«Και ο δικός μου πόνος είναι μεγάλος»

Ο ΕΙΔΙΚΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ ΠΟΥ ΕΝΕΠΛΑΚΗ ΣΤΟ ΜΟΙΡΑΙΟ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ ΤΟΥ Θ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ

«Δεν θυμώνω, δεν κακιώνω, μόνο θλίβομαι και αναρωτιέμαι γιατί σ' εμένα», δηλώνει συγκλονισμένος ο αστυνομικός που έμελλε να εμπλακεί στο τροχαίο που κόστισε τη ζωή του διάσημου Ελληνα σκηνοθέτη

Γιατί σ' εμένα; Γιατί να χαθεί μια ανθρώπινη ζωή;».
Με αυτά τα λόγια περιγράφει το συναίσθημά του ο ειδικός φρουρός που έμελλε να εμπλακεί στο
τροχαίο το οποίο κόστισε τη ζωή στον σκηνοθέτη Θόδωρο Αγγελόπουλο. Μόλις 24 ετών, ο Γ.Κ. δηλώνει συγκλονισμένος από τον άδικο θάνατο του μεγάλου Ελληνα και μιλά με δυσκολία για τις τελευταίες μέρες στο «Εθνος της Κυριακής».
Είναι οι στιγμές που ο ίδιος προσπαθεί να ηρεμήσει, να συνειδητοποιήσει τι έχει συμβεί. Τραυματισμένος και ο ίδιος από το τροχαίο, διστάζει να μιλήσει σεβόμενος τη θλίψη αλλά και την αξιοπρεπή στάση της οικογένειας του θανόντος. Τελικά, ο 24χρονος Γ.Κ. έλυσε τη σιωπή του.
«Αυτό που με τσακίζει είναι ότι σε κλάσματα δευτερολέπτου ανατράπηκε συλλήβδην η ζωή δύο οικογενειών. Δεν με νοιάζει για τον τραυματισμό μου, αδιαφορώ. Ανησυχώ για την υγεία της γυναίκας μου που είναι ήδη καρδιοπαθής και επιπλέον τραυματισμένη. Είμαι συντετριμμένος από τον θάνατο του ανθρώπου αυτού...» μας λέει με μεγάλη δυσκολία. «Νιώθω πληγωμένος από τη διαδικασία που πέρασα, αν και καταλαβαίνω ότι έτσι μάλλον πρέπει να είναι... Δεν θυμώνω, δεν κακιώνω, θλίβομαι κι αναρωτιέμαι, γιατί σ' εμένα;».
 
Την ίδια στιγμή, δεν ξεχνά να ευχαριστήσει την οικογένεια του εκλιπόντος. «Θέλω να ευχαριστήσω τους συγγενείς του Θ. Αγγελόπουλου για την αξιοπρέπεια με την οποία βιώνουν αυτό που έχει συμβεί. Ούτε στιγμή δεν είπαν κάτι κακό για μένα. Θέλω να τους διαβεβαιώσω πως και ο δικός μου πόνος για τον χαμό του ανθρώπου τους είναι μεγάλος...» καταλήγει.
Πλάι του, ο δικηγόρος του Κώστας Κονταξόγλου προσπαθεί να του δώσει κουράγιο. Κανείς από τους δύο δεν θέλησε να μιλήσει για τις συνθήκες του δυστυχήματος, αφού η διαδικασία είναι σε εξέλιξη.

«Το ίδιο το τροχαίο είναι από μόνο του βαρύ, όταν αφαιρείται ανθρώπινη ζωή, οποιαδήποτε ανθρώπινη ζωή. Είτε κανείς ευθύνεται γι' αυτό είτε όχι... Πόσω μάλλον που με αυτό τον θάνατο η Ελλάδα έγινε φτωχότερη...» εξηγεί ο κ. Κονταξόγλου. «Η προανάκριση προχωράει αυτήν τη στιγμή, δεν δικάζουμε ούτε στα κανάλια ούτε στα πεζοδρόμια. Προς το παρόν λοιπόν δεν μπορούμε να πούμε τίποτε άλλο. Εχω εμπιστοσύνη στην Δικαιοσύνη και ευελπιστώ να ριχθεί άπλετο φως στην υπόθεση, ώστε να διευκρινιστούν οι συνθήκες κάτω από τις οποίες έφυγε από τη ζωή ο σημαντικός αυτός πρεσβευτής του ελληνικού πολιτισμού στον κόσμο...».
 
Παιδί χαμηλών τόνων

Οι συνάδελφοί του μιλούν για ένα παιδί χαμηλών τόνων που δεν μιλούσε ποτέ, ούτε είχε ιδιαίτερα έντονη κοινωνική ζωή. Αν και διαθέτει «κρητικό» επίθετο, ο Γ.Κ. κατάγεται από τη Σάμο. Ηταν ένα από τα τέσσερα παιδιά της οικογένειάς του που ζούσε από τη γη του νησιού. Πολύ μικρός ο 24χρονος ερωτεύτηκε τη σύντροφό του. Και τότε αποφάσισαν να μετακομίσουν στην Αθήνα. Αλλωστε η φτωχική του καταγωγή δεν προέβλεπε καλύτερη τύχη στο νησί...
Ετσι αποφάσισε να γίνει ειδικός φρουρός. Ηθελε να έχει μια σίγουρη δουλειά γιατί η γυναίκα του υποφέρει από πάθηση στην καρδιά της. Λόγω του προβλήματος υγείας δεν μπορούσε να δουλέψει. Με τη δουλειά του ειδικού φρουρού μπορούσε τουλάχιστον να προμηθεύεται τα πολύτιμα για την υγεία της φάρμακα...
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ
 
Πήγαιναν να πάρουν φάρμακα

Ο Γ.Κ. επιασε δουλειά στην Τροχαία Κορυδαλλού. Για τον λόγο αυτό και όντας νιόπαντροι θέλησαν να βρουν σπίτι κάπου κοντά.
Επέλεξαν το Κερατσίνι. «Αν και δεν το είχε επιλέξει, αγαπούσε τη δουλειά του» λένε όσοι τον ξέρουν καλύτερα. «Μεροδούλι, μεροφάι. Ηταν τυπικός, μετρημένος. Ενα νέο παλικάρι με ελάχιστη κοινωνική ζωή, με μόνο ενδιαφέρον την οικογένεια και το σπίτι του και με ανησυχία για το μέλλον».
Γι' αυτό και όταν ο περίγυρός του έμαθε ότι εκείνος ήταν ο ειδικός φρουρός για τον οποίο μιλούσαν τα τηλεοπτικά κανάλια, όλοι σκέφτηκαν «γιατί σ' αυτόν;».
Το ίδιο αναρωτιέται και εκείνος. Γιατί, όπως μονολογεί, αυτό που έζησε θα το κουβαλάει σ' όλη του τη ζωή, του ανέτρεψε όλη του τη ζωή...
Από τον περιφερειακό της Δραπετσώνας, το ζευγάρι περνούσε συχνά. Το μοιραίο βράδυ πήγαιναν για να αγοράσουν τα φάρμακα για την ασθένεια της συζύγου.
Πέρα από τη θλίψη του για τον χαμό του γνωστού σκηνοθέτη, η κατάσταση της γυναίκας του ήταν η βασική του έννοια εκείνη την πρώτη βραδιά. Και από τότε, αυτό είναι που μονοπωλεί το ενδιαφέρον του.
Κι ας έφυγε άρον άρον από το νοσοκομείο, χωρίς να έχει αποκατασταθεί πλήρως το τραύμα του, για να πάει στον εισαγγελέα. Και ας μην πρόλαβε καλά καλά να αλλάξει ρούχα για να καταθέσει. Ο 24χρονος πιστεύει ότι έτσι πρέπει να γίνει. Και φαίνεται πως έτσι δέχεται τη μοίρα του...

ΜΑΡΙΑ ΨΑΡΑ

ΑΠΟ http://www.ethnos.gr