ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Κυριακή 27 Μαΐου 2012

Η ιστορία του Ράλι Ακρόπολις

Ο πρόγονος του Ράλι Ακρόπολις είναι το Rally EΛΠA που διοργανώθηκε το 1952. Νικητής εκείνου του αγώνα ήταν ο Τζόνι Πεσματζόγλου πίσω από το τιμόνι μιας Chevrolet V8.

Tον Nοέμβριο της ίδιας χρονιάς ο Aπόστολος Nικολαϊδης πρότεινε το ράλι να αναβαθμιστεί σε
διεθνές και να μετονομαστεί σε Aκρόπολις. Η πρώτη εκκίνηση δόθηκε στις 29 Mαϊου 1953 με τη συμμετοχή 26 πληρωμάτων, από τα οποία τα επτά ήταν ξένα.
Tο 1956 ο αγώνας εντάχθηκε στο Eυρωπαϊκό πρωτάθλημα και το 1973 στο (νεοσύστατο τότε) Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι, με νικητή τον Ζαν Λικ Τεριέ με ένα Renault Alpine A110.
Την επόμενη χρονιά το ράλι δεν διεξήχθη εξαιτίας της παγκόσμιας πετρελαϊκής κρίσης, αλλά επανήλθε κανονικά στη συνέχεια. Την πενταετία 1977-1981 σφραγίστηκε από την κυριαρχία των Ford Escort RS, τα οποία πανηγύρισαν τέσσερις νίκες δια χειρός Μπιορν Βάλντεγκααρντ και Αρι Βάτανεν.
Το 1982 ήταν μια ιστορική χρονιά για το Ακρόπολις για δύο λόγους. Πρώτον γιατί τον αγώνα κέρδισε για πρώτη φορά ένα τετρακίνητο αγωνιστικό, το Audi Quattro, και δεύτερον επειδή στο κορυφαίο σκαλί το βάθρου ανέβηκε η γαλλίδα Μισέλ Μουτόν, η οποία παραμένει μέχρι και τις μέρες μας η μοναδική γυναίκα οδηγός που έχει καταφέρει κάτι τέτοιο.
Το Quattro πήρε άλλη μια νίκη το 1984, όμως εκείνη την εποχή βασίλευαν τα (σε επικίνδυνο βαθμό) πανίσχυρα αυτοκίνητα του Group B. Ο Βάλτερ Ρερλ κέρδισε το Ακρόπολις του 1983 με μια Lancia 037, ενώ την διετία 1985-1986 στην κορυφή βρέθηκε το Peugeot 205 T16, με τους Τίμο Σάλονεν και Γιούχα Κάνκουνκεν να μετρούν από μία νίκη.
Η απαγόρευση του Group B το 1987 έφερε τα αγωνιστικά του Group A στο προσκήνιο και μαζί νέους πρωταγωνιστές στο Ακρόπολις, όπως τις Lancia Delta, τις Toyota Celica, τα Ford Escort Cosworth και τα Subaru Impreza.
Η μοναδική χρονιά που το ράλι δεν προσμέτρησε στο WRC ήταν το 1995. Η απουσία οδηγών του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος έδωσε την ευκαιρία στους Αρη Βωβό και Κώστα Στεφανή να γίνουν το μόνο ελληνικό πλήρωμα που έχει κερδίσει τον αγώνα στην σύγχρονη ιστορία του.
Στα μέσα της δεκαετίας του '90 ήρθαν τα WRCars και κάπου εκεί ξεκίνησε η παντοδυναμία του Κόλιν ΜακΡέι στον εθνικό μας αγώνα. Μεταξύ 1996 και 2002, ο αείμνηστος σκοτσέζος κατάφερε ο πολυνίκης του θεσμού με συνολικά πέντε επικρατήσεις (1996, 1998, 2000, 2001, 2002).
