ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Κυριακή 21 Ιουνίου 2020

Γιατί δεν πρέπει να οδηγούμε με ανοιχτό πίσω παράθυρο;









Τους θερινούς μήνες, ακόμα και όταν ο υδράργυρος δεν έχει σκαρφαλώσει πολύ ψηλά, αρκούν 30 βαθμοί Κελσίου για να γίνει η καμπίνα του αυτοκινήτου φούρνος. Λίγες ώρες να
παραμείνει το όχημα παρκαρισμένο κάτω από τον ήλιο, αρκούν για να «βράσει» το εσωτερικό και να καίνε το ταμπλό, το τιμόνι, τα καθίσματα και ο επιλογέας ταχυτήτων. Μια ηλιοπροστασία αρκεί για να προστατευτούν αυτά τα τμήματα.

 Σε αυτές τις περιπτώσεις, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει ο οδηγός προτού ξεκινήσει, είναι να ανοίξει όλα τα παράθυρα για να φύγει ο καυτός αέρας, έτσι ώστε να αποφευχθεί η θερμοπληξία, αλλά και για να αποδώσει πιο γρήγορα το air condition με την ανακύκλωση του αέρα.

Όμως, τα ανοιχτά παράθυρα μετά από λίγα μέτρα που θα διανύσει το αυτοκίνητο θα πρέπει να κλείσουν και ειδικά τα πίσω. Σε χαμηλές ταχύτητες στην πόλη, μπορεί να μην ενοχλούν με το θόρυβο του αέρα και να μην αυξάνουν σημαντικά την κατανάλωση καυσίμου λόγω της μεγαλύτερης αεροδυναμικής αντίστασης, όμως σε πιο γρήγορες ταχύτητες (π.χ. στην εθνική οδό), τα πράγματα αλλάζουν δραματικά.

 Ειδικά παλαιότερα, που πολλά αυτοκίνητα δεν είχαν κλιματισμό, οι οδηγοί συνήθιζαν να αφήνουν ένα ή και τα δύο πίσω παράθυρα ανοιχτά, έτσι ώστε να μην τους ενοχλεί ο αέρας από τα εμπρός παράθυρα. Αυτό όμως παρατηρείται και σε σύγχρονα αυτοκίνητα, γιατί ενδεχομένως οι οδηγοί έχουν την ψευδαίσθηση ότι λόγω του ότι δεν λειτουργεί ο κλιματισμός μειώνεται η κατανάλωση και ότι η καμπίνα έτσι δροσίζεται, χωρίς ο ενοχλητικός αέρας να τους χτυπάει στο πρόσωπο.

 Στην πραγματικότητα όμως, τα ανοιχτά πίσω παράθυρα ή μόνο το ένα μπορούν να προκαλέσουν πονοκέφαλο, συν του ότι «χαλάει» η αεροδυναμική του αυτοκινήτου, άρα ο κινητήρας πιέζεται περισσότερο και θέλει πιο πολύ καύσιμο. Πιθανώς να έχετε παρατηρήσει ότι όταν κινείστε στην εθνική οδό και ανοίξει έστω και λίγο ένα πίσω παράθυρο, τότε προκαλείται ένας υπόκωφος θόρυβος που θυμίζει έλικα ελικοπτέρου. Το φαινόμενο αυτό, αναλόγως ταχύτητας οχήματος, διάρκειας διαδρομής και ηλικίας οδηγού, μπορεί να προκαλέσει από πόνο στα αυτιά και το κεφάλι, μέχρι ημικρανία, ίλιγγο και σε ακραίες περιπτώσεις, λιποθυμία!

 Η παραγωγή της αεροδυναμικής αυτής ηχούς μέσω του συντονισμού των κυμάτων του αέρα, ονομάζεται Φαινόμενο Helmholtz – εκ του Γερμανού φυσικού που το ανακάλυψε, Hermann von Helmholtz. Είναι σαν να φυσάτε στο στόμιο ενός μπουκαλιού, όπου δημιουργείται ένας στροβιλισμός, συνοδευόμενος από έντονο βουητό με ανεπαίσθητο συριγμό. Αν πάλι επιμένετε να οδηγείτε με ανοιχτό το πίσω παράθυρο, επειδή ένας επιβάτης ζαλίζεται ή δεν θέλει το air condition, τότε ανοίξτε και λίγο ένα από τα εμπρός παράθυρα, έτσι ώστε με την αύξηση της ποσότητας που ρέει στην καμπίνα, ο αέρας να στροβιλίζει πιο αργά και να κάνει χαμηλότερο και λιγότερο ενοχλητικό θόρυβο.

ΑΠΟ https://www.autogreeknews.gr/
By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)