ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

Η Αργοναυτική Εκστρατεία (Μέρος 1ο)


Όπως αναφέραμε στο προηγούμενο άρθρο μας, ο Πελίας, σφετεριστής του θρόνου της Ιωλκού, έθεσε ως όρο για την παράδοση της βασιλείας του στον Ιάσονα την αρπαγή του Χρυσόμαλλου Δέρατος, το οποίο είχε γίνει σύμβολο της εξουσίας του Αιήτη στην Κολχίδα. Ο Ιάσονας, όπως ήταν φυσικό, αποδέχθηκε αμέσως την πρόκληση, και άρχισε να προετοιμάζεται για το ταξίδι-εκστρατεία εντατικά. Μετά από προτροπή του διδασκάλου του, Κένταυρου Χείρωνα, ο Ιάσονας έστειλε μαντατοφόρους σε όλη την Ελλάδα, για να διαλαλήσουν τον επικείμενο άθλο και να προ(σ)καλέσουν τους ήρωες που επιθυμούσαν να συμμετάσχουν στο δύσκολο επίτευγμα στη μακρινή και βάρβαρη Κολχίδα, για να τιμήσουν την Ελλάδα.

Στην κλήση αυτή απάντησαν 50 στο σύνολο ήρωες, ημίθεοι και θνητοί, Ναύαρχος των οποίων ήταν, μετά από εισήγηση του Ηρακλή, ο Ιάσονας. Το καράβι με το οποίο ταξίδεψαν ονομάστηκε Αργώ, εξ ου και η ονομασία τους, Αργοναύτες· στα αρχαία Ελληνικά «αργώ» σήμαινε «γρήγορη», όπως «αργός» σήμαινε «ταχύς». Υπήρχε, όμως, άλλος ένας λόγος για τον οποίο ονομάστηκε το πλοίο Αργώ: ο Άργος, ονομαστός τεχνίτης στην κατασκευή καραβιών και γιος του Φρίξου, ήταν ο ναυπηγός του πλοίου της εκστρατείας. Είχε έρθει πριν χρόνια από την Κολχίδα στο θείο του, Πελία, και, παρά του ότι ο Πελίας του είχε δώσει ρητές διαταγές το πλοίο που θα κατασκεύαζε να ήταν από σαθρά και σάπια ξύλα, τα οποία θα συνενώνονταν όχι με μέταλλο, αλλά με κερί - ούτως ώστε με την πρώτη δυσκολία να διαλυθεί το καράβι και να πνιγούν οι Αργοναύτες, ο Άργος έβαλε όλη του την τέχνη στη ναυπήγηση του καραβιού του.
Με τη βοήθεια της θεάς Αθηνάς, έκτισε το καλύτερο καράβι που θα μπορούσε να κτίσει, στην αμμουδιά του όρμου των Παγασών· λέγεται, μάλιστα, πως η ίδια θεά Αθηνά κάρφωσε στην πλώρη του καραβιού ένα κομμάτι ξύλο από την ιερή βαλανιδιά του Μαντείου της Δωδώνης, που είχε το χάρισμα της ομιλίας και της μαντείας των μελλούμενων. Οι ήρωες, για να τιμήσουν τον Άργο, τον πήραν μαζί τους στην εκστρατεία και ονόμασαν προς τιμήν του το καράβι τους Αργώ, που είχε θέσεις για 50 κωπηλάτες. Σύμφωνα με μελετητές της ελληνικής αρχαιότητας και μυθολογίας, το ταξίδι θα πρέπει να έγινε γύρω στα 1.400 π.Χ, αν λάβουμε υπόψη τον Τρωικό Πόλεμο, που μάλλον θα έγινε λίγο αργότερα. Πρόσφατα, έχουν έρθει στην επιφάνεια στοιχεία που μας οδηγούν να τοποθετήσουμε την Εκστρατεία γύρω στα 2000 π.Χ, αν και αυτό έρχεται σε αντίθεση με τα γνωστά σε μας γεγονότα.
Πιο κάτω δίνονται τα επικρατέστερα ονόματα των Αργοναυτών. Ο συμβολικός αριθμός που αναφέρουμε, 50, δεν σημαίνει ότι είναι ακριβής, καθώς έχουν σωθεί πολλά άλλα νούμερα: ο Ορφέας αναφέρει 49, ο Απολλόδωρος 45, ο Απολλώνιος 64, και ο Διόδωρος 54:
Οι περίφημοι ήρωες Ηρακλής, Θησέας, Ίδας, Αλκαίος, Λαέρτης, Αυγέας, Ορφέας, Αυτόλυκος, Μελέαγρος, Ύλας, Πολύφημος, Ναύπλιος, Εργίνος, οι γιοι του Δία, Κάστορας και Πολυδεύκης, τα παιδιά του Ποσειδώνα, Εύφημος, Εύμαινος και Περικλυμένης, ο Εχίονας και ο Εύρυτος, γιοι του φτερωτού Ερμή, ο Λυκέας με τα αετίσια μάτια του που στεκόταν στην πρώρα, οι γιοι του Άρη, Ασκάλεφος και Ιάλμενος, ο γιατροί Εριβότης και Ασκληπιός, παιδιά του Απόλλωνα, ο αοιδός Φιλάμμονας, επίσης γιος του Απόλλωνα, ο βασιλιάς της Κεφαλονιάς και αστρονόμος, Αγκαίος, ο Άδμητος, βασιλιάς των Φερών, ο τιμονιέρης Τίφης, ο γιος του Πελία, Άκαστος (παρά τη θέληση του πατέρα του), οι φτερωτοί γιοι του Βορέα, Ζήτης και Κάλαης, ο Τελαμώνας και ο Πηλέας, γιοι του Αιακού, οι μάντεις Αμφιάραος, Ίδμονας και Μόψος, ο Άργος, γενάρχης των Αργείων, ο κήρυκας των Αργοναυτών Αιθαλίδης και η Αταλάντη, η περίφημη αυτή γυναίκα-ηρωίδα, προστατευόμενη της θεάς Αρτέμιδας, κάτι σαν τη γνωστή σε μας από το ομώνυμο σήριαλ, Ζήνα.
Όλοι αυτοί οι ήρωες, ημίθεοι και θεοί, μαζί με το ναυπηγό του πλοίου, Άργο, και το Ναύαρχό τους, Ιάσονα, συνέπλευσαν για να τιμήσουν την Ελλάδα και τον Ιάσονα, με απώτερο σκοπό την απόκτηση του Χρυσόμαλλου Δέρατος· όλοι τους ήταν ανδρείοι, δυστυχώς, όμως, δεν επέστρεψαν όλοι πίσω στην πατρίδα. Η Εκστρατεία όμως, που έγινε γνωστή στην ιστορία ως Αργοναυτική, ήταν μια από τις πιο επιφανείς Εκστρατείες που γνώρισε ο Ελληνισμός, ερχόμενη δεύτερη μόνο σε σχέση με την Τρωική Εκστρατεία, που έγινε λίγα χρόνια μετά. Πιο κάτω δίνεται χάρτης με τη διαδρομή της Αργοναυτικής Εκστρατείας, σύμφωνα με τον Απολλώνιο της Ρόδου. 
Με κόκκινο σημειώνεται η διαδρομή από την Ιωλκό στην Κολχίδα και με μπλε η διαδρομή από την Κολχίδα στην Ιωλκό:


 ΑΠΟ http://www.typos.com.cy
By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)