ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2012

Οικολόγοι Πράσινοι. Κίνδυνος για τη δημόσια υγεία στη Μαραθόλακκα


  Κλιμάκιο των Οικολόγων Πράσινων Πελοποννήσου, αποτελούμενο από τον κ. Λάμπρο Μπούκλη, περιφερειακό σύμβουλο της «Οικολογικής Συμπολιτείας του Μοριά» και τον κ. Στέφανο Κουνιάδο, μέλος της γραμματείας των Οικολόγων Πράσινων Πελοποννήσου, επισκέφθηκε πρόσφατα το χώρο δεματοποίησης στη Μαραθόλακκα, ενώ ο πρώτος, συνοδευόμενος από τοπικούς φορείς, επισκέφθηκε τα Δίδυμα Αργολίδας, όπου και διαπίστωσε τη δραματική όσο και επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον κατάσταση.

 
Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση: «Το πλαστικό περίβλημα των δεμάτων αλλοιώνεται, σκίζεται με το καιρό και τα σκουπίδια απελευθερώνονται στο περιβάλλον. Πουλιά και άλλα ζώα συγκεντρώνονται και τρέφονται με σκουπίδια, επικίνδυνα υγρά απόβλητα μολύνουν το έδαφος και τα υπόγεια νερά, ενώ οι οσμές είναι ανυπόφορες. Με λίγα λόγια, εκεί που συσσωρεύονται καθημερινά και πακετάρονται σύμμεικτα σκουπίδια, έχουμε να κάνουμε απλώς με νέες χωματερές, και τίποτε άλλο.
Αυτό ήταν το αποτέλεσμα της πολυδιαφημιζόμενης “λύσης” που προτάθηκε από τον πρώην περιφερειάρχη κ. Αγγελόπουλο, ο οποίος είχε το 2009 “αναλάβει” τη διαχείριση απορριμμάτων (ως μη όφειλε), με τη συναίνεση μάλιστα των τότε δημάρχων (ως μη όφειλαν). Όλα τούτα έγιναν για να κλείσουν τάχα οι χωματερές και να μην πέσουν πρόστιμα!
Οι Οικολόγοι Πράσινοι είχαμε από τότε διαφωνήσει με κάθε κεντρικά σχεδιαζόμενη λύση που απλώς δημιουργεί “χωματερές νέου τύπου”  και καλούσαμε  σε ενεργοποίηση των πολιτών για να πορευθούμε από την εποχή των σκουπιδιών προς την εποχή των μηδενικών αποβλήτων στην Πελοπόννησο. Ο κ. Μπούκλης έχει θέσει ερωτήματα στο Περιφερειακό Συμβούλιο για την αμαρτωλή ιστορία των δεματοποιητών, χωρίς να έχει λάβει ακόμη απάντηση, ενώ έχει κρούσει τον κώδωνα κινδύνου για την ανίχνευση του καρκινογόνου εξασθενούς χρωμίου κοντά στο δεματοποιητή των Διδύμων, αναδεικνύοντας μια ακόμα πιθανή παρενέργεια τέτοιων “λύσεων” στη διαχείριση των στερεών αποβλήτων.
Παρά ταύτα και ο περιφερειάρχης κ. Τατούλης προωθεί  ακόμη στους δημάρχους την εγκατάσταση και άλλων δεματοποιητών σε όλη την Πελοπόννησο, οι οποίοι, ενώ ελάχιστα δραστηριοποιούνται για τη μείωση των απορριμμάτων και την ανακύκλωση, εξακολουθούν να περιμένουν λύσεις “άνωθεν”.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι Πελοποννήσου θεωρούμε ότι οι δεματοποιητές, όχι μόνο δεν αποτελούν λύση στο τεράστιο πρόβλημα των σκουπιδιών που αντιμετωπίζουμε στην Πελοπόννησο, αλλά συντηρούν το ενδεχόμενο επιλογής μεθόδων θερμικής επεξεργασίας για τη διαχείριση των στερεών αποβλήτων της Πελοποννήσου. Παρά το γεγονός ότι ο κ. Τατούλης είχε επισημάνει προεκλογικά τον Νοέμβριο του 2010 πως “Η καύση δεν έχει εφαρμοστεί πουθενά στην Ελλάδα (και δεν είναι τυχαίο νομίζω…). Δεν είμαστε ειδικοί στα απορρίμματα, αλλά χρειάζεται να ξεκινήσει από την Πελοπόννησο η εφαρμογή της; Δε νομίζω… Για να είμαι ξεκάθαρος λοιπόν λέω ότι πολιτικά δεν αποτελεί για εμάς την επιλογή μας”.
