Το αγαπημένο παιχνίδι μικρών και μεγάλων κρύβει από πίσω του μια
μεγάλη ιστορία, που χάνεται μέσα στους αιώνες. Τέσσερις χώρες διεκδικούν
την πατρότητα της τράπουλας και ακόμα η αρχική της καταγωγή δεν έχει
καθοριστεί με ακρίβεια.
Το όνομά της προέρχεται από την ιταλική λέξη «trappola», που σημαίνει δόλος και παγίδα, ενώ και το παιχνίδι προέρχεται αντίστοιχα από το ιταλικό παιχνίδι «ταρόκ» ή «ταρόκο», στο οποίο χρησιμοποιούνταν χοντρά τετράγωνα ή παραλληλόγραμμα χαρτιά με αριθμημένες φιγούρες. Το «ταρόκ» πάλι έρχεται από την Αίγυπτο, χωρίς να γνωρίζουμε τη χρονολογία εμφάνισ;hς
του. Βασιζόταν σε περίεργα χαρτιά που έφεραν θρησκευτικές απεικονίσεις, τα οποία θεωρούνται και ως τα πρώτα τραπουλόχαρτα. Μάλιστα, οι αποκρυφιστές υποστηρίζουν ότι η τράπουλα αποτελεί το πρώτο είδος βιβλίου και θεωρούν ότι εμφανίστηκε πολύ πριν τον έντυπο λόγο. Τα συγκεκριμένα τραπουλόχαρτα πάντως χρησιμοποιούνταν για την πρόβλεψη της μοίρας και επεξηγούσαν τη θέληση των θεών, ενώ ήταν και ένα μέρος της λατρείας του Αιγύπτιου θεού Τοθ, γι' αυτό και έχουν διασωθεί με την ονομασία «Ταρώ του Τοθ». Όμως, η επικρατέστερη άποψη για τις ρίζες της τράπουλας προέρχεται από την Κίνα, όπου είχαν εμφανιστεί παρόμοια παιγνιόχαρτα με τα σημερινά μεταξύ 7ου και 10ου αιώνα και στην οποία είχε εφευρεθεί και το χαρτί. Στην αρχή μάλιστα, οι κάρτες αυτές μπορεί και να χρησιμοποιούνταν ως χαρτονομίσματα, μιας η ομοιότητα ανάμεσα στα κινέζικα χαρτονομίσματα και τα παιγνιόχαρτα είναι αξιοσημείωτη. Οι κάρτες αυτές θεωρούνται η εξέλιξη του κινέζικου ντόμινο.
Φαίνεται πως τον 12ο αιώνα ο αυτοκράτορας Σεν Χο υπέφερε από πλήξη στο παλάτι με τις 300 παλακίδες του και έτσι ζήτησε από τους σοφούς του να του βρουν ένα αντίδοτο. Κάποιος από αυτούς του έφερε μια συλλογή από μικρές πλάκες, με τις οποίες μπορούσαν να παιχτούν διάφορα παιχνίδια. Με αυτόν τον τρόπο η ανία του αυτοκράτορα ξεπεράστηκε.
Βέβαια, σε επιστημονικά βιβλία η χαρτοπαιξία στην Κίνα αναφέρεται ήδη από το 969. Το σίγουρο είναι πάντως, ότι η τράπουλα δεν αποτελεί ευρωπαϊκό προϊόν, καθώς ήρθε από την Ασία και για τη διάδοσή της υπάρχουν εξίσου πολλές θεωρίες.
Άλλοι υποστηρίζουν ότι ήρθε με τις Σταυροφορίες και άλλοι ότι ήρθε μαζί με τους Ρομά. Πάντως, η ιταλική και η ισπανική λέξη γι' αυτό το παιχνίδι έχουν αραβικές ρίζες, ενώ η τράπουλα έφτασε στην Ανατολική Ευρώπη στα τέλη του 15ου αιώνα και είναι πολύ πιθανό το είδος της τράπουλας που έφτασε σε εμάς να αποτελεί μια πρόσμιξη από πολλές διαφορετικές μορφές της.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχει αναφορά για το συγκεκριμένο παιχνίδι στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, εκτός από τα Επτάνησα, που ήταν Βενετοκρατούμενα, και ορισμένες περιοχές της Πελοποννήσου και της Στερεάς Ελλάδας, όπου πέρασε αργότερα. Τα τραπουλόχαρτα που χρησιμοποιούνταν τότε ήταν βενετικού τύπου, με αρχαίες παραστάσεις, ενώ από το 1844 και μετά το εμπόριο και η παραγωγή τους άνηκε στο μονοπώλιο της χώρας.
Το όνομά της προέρχεται από την ιταλική λέξη «trappola», που σημαίνει δόλος και παγίδα, ενώ και το παιχνίδι προέρχεται αντίστοιχα από το ιταλικό παιχνίδι «ταρόκ» ή «ταρόκο», στο οποίο χρησιμοποιούνταν χοντρά τετράγωνα ή παραλληλόγραμμα χαρτιά με αριθμημένες φιγούρες. Το «ταρόκ» πάλι έρχεται από την Αίγυπτο, χωρίς να γνωρίζουμε τη χρονολογία εμφάνισ;hς
του. Βασιζόταν σε περίεργα χαρτιά που έφεραν θρησκευτικές απεικονίσεις, τα οποία θεωρούνται και ως τα πρώτα τραπουλόχαρτα. Μάλιστα, οι αποκρυφιστές υποστηρίζουν ότι η τράπουλα αποτελεί το πρώτο είδος βιβλίου και θεωρούν ότι εμφανίστηκε πολύ πριν τον έντυπο λόγο. Τα συγκεκριμένα τραπουλόχαρτα πάντως χρησιμοποιούνταν για την πρόβλεψη της μοίρας και επεξηγούσαν τη θέληση των θεών, ενώ ήταν και ένα μέρος της λατρείας του Αιγύπτιου θεού Τοθ, γι' αυτό και έχουν διασωθεί με την ονομασία «Ταρώ του Τοθ». Όμως, η επικρατέστερη άποψη για τις ρίζες της τράπουλας προέρχεται από την Κίνα, όπου είχαν εμφανιστεί παρόμοια παιγνιόχαρτα με τα σημερινά μεταξύ 7ου και 10ου αιώνα και στην οποία είχε εφευρεθεί και το χαρτί. Στην αρχή μάλιστα, οι κάρτες αυτές μπορεί και να χρησιμοποιούνταν ως χαρτονομίσματα, μιας η ομοιότητα ανάμεσα στα κινέζικα χαρτονομίσματα και τα παιγνιόχαρτα είναι αξιοσημείωτη. Οι κάρτες αυτές θεωρούνται η εξέλιξη του κινέζικου ντόμινο.
Φαίνεται πως τον 12ο αιώνα ο αυτοκράτορας Σεν Χο υπέφερε από πλήξη στο παλάτι με τις 300 παλακίδες του και έτσι ζήτησε από τους σοφούς του να του βρουν ένα αντίδοτο. Κάποιος από αυτούς του έφερε μια συλλογή από μικρές πλάκες, με τις οποίες μπορούσαν να παιχτούν διάφορα παιχνίδια. Με αυτόν τον τρόπο η ανία του αυτοκράτορα ξεπεράστηκε.
Βέβαια, σε επιστημονικά βιβλία η χαρτοπαιξία στην Κίνα αναφέρεται ήδη από το 969. Το σίγουρο είναι πάντως, ότι η τράπουλα δεν αποτελεί ευρωπαϊκό προϊόν, καθώς ήρθε από την Ασία και για τη διάδοσή της υπάρχουν εξίσου πολλές θεωρίες.
Άλλοι υποστηρίζουν ότι ήρθε με τις Σταυροφορίες και άλλοι ότι ήρθε μαζί με τους Ρομά. Πάντως, η ιταλική και η ισπανική λέξη γι' αυτό το παιχνίδι έχουν αραβικές ρίζες, ενώ η τράπουλα έφτασε στην Ανατολική Ευρώπη στα τέλη του 15ου αιώνα και είναι πολύ πιθανό το είδος της τράπουλας που έφτασε σε εμάς να αποτελεί μια πρόσμιξη από πολλές διαφορετικές μορφές της.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχει αναφορά για το συγκεκριμένο παιχνίδι στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, εκτός από τα Επτάνησα, που ήταν Βενετοκρατούμενα, και ορισμένες περιοχές της Πελοποννήσου και της Στερεάς Ελλάδας, όπου πέρασε αργότερα. Τα τραπουλόχαρτα που χρησιμοποιούνταν τότε ήταν βενετικού τύπου, με αρχαίες παραστάσεις, ενώ από το 1844 και μετά το εμπόριο και η παραγωγή τους άνηκε στο μονοπώλιο της χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου