ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Τρίτη 11 Μαρτίου 2014

Ασίς Τακάρ: Στα 12 έτρεχε να γλιτώσει από τη γενοκτονία στη Ρουάντα, στα 15 εγκατέλειψε το σχολείο -Σήμερα είναι εκατομμυριούχος

Μέσα σε ένα βράδυ άφησε πίσω του το παιδικό δωμάτιο και τα παιχνίδια του. Είδε τους γονείς του να χάνουν τα πάντα. Και εκείνος, στα 12 του, έπρεπε να καταλάβει τι ήταν η γενοκτονία που τους έδιωχνε από τη Ρουάντα. Είκοσι χρόνια αργότερα, ο Ασίς Τακάρ είναι εκατομμυριούχος και κατακτά τον κόσμο με τον όμιλο επιχειρήσεών του.
Το 1994, με τους γονείς και την αδερφή του αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη Ρουάντα. Αφού βρήκαν καταφύγιο μαζί με 1.200 ακόμη
τρομοκρατημένους ανθρώπους σε ένα ξενοδοχείο στην πρωτεύουσα, κατάφεραν να μπουν σε μία πτήση και να αφήσουν πίσω τους τη φρίκη.

Για τους γονείς του, ήταν η δεύτερη φορά που έχαναν τα πάντα. Το 1972 ήταν ανάμεσα στους 50.000 με καταγωγή από την Ασία που εξορίστηκαν στην Ουγκάντα από τον Ιντί Αμίν που ήταν τότε στην εξουσία. Εφτιαξαν ξανά τη ζωή τους στην Αγγλία, όπου γεννήθηκε ο Ασίς Τακάρ και επέστρεψαν στη Ρουάντα δύο χρόνια πριν ξεκινήσει η γενοκτονία., από όπου έφυγαν ξανά σαν κυνηγημένοι.

Οι ατυχίες δεν περιόρισαν το μυαλό του Τακάρ, που από την εφηβική του ηλικία λειτουργούσε σε διαφορετικούς ρυθμούς. Στα 15 του, πούλησε το νέο του υπολογιστή σε έναν οικογενειακό φίλο, κερδίζοντας 100 δολάρια. Συνειδητοποιώντας πως το να βγάλει λεφτά δεν ήταν ιδιαίτερα περίπλοκο, αγόρασε και πούλησε έναν ακόμη υπολογιστή.

Δείχνοντας επιχειρηματικό δαιμόνιο, δεν δυσκολεύτηκε να πείσει τους γονείς του να του δανείσουν 6.000 δολάρια, με τα οποία εισήγαγε δισκέτες και άλλα προϊόντα για υπολογιστές από του Ντουμπάι. Πράγματα που δύσκολα έβρισκε κανείς στην Ουγκάντα όπου ζούσε. Κάθε Σαββατοκύριακο λοιπόν ταξίδευε στο Ντουμπάι και γυρίζοντας έφερνε μαζί του όσα περισσότερα προϊόντα μπορούσε. Ηταν η αρχή του ομίλου Mara Group που του ανήκει σήμερα.

Χρησιμοποιώντας το βασικό του ταλέντο, την πειθώ, κατάφερε τους γονείς του να συμφωνήσουν στην επόμενη κίνησή του. Εγκατέλειψε το σχολείο και... άνοιξε τις δουλειές. Αντί να πηγαινοέρχεται, άνοιξε ένα γραφείο στο Ντουμπάι και άρχισε να πουλάει τεχνικό υλικό σε εταιρείες σε όλη την Αφρική.
Από τότε οι επιχειρήσεις του μόνο μεγάλωναν και απλώνονταν σε περισσότερους τομείς, αφού μεταξύ άλλων σήμερα ασχολείται με τις τηλεπικοινωνίες, αλλά και με ξενοδοχεία, συνεδριακά και εμπορικά κέντρα, όπως και με τα κτηματομεσιτικά. Αυτή τη στιγμή δραστηριοποιείται σε 21 χώρες, ενώ απασχολεί περισσότερους από 8.000 ανθρώπους.
Δεν ξεχνά, όμως, πόσο δύσκολα είναι τα πρώτα βήματα. Γι'αυτό μεταξύ άλλων έχει δημιουργήσει ένα ίδρυμα για νέους επιχειρηματίες στην Αφρική, από το οποίο ήδη έχουν περάσει 160.000 άνθρωποι παρακολουθώντας σεμινάρια και ακούγοντας συμβουλές για να ακολουθήσουν το δρόμο του.
Όσο για τον ίδιο, δεν μετανιώνει για τίποτα. Ούτε καν για το γεγονός ότι ο τοίχος του δεν είναι διακοσμημένος με πτυχία, όπως τα γραφεία ανθρώπων με τους οποίους συνεργάζεται. Αντιθέτως, αστειεύεται λέγοντας πως θα έπρεπε να εγκαταλείψει νωρίτερα το σχολείο!
By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΒΑΖΟΥ - ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΗΣ, (ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ - ΗΧΗΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ)

Ένας φόνος που δεν έγινε, προστέθηκε σε μια σκευωρία που είχε αρχίσει πριν λίγα χρόνια.