ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

Νομοσχέδιο για Δασικούς Συνεταιρισμούς

Σε ποιες Εταιρίες παραχωρείται η διαχείριση των Δασών ;
Σοβαρές ενστάσεις σχετικά με το σχέδιο παραχώρησης χρήσης δασών σε Ιδιωτικές Εταιρίες του εξωτερικού εκφράζουν οι Οικολόγοι Πράσινοι , όπως σε αυτό φαίνεται να οδηγεί στο νεό νομοσχέδιο για τους δασικούς συνεταιρισμούς.
Ειδικά Δεν προκύπτει από το Σχέδιο Νόμου η ανάγκη της κοινωνίας αλλά και η εξέλιξη της νομοθεσίας για την προστασία των δασών και της βιοποικιλότητας. Το νομοσχέδιο δεν  έχει στόχους αντίστοιχους με την πολλαπλή χρήση των δασών και των δασικών εκτάσεων. Δηλαδή την ανάγκη για οργάνωση της συλλογικής εργασίας για την αειφορική χρήση των δασών και των δασικών εκτάσεων.

Ενδεικτικά αναφέρονται τομείς για ανάπτυξη απασχόλησης στα δάση και τις δασικές εκτάσεις: Καλλιεργητικές εργασίες, αναδασώσεις,δασοπροστασία,προστασία των εδαφών ,δασοτουρισμός ,υποστήριξη στην διαχείριση προστατευόμενων περιοχών κλπ
Δεν λαμβάνονται υπόψη οι νέες οικονομικές συνθήκες και η ανάγκη δημιουργίας θέσεων εργασίας στην ύπαιθρο και δη στις ορεινές περιοχές.
Η ιδιότητα του ανέργου, του προτιθέμενου να επανεγκατασταθεί στην περιφέρεια κλπ ως δυνάμενου να γίνει μέλος δασικού συνεταιρισμού κλπ.
Από την άλλη συνεχίζει με την απαρχαιωμένη γραφειοκρατική κρατικιστική μέθοδο  διάθεσης των προϊόντων με το Π.Δ.28/1986  της δημοπρασίας με παρουσία υπαλλήλου της Εποπτεύουσας Αρχής κλπ. αντί της δυνατότητας ανάπτυξης από τον συνεταιρισμό εμπορικού τμήματος, έρευνας  αγοράς , προώθηση του προϊόντος ,στελέχωσης με επιστημονικό προσωπικό κλπ.
Επίσης η λογική προσέγγιση της σύστασης συνεταιρισμών σε επίπεδο συστάδος δάσους δεν φαίνεται να  έχει απασχολήσει καθόλου τον νομοθέτη.
Σήμερα χρειάζεται μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση για την προστασία διαχείριση του δασικού πλούτου με ταυτόχρονη δημιουργία θέσεων απασχόλησης στις ορεινές περιοχές.
Σε αυτό μπορεί να συμβάλει η υγιής ανάπτυξη συλλογικών επιχειρηματικών πρωτοβουλιών νέων ανέργων αγροτών που θα δώσει απασχόληση τις ορεινές περιοχές.
Στην θέση των συνεταιρισμών σφραγίδων που στην ουσία σε πολλές περιπτώσεις λειτουργούν ως μεσάζοντες του δημοσίου πλούτου της ξυλείας πρέπει να δημιουργηθούν συλλογικά σχήματα ανάπτυξης απασχόλησης στην προστασία και διαχείριση της φύσης σε μια πραγματικά οικολογική αειφορική διαχείριση.
Το σχέδιο νόμου κινείται στο κενό καθότι πλέον δεν υπάρχει δασική πολιτική. Η προστασία και διαχείριση των δασών έχει εγκαταλειφθεί, οι δασικές υπηρεσίες έχουν μετατραπεί σε «υπηρεσίες επίλυσης ιδιοκτησιακών διαφορών..»με το αζημίωτο πολλές φορές, οι Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων περιοχών ακροβατούν με ουσιαστικό ρόλο την διαχείριση κοινοτικών πόρων.
Είναι προφανές ότι το νομοσχέδιο έχει συνταχθεί σε γκρίζα δωμάτια της κρατικής γραφειοκρατίας , με μόνη αγωνία τον υπάλληλο της Εποπτεύουσας Αρχής και την ανάγκη του να παρίσταται στην εμπορική πράξη μιας υγιούς συλλογικής επιχειρηματικότητας στην ελληνική ύπαιθρο,δεν έχει μυρουδιά από την σημερινή ελληνική πραγματικότητα ,δεν έχει φαντασία , δεν φέρνει καμία εμπειρία και καλή πρακτική, είναι  μακριά από τις σύγχρονες ανάγκες τόσο της κοινωνίας όσο και της ελληνικής φύσης και του δάσους.

ΑΠΟ http://www.report24.gr/
By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)