Την δεκαετία του 2000, το κυρίαρχο αγωνιστικό στο Ράλι Ακρόπολις ήταν το Ford Focus RS WRC με επτά νίκες. Μόνο οι Σεμπαστιέν Λοέμπ (δύο φορές) και Πέτερ Σόλμπεργκ κατάφεραν να διακόψουν το συγκεκριμένο μοτίβο, κερδίζοντας τον αγώνα για την Citroen και την Subaru, αντίστοιχα.
Ενδιαφέροντα στοιχεία και στατιστικά
Πολυνίκης του Ακρόπολις είναι ο Kόλιν MακΡέι με πέντε επιτυχίες. Ο αείμνηστος σκοτσέζος είναι, επίσης, ο μοναδικός οδηγός στην ιστορία του αγώνα που έχει τερματίσει τρεις συνεχόμενες χρονιές στην πρώτη θέση (2000-2002).
Mέχρι τώρα το Ακρόπολις έχουν κερδίσει 14 παγκόσμιοι πρωταθλητές. Μόλις τρεις κάτοχοι του στέμματος δεν τα κατάφεραν, οι Σάντρο Μουνάρι, Xάνου Mίκολα και Tόμι Mάκινεν.
To 1990 o Kάρλος Σάινθ πέτυχε στον εθνικό μας αγώνα την πρώτη από τις 26 του στο WRC, οδηγώντας μια Toyota Celica GT-Four με συνοδηγό τον Λουίς Μόγια. To 2005 o ισπανός έκλεισε την πολυετή του καριέρα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στην Ελλάδα, ανεβαίνοντας στο τρίτο σκαλί του βάθρου.
Ελληνας πολυνίκης, σε επίπεδο γενικής κατάταξης, είναι ο συνοδηγός των Παπαμιχαήλ και Παπαδόπουλου στις νίκες του 1953 και του 1954, Σπύρος Δημητράκος.
O πιο επιτυχημένος έλληνας οδηγός, με επτά νίκες επί του εγχώριου συναγωνισμού, είναι μέχρι τώρα ο Tάσος Λιβιεράτος. O "Σιρόκο" είναι και ο μόνος οδηγός (συμπεριλαμβανομένων και των Bάλντεγκαρντ, Mουνάρι και Nταρνίς) που έχει τερματίσει σε Pάλι Aκρόπολις οδηγώντας μια Lancia Stratos.
Tα αυτοκίνητα-παγκόσμιοι πρωταθλητές που δεν νίκησαν ποτέ στο ελληνικό ράλι είναι η Lancia Stratos, το Talbot-Sunbeam, οι Toyota Celica Turbo 4WD και Corolla WRC, το Mitsubishi Lancer Evo και το Peugeot 206 WRC.
Το αγωνιστικό με τις περισσότερες νίκες στο Ακρόπολις είναι το Ford Focus RS WRC με επτά. Ακολουθεί η Lancia Delta Integrale με έξι.
Η Delta είναι το μοναδικό αυτοκίνητο μέχρι σήμερα που έχει καταφέρει τον καταπληκτικό 1-2-3-4 τερματισμό στη γενική κατάταξη (το 1988 με νικητή τον Μίκι Μπιαζιόν), ενώ το Focus έχει το ρεκόρ για τις περισσότερες συνεχόμενες νίκες, μετρώντας τέσσερις από το 2000 ως το 2003.
Η εταιρία με τις περισσότερες νίκες είναι η Ford με 15, ενώ η γαλλίδα Mισέλ Mουτόν και η συνοδηγός της, Φαμπρίτσια Πονς, είναι το μοναδικό γυναικείο πλήρωμα που έχει κερδίσει το Aκρόπολις.