Εντούτοις, η προκήρυξη ΣΔΙΤ αναφέρει ότι “η αναθέτουσα αρχή δεν προκρίνει τη χρήση συγκεκριμένης τεχνολογίας επεξεργασίας”, προκαλώντας εύλογες ανησυχίες. Τον καλούμε, λοιπόν, να τοποθετηθεί ανοιχτά ότι δεν αποδέχεται μεθόδους θερμικής επεξεργασίας στερεών αποβλήτων για παραγωγή ενέργειας και ότι η θέση που υποστηρίζει είναι η “Διαλογή στην Πηγή”.
Διαπιστώνουμε παράλληλα ότι οι επιλογές που έχουν γίνει μέχρι σήμερα από την Περιφέρεια Πελοποννήσου είναι αντίθετες με τις Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την εθνική μας νομοθεσία.
Συγκεκριμένα, παραβιάζεται εξακολουθητικά μέχρι σήμερα το άρθρο 5 της Οδηγίας 31/1999 με το οποίο τίθενται χρονοδιαγράμματα για τη διαχείριση των οργανικών απορριμμάτων (το έτος 2010 οφείλαμε να διαχωρίζουμε και να επεξεργαζόμαστε το 50% των οργανικών μας απορριμμάτων με χρόνο αναφοράς το 1990, και το 2016 θα πρέπει να επεξεργαζόμαστε το 75%). Μέχρι σήμερα παραβιάζουμε συστηματικά και εν γνώσει μας τη διάταξη αυτή της Οδηγίας. Δεν έχουμε επεξεργαστεί ούτε ένα γραμμάριο των οργανικών των απορριμμάτων μας για χρήση σε καλλιέργειες.
Παραβιάζεται εξακολουθητικά η Οδηγία 94/62/ΕΚ που τροποποιήθηκε με την Οδηγία 2004/12/ΕΚ  και ο εφαρμοστικός ελληνικός Νόμος 2939/2001 και η τροποποιητική ΚΥΑ 9268/469/2-3-207 όσον αφορά στους ποσοτικούς στόχους για την ανάκτηση των αποβλήτων των συσκευασιών.
Δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ γιατί ακόμη δεν έχει ενσωματωθεί στην εσωτερική έννομη τάξη μας.
Eδώ και χρόνια διαπιστώνουμε αδιαφορία, αδιαφάνεια και ασυνέπεια της πολιτείας αλλά και των αρχόντων (τοπικών και  περιφερειακών) στην Πελοπόννησο σχετικά με τη διαχείριση απορριμμάτων.  Αυτή η έλλειψη αξιοπιστίας και η συνεπακόλουθη καχυποψία των τοπικών κοινωνιών θα υπονομεύσει ακόμη και θετικές πρωτοβουλίες επίλυσης του προβλήματος στο άμεσο μέλλον, αν αυτές δεν είναι αποτέλεσμα κοινωνικής διαβούλευσης.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι Πελοποννήσου δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι δεν υπάρχουν “ισότιμες” διαδικασίες στη διαχείριση των απορριμμάτων. Οποιαδήποτε μορφή θερμικής επεξεργασίας (καύση, πυρόλυση, αεριοποίηση κ.λπ.) για ενεργειακή αξιοποίηση στερεών αποβλήτων ΔΕΝ αποτελεί βιώσιμη επιλογή. Θεωρούμε ότι για μια πραγματικά βιώσιμη λύση για τα σκουπίδια στην Πελοπόννησο απαιτείται η ενεργός συμμετοχή των πολιτών, είτε σε αποκεντρωμένες μονάδες σε επίπεδο Δήμου είτε σε εταιρείες λαϊκής βάσης κοινωνικής οικονομίας με τους εξής ιεραρχημένους στόχους: Διαλογή στην πηγή (ξεκινώντας από τα σπίτια και τις πολυκατοικίες), ανακύκλωση, ανάκτηση και επαναχρησιμοποίηση χρήσιμων υλικών, κομποστοποίηση του οργανικού κλάσματος των σκουπιδιών, ταφή του ελάχιστου υπολοίπου σε αποκεντρωμένους ΧΥΤΥ (ένας ανά νομό ή ανά Δήμο).
Σε μια τέτοια αποκεντρωμένη προσέγγιση είναι προφανές ότι οι Σταθμοί Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων (ΣΜΑ) και οι δεματοποιητές δεν έχουν καμία θέση. Αυτή η προσέγγιση είναι, με διαφορά, η οικονομικότερη, η κοινωνικά δικαιότερη, η φιλικότερη προς το περιβάλλον και ταυτόχρονα η πιο συμβατή με την ευρωπαϊκή και εθνική νομοθεσία για τη διαχείριση απορριμμάτων». 
ΑΠΟ  http://www.tharrosnews.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: