως το 1986.
Μέσα σε αυτά τα 33 χρόνια ερμήνευσε 93 σημαντικούς ρόλους του κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου («Ο Βασιλιάς και ο σκύλος», «Βασιλιάς Ληρ», «Οθέλλος», «Ριχάρδος Γ'», «Αντώνιος και Κλεοπάτρα», «Γέρμα», «Χριστός Πάσχων»,κ.α.), ενώ ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η συμμετοχή της στο χώρο της αρχαίας τραγωδίας: «Οιδίπους επί Κολωνώ» (Ισμήνη), «Ηλέκτρα»(Κλυταιμνήστρα), «Πέρσες» ('Αττοσα), «Τρωάδες»(Ανδρομάχη), «Ελένη» (Θεονόη), «Μήδεια» (Τροφός), «Αίας»(Αθηνά), «Φοίνισσαι» (Αντιγόνη) κ.α.
Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1954 με την ταινία του Αλέκου Σακελλάριου, «Θανασάκης ο πολιτευόμενος». Ακολούθησαν: «Ραντεβού στη Βενετία» του Ντίμη Δαδήρα (1960), «Οι γενναίοι του Βορρά» και «Ένας τρελός γλεντζές» του Κώστα Καραγιάννη (1970), «Αγάπη για πάντα» του Βασίλη Γεωργιάδη (1969), «Αυτοί που μίλησαν με το θάνατο» του Γιάννη Δαλιανίδη (1970), «Μια γυναίκα στην αντίσταση» του Ντίνου Δημόπουλου (1970), «Υπολοχαγός Νατάσα» του Νίκου Φώσκολου (1970), «Μαντώ Μαυρογένους» του Κώστα Καραγιάννη (1971), «Χρόνια της οργής» του Χρήστου Κυριακόπουλου (1973), «'γρια νιάτα» του Νίκου Φώσκολου (1982), «Η πόλη ποτέ δεν κοιμάται» του Ανδρέα Τσιλιφώνη(1984), «Πολίτικη κουζίνα» του Τάσου Μπουλμέτη(2003) κ.α.
Το 1974 η Κάκια Παναγιώτου άρχισε να εμφανίζεται στην τηλεόραση στο «Κεκλεισμένων των θυρών» του Κ. Λυχναρά. Με τον ίδιο σκηνοθέτη συνεργάστηκε και στις «Σκοτεινές δυνάμεις» και στη «Λεηλασία μιας ζωής». Έπαιξε, επίσης, στις τηλεοπτικές σειρές: « Τερέζα Βάρμ Δακόστα», «Ταξίδι», «Κόντρα στο άνεμο», «Λάουρα», «Στην αντίπερα όχθη», «'γνωστος» , «Μάνα είναι μόνο μία».
Η τελευταία της εμφάνιση ήταν το 2007-2008 στη σειρά του Χάρη Ρώμα «Δεληγιάννειο Παρθεναγωγείο» όπου ήταν η αφηγήτρια των γεγονότων της ιστορίας. Η κηδεία της θα γίνει σήμερα , στις 5.30 μμ, στο Νεκροταφείο Χαλανδρίου.
πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
ΑΠΟ http://www.star.gr
By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)