ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Τετάρτη 7 Μαρτίου 2012

Στη Δυτική Μεσσηνία οι έρευνες για πετρέλαιο;

Μια μεγάλη περιοχή της Δυτικής Μεσσηνίας είναι κατά πάσα πιθανότητα ένα από τα "οικόπεδα" στα οποία θα πραγματοποιηθούν μετά το καλοκαίρι έρευνες για πετρέλαιο έτσι ώστε αναλόγως των αποτελεσμάτων στη συνέχεια να παραχωρηθούν για εκμετάλλευση. Ερωτηματικά πάντως προκαλούν αναφορές και γραφήματα σε τηλεοπτικούς σταθμούς που αναφέρονται σε Καλαμάτα και Μεσσηνιακό Κόλπο, σηματοδοτώντας ουσιαστικά την ευρύτερη περιοχή του κάμπου.
Η Δυτική Μεσσηνία είναι μια από τις δύο πετρελαιοπιθανές περιοχές της Μεσσηνίας που έχουν προσδιοριστεί από μελέτες οι οποίες δημοσιοποιήθηκαν το 1959 αλλά κρατήθηκαν "σφραγισμένες" μέχρι τώρα, παρά το γεγονός ότι κατά καιρούς έγιναν γεωτρήσεις και είχαν
παραχωρηθεί δικαιώματα. Οπως φαίνεται και από το χάρτη του υπουργείου Περιβάλλοντος, πρόκειται για μια περιοχή η οποία εκτείνεται από τα όρια της Μεσσηνίας με την Ηλεία, μέχρι και το ακρωτήριο Ακρίτας, με ανατολικό όριο το ορεινό σύμπλεγμα.
Εμπειρικά η πιθανότητα ύπαρξης πετρελαίων είχε διαγνωσθεί πριν από τον πόλεμο καθώς στη θέση "Χωματερή" του Μαράθου στη δεκαετία 1920-30 γινόταν εκμετάλλευση ασφάλτου, ενώ ασφαλτούχοι ασβεστόλιθοι είχαν εντοπισθεί και στην περιοχή της Πύλου ανατολικά του οροπεδίου Δαφνόρεμα.
Την ίδια περίοδο είχαν γίνει οι πρώτες γεωτρήσεις από τον Ελληνοαμερικάνο επιχειρηματία Χέλη, οι οποίες όμως δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα. Ακολούθησαν συστηματικές έρευνες τη δεκαετία του 1950 και στο 4ο Συνέδριο Πετρελαίων που έγινε στη Ρώμη το 1955, ανακοινώθηκε ότι μια από τις περισσότερο πιθανές πετρελαιοφόρες περιοχές είναι η Δυτική Πελοπόννησος.
Την περίοδο 1960-62 παραχωρήθηκε το δικαίωμα ερευνών στην περιοχή από τους Παξούς μέχρι την Πύλο στην εταιρεία "Esso Hellenic Inc." αλλά μετά από 5 δοκιμαστικές γεωτρήσεις μικρού βάθους οι εργασίες σταμάτησαν και ουδέποτε έγιναν γνωστά τα αποτελέσματα. Ελάχιστες πληροφορίες για την υπόθεση δόθηκαν σε μελέτη της BP το 1971 καθώς η εταιρεία έκανε γεωτρήσεις και στην περιοχή των Φιλιατρών σε βάθος 3.754 μέτρων.
Λίγο πριν την πτώση της δικτατορίας το δικαίωμα έρευνας και εκμετάλλευσης παραχωρήθηκε με δύο διατάγματα στην εταιρεία "Seres Shipping Inc.". Τα "οικόπεδα" αφορούσαν την θαλάσσια και χερσαία περιοχή Κυπαρισσίας και την περιοχή Πύλου-Ναβαρίνου.
Από την εποχή εκείνη μέχρι και σήμερα, η υπόθεση των πετρελαίων πάει και έρχεται ανάλογα με τις πολιτικές των κυβερνήσεων και τις διεθνείς συγκυρίες. Πριν από λίγα χρόνια μάλιστα έγιναν έρευνες σε εκτεταμένη περιοχή της Μεσσηνίας, τα αποτελέσματα των οποίων ουδέποτε δημοσιοποιήθηκαν. Οι έρευνες αυτές μάλιστα φαίνεται ότι αφορούσαν και τη δεύτερη πετρελαιοπιθανή περιοχή της Μεσσηνίας που είναι αυτή η οποία ξεκινάει από το χείμαρρο Κερεζένια και ακολουθώντας το ορεινό ανάγλυφο αγκαλιάζει το Μεσσηνιακό Κάμπο φθάνει μέχρι το Στενύκλαρο και τον Αριστομένη και καταλήγει στην περιοχή "Χάνια" του Πεταλιδίου.
Ολα αυτά δείχνουν ότι υπάρχει μεγάλο ιστορικό βάθος στην υπόθεση των ερευνών για πετρέλαιο και ενδείξεις ότι στην περιοχή της Δυτικής Μεσσηνίας με την πρόοδο της τεχνολογίας, ενδεχομένως κριθεί εκμεταλλεύσιμο σε συνδυασμό με τα "οικόπεδα" Κατακόλου, Πατραϊκού Κόλπου και Ιωαννίνων.

ΑΠΟ http://www.eleftheriaonline.gr
By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)