ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Τρίτη 2 Απριλίου 2013

Νίκος Λυμπερόπουλος: «Ντόμπρος και άξιζε τον τίτλο ο Κυράστας»

Ήταν πριν από εννέα χρόνια όταν ο Γιάννης Κυράστας έφευγε τόσο άδικα από τη ζωή και ένας πρώην παίκτης του, ο Φιλιατρινός Νίκος Λυμπερόπουλος, μιλάει για τον αδικοχαμένο άνθρωπο και προπονητή.

Κάποιες φράσεις καταντούν κλισέ, ωστόσο είναι πέρα για πέρα αντιπροσωπευτικές για να περιγράψουν μια κατάσταση. Όπως αυτό το «σαν ψέμα» που έχει συνοδέψει αρκετούς τίτλους και περιγραφές για την «μαύρη» Πρωταπριλιά του 2004, όταν ο Γιάννης Κυράστας έφυγε από τη ζωή σε ηλικία
52 ετών, βυθίζοντας πολύ κόσμο στη θλίψη.

Ο πρώην ποδοσφαιριστής των «αιωνίων» είχε ήδη δώσει δείγματα γραφής ως προπονητής και η ομάδα που έφτιαξε στον Παναθηναϊκό το 1999-2000 έμεινε στην ιστορία ως η καλύτερη εκείνης της περιόδου όσον αφορά τη μπάλα που έπαιξε, μόνο που δεν κατάφερε να κερδίσει το πρωτάθλημα. 

Ο Νίκος Λυμπερόπουλος ήταν μέλος της, όπως και όταν επέστρεψε για λίγο το 2001. Ο «Λύμπε» μιλάει στο gazzetta.gr για τον Κυράστα, μοιράζεται την στιγμή που συνοδεύει τις αναμνήσεις του και αναφέρεται στο στοιχείο που τον έκανε να ξεχωρίζει. 


 Τι ήταν αυτό που ξεχώριζες στον Γιάννη Κυράστα;
«Σίγουρα η ντομπροσύνη του. Ήταν ένας προπονητής που ότι είχε να πει στο έλεγε face to face και αυτό τον έκανε να ξεχωρίζει».

 Το στοιχείο αυτό τον βοηθούσε να διατηρεί και καλές σχέσεις με τους παίκτες;
«Είχε καλή σχέση με τους περισσότερους. Σε μια ομάδα δεν είναι εύκολο να τα έχεις καλά με όλους, αλλά η πλειοψηφία τον ξεχώριζε σαν άνθρωπο και σαν προπονητή.»

 Ως τεχνικό τι ήταν αυτό που τον έκανε να ξεχωρίσει και παρουσίασε μια ομάδα με τόσο καλή εικόνα;
«Ήταν όλα μαζί, μια μίξη πραγμάτων που βοηθούσαν την ομάδα. Και καλή προπόνηση έκανε και διάβαζε το παιχνίδι καλά. Στο ματς ήσουν πάντα προετοιμασμένος και ήξερες ανά πάσα στιγμή τι θα αντιμετωπίσεις».

 Εκείνη τη χρονιά, το 1999-2000 οι περισσότεροι έλεγαν ότι η ομάδα του Κυράστα άξιζε τον τίτλο, αλλά τον έχασε άδικα. Εσύ το πιστεύεις;
«Ακράδαντα. Το πιστεύω και ήταν κάτι που το έδειξαν και οι αριθμοί. Είχε βγει ο καλύτερος προπονητής και ο Παναθηναϊκός η καλύτερη ομάδα».

 Υπάρχει κάποια προσωπική στιγμή μαζί του που να σου έχει μείνει;
«Πριν το μοιραίο, λίγες μέρες πριν εισαχθεί στο νοσοκομείο, ήμασταν στην Κερατέα και γευματίζαμε και ήταν μια χαρά όλα.... Αυτό σκέφτομαι συνέχεια όποτε μου έρχεται στο μυαλό».

 Ως ποδοσφαιριστή σε βοήθησε να εξελιχθείς;
«Σίγουρα με βοήθησε, κυρίως βοηθώντας με να βλέπω και κάποια πράγματα έξω από το γήπεδο...»

 Θα συνέχιζε να προπονεί σήμερα;
«Φαντάζομαι ναι. Γιατί το ποδόσφαιρο είναι αρρώστια, δεν είναι εύκολο να το αποχωριστείς».

 Το ελληνικό ποδόσφαιρο, όπως είναι σήμερα, έχει ανάγκη από πρόσωπα όπως ο Γιάννης Κυράστας;
«Να σου πω την αλήθεια δεν ξέρω τι ακριβώς έχει ανάγκη το ελληνικό ποδόσφαιρο. Αυτό που πιστεύω ότι θα συνέβαινε είναι ότι θα είχε μια πολύ επιτυχημένη καριέρα ως προπονητής. Και δεν το λέω τώρα, εκ των υστέρων. Το πίστευα από τότε γιατί φαντάζομαι ότι θα εξελισσόταν και θα πήγαινε ακόμα καλύτερα».

 Ο κόσμος τον λάτρεψε, του αφιέρωσε τον τίτλο του 2004 και για πολλούς παραμένει ο αγαπημένος Έλληνας προπονητής...
 
ΑΠΟ http://filiatranet.blogspot.gr
By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)