ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Κυριακή 24 Μαρτίου 2019

Εμμανουήλ Παπάς - Ο άνθρωπος του Θεού Και του Σπαθιού - Το Άγιον Όρος στον πόλεμο του ’21

März 23, 2019










Γιατί λέγει: «αν ο Θεός είναι μαζί μας, ποιος μπορεί να είναι εναντίον μας;
Και αν έχουμε αυτόν υπερασπιστή μας,
από ποιόν θα φοβηθούμε;»
ΚΑΙ ΤΩ ΘΕΩ ΔΟΞΑ 


Το Άγιο Όρος συμμετείχε με διαφόρους τρόπους σε όλους τους υπέρ της ελευθερίας αγώνες.

Η Φιλική Εταιρία είχε μέλη της και στο Άγιον Όρος, τα οποία προετοίμασαν την Επανάσταση του 1821.
Η Επανάσταση κηρύχθηκε μέσα στον Ι. Ναό του Πρωτάτου στις Καρυές στις 27 Μαϊου 1821 από τον Μητροπολίτη Μαρωνείας Κωνσταντίνο που βρισκόταν στο Άγιον Όρος.
«Χίλιοι περίπου Αγιορείται μοναχοί διετέλουν υπό την αρχηγίαν του αρχιμανδρίτου Βατοπεδίου Θεοφίλου, του αρχιμανδρίτου Κουτλουμουσίου Γρηγορίου, του προηγουμένου της Μεγίστης Λαύ-ρας Ναθαναήλ, του καθηγουμένου του Εσφιγμένου Ευθυμίου, επιστήθιου φίλου του αρχιστρατήγου Εμμανουήλ Παπά, του Ξενοφώντος Γεδεών και του αρχιμανδρίτου Ησαΐα του Χιλιανδαρίου.
Ματαίως θα προσπαθήσει ο ιστορικός ερευνητής ν’ άνευρη παρόμοι-ον φαινόμενον πατριωτισμού μοναχών εις την ιστορίαν των χριστιανικών κρατών ή εις τον καθ’όλον μοναχικόν βίον εν Ελλάδι και αλλαχού».
Όταν ο Εμμανουήλ Παπάς έφθανε στον Άθω, η Θεσσαλονίκη και η περιοχή της διέθετε μικρές οθωμανικές δυνάμεις.
Όλες τις μάχιμες δυνάμεις τις είχε πάρει μαζί του ο βαλής της Θεσσαλονίκης Χουσεΐν πασάς, που εξεστράτευσε στα Γιάννενα εναντίον του αντάρτη Αλή πασά.
Τον αντικαθιστούσε ο αιμοχαρής Γιουσούφ μπέης.
Αλλά ο Παπάς, άπραγος περί τα πολεμικά, δεν κτύπησε.
Αντίθετα, σπατάλησε δυο ολόκληρους μήνες-όπως και ο Αλ. Υψηλάντης στις Ηγεμονίες, αν και στρατηγός- σε προετοιμασίες, συνομιλίες κτλ.
Στο μεταξύ όμως κατέφθανε, επικεφαλής στρατιάς από την Μικρά Ασία, ο Μπαϊράμ πασάς, προοριζόμενος για τον Μοριά.
Η επανάσταση, που εκδηλώθηκε στις 17 Μαΐου 1821 πρώτα στον Πολύγυρο, «συναντήθηκε» έτσι με τον επερχόμενο, ετοιμοπόλεμο και καλά οργανωμένο οθωμανικό στρατό του Μπαϊράμ πασά.
Παρά ταύτα σημείωσε αρχικά εντυπωσιακές επιτυχίες.



Μια φάλαγγα επαναστατών υπό τον Γιάννη Χάψα κινήθηκε μέσω Χολομόντος, Βάβδου και Βασιλικών, προς την ίδια την Θεσσαλονίκη.

Και έφθασε στις ανατολικές πύλες της σχεδόν. Μια τουρκική δύναμη υπό τον Αγκούς αγά, που κινήθηκε εναντίον των επαναστατών, συνετρίβη έξω από τα Βασιλικά, κοντά στην σημερινή Γεωργική Σχολή σχεδόν.
Οι επαναστάτες όμως σταμάτησαν και οχυρώθηκαν για άμυνα, αντί να προχωρήσουν.
Τους έλειπε η πείρα.
Η άλλη φάλαγγα υπό τον Εμμανουήλ Παπά κινήθηκε προς βορράν κατά μήκος της χερσονήσου του Άθω, ξεσήκωσε την Ιερισσό και, μέσω Ολυμπιάδος, βγήκε στον Σταυρό. Μετά εστράφη δυτικά προς τον Εγρή Μπουτζάκ (Νέα Απολλωνία), κινούμενη στον άξονα της σημερινής εθνικής οδού Θεσσαλονίκης – Καβάλας προς Λαγκαδά και Θεσσαλονίκη.
Τα Μαντεμοχώρια και τα Χασικοχώρια της Χαλκιδικής εξεγέρθηκαν -όλα τα χωριά που βρίσκονται στην βορινή πλαγιά του Χολομόντα κι ο Μαντέμ Λάκκος, όπου λειτουργούν ακόμη πλούσια μεταλλεία (Παλιοχώ-ρι, Παλαιόχωρα, Στρατόνι, Στρατονίκη, Στάγειρα κτλ.).
Αλλά ο Μπαϊράμ πασάς επερχόταν από ανατολικά και ο Γιουσούφ μπέης της Θεσσαλονίκης, αφού συγκέντρωσε δυνάμεις, από τα δυτικά.
Ο Εμμανουήλ Παπάς βρέθηκε μεταξύ δύο πυρών στα στενά της Ρεντίνας και υποχρεώθηκε να υποχωρήσει προς το Άγιον Όρος.
Ο Γιουσούφ μπέης κατέστρεψε σαράντα δύο χωριά στο πέρασμά του, από το Δερβένι μέχρι το Εγρή Μπουτζάκ.
Τους άνδρες τους έπνιξε μέσα στην λίμνη της Βόλβης. Τις γυναίκες και τα παιδιά τους έφερε στην Θεσσαλονίκη και τους πούλησε στα σκλαβοπάζαρα, με κύριο προορισμό την Βεγγάζη.
Ο Μπαϊράμ πασάς προχώρησε, μέσω Σταυρού και Ολυμπιάδος, προς το Στρατώνι και την Ιερισσό. 
Πέρασε όλους τους άνδρες της Ιερισσού «εν στόματι ρομφαίας» και εξανδραπόδισε τα γυναικόπαιδα.

ΑΠΟ http://www.epilekta.com/
By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)