Οι νικητές του Ράλι Ακρόπολις
2011 - Σ. Οζιέ, Citroen DS3 WRC
2010 - ---
2009 - Μ. Χίρβονεν, Ford Focus RS WRC09
2008 - Σ. Λοέμπ, Citroen C4 WRC
2007 - Μ. Γκρόνχολμ, Ford Focus RS WRC07
2006 - Μ. Γκρόνχολμ, Ford Focus RS WRC06
2005 - Σ. Λοέμπ, Citroen Xsara WRC
2004 - Π. Σόλμπεργκ, Subaru Impreza WRC04
2003 - Μ. Μάρτιν, Ford Focus RS WRC 03
2002 - Κ. ΜακΡέι, Ford Focus RS WRC 02
2001 - Κ. ΜακΡέι, Ford Focus RS WRC 01
2000 - Κ. ΜακΡέι, Ford Focus WRC
1999 - Ρ. Μπερνς, Subaru Impreza WRC 99
1998 - Κ. ΜακΡέι, Subaru Impreza WRC
1997 - Κ. Σάινθ, Ford Escort WRC
1996 - Κ. ΜακΡέι, Subaru Impreza 555
1995 - Α. Βωβός, Lancia Delta HF Integrale
1994 - Κ. Σάινθ, Subaru Impreza 555
1993 - Μ. Μπιαζιόν, Ford Escort Cosworth 4x4
1992 - Ν. Οριόλ, Lancia Delta HF Integrale
1991 - Γ. Κάνκουνεν, Lancia Delta HF Integrale 16V
1990 - Κ. Σάινθ, Toyota Celica Turbo
1989 - Μ. Μπιαζιόν, Lancia Delta HF Integrale
1988 - Μ. Μπιαζιόν, Lancia Delta HF Integrale
1987 - Μ. Αλεν, Lancia Delta 4WD
1986 - Γ. Κάνκουνεν, Peugeot 205 T16
1985 - Τ. Σάλονεν, Peugeot 205 T16
1984 - Σ. Μπλόμκβιστ, Audi Quattro
1983 - Β. Ρερλ, Lancia Rally
1982 - Μ. Μουτόν, Audi Quattro
1981 - Α. Βάτανεν, Ford Escort RS
1980 - Α. Βάτανεν, Ford Escort RS
1979 - Μ. Βάλντεγκααρντ, Ford Escort RS
1978 - Β. Ρερλ, Fiat 131 Abarth Rally
1977 - Μ. Βάλντεγκααρντ, Ford Escort RS
1976 - X. Κάλστρομ, Datsun 160 J
1975 - Β. Ρερλ, Opel Ascona RS
1974 - ---
1973 - Ζ.Λ. Τεριέ, Alpine Renault A/110/1600
1972 - Χ. Λίντμπεργκ, Fiat 124 Sport Spider
1971 - Ο. Αντερσον, Alpine Renault A/110/1600
1970 - Ζ.Λ. Τεριέ, Alpine Renault A/110/1600
1969 - Π. Τόιβονεν, Porsche 911 S
1968 - Ρ. Κλάρκ, Ford Escort Twin-Cam
1967 - Π. Χόπκιρκ, BMC Cooper 1275 S
1966 - Β. Σόντερστορμ, Ford Lotus Cortina
1965 - Σ.Μ. Σκουκ, Volvo Amazon
1964 - Τ. Τράνα, Volvo PV 544
1963 - Ε. Μπόρινγκερ, Mercedes 300 SE
1962 - Ε. Μπόρινγκερ, Mercedes 200 SE b
1961 - Ε. Κάρλσον, Saab 96
1960 - B. Σοκ, Mercedes 220 SE
1959 - Β. Λέβι, Auto Union 1000
1958 - Τ. Βιρορέζι, Lancia Aurelia GT
1957 - Τ. Εσταζέ, Ferrari 250 GT
1956 - Β. Σοκ, Mercedes 300 SL
1955 - Τ. Πεσματζόγλου, Opel Kapitan
1954 - Π. Παπαδόπουλος, Opel Record
1953 - Ν. Παπαμιχαήλ, Jaguar XK 120
1952 - Τ. Πεσματζόγλου, Chevrolet V8

Δεν υπάρχουν σχόλια: