Ευαγγέλιο: ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Β/ 20 – 21 – 20 καί υπέστρεψαν οι ποιμένες δοξάζοντες καί αινούντες τόν Θεόν επί πάσιν οίς ήκουσαν καί είδον καθώς ελαλήθη πρός αυτούς.
21 Καί ότε επλήσθησαν ημέραι οκτώ τού περιτεμείν τό παιδίον, καί εκλήθη τό όνομα αυτού Ιησούς, τό κληθέν υπό τού αγγέλου πρό τού συλληφθήναι αυτόν εν τή κοιλία.
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Β/ 40 – 52
40 Τό δέ παιδίον ηύξανε καί εκραταιούτο πνεύματι πληρούμενον σοφίας, καί
χάρις Θεού ήν επ αυτό. 41 Καί επορεύοντο οι γονείς αυτού κατ έτος εις
Ιερουσαλήμ τή εορτή τού πάσχα. 42 καί ότε εγένετο ετών δώδεκα, αναβάντων
αυτών εις Ιεροσόλυμα κατά τό έθος τής εορτής 43 καί τελειωσάντων τάς
ημέρας, εν τώ υποστρέφειν αυτούς υπέμεινεν Ιησούς ο παίς εν Ιερουσαλήμ,
καί ουκ έγνω Ιωσήφ καί η μήτηρ αυτού. 44 νομίσαντες δέ αυτόν εν τή
συνοδία είναι ήλθον ημέρας οδόν καί ανεζήτουν αυτόν εν τοίς συγγενέσι
καί τοίς γνωστοίς 45 καί μή ευρόντες αυτόν υπέστρεψαν εις Ιερουσαλήμ
ζητούντες αυτόν. 46 καί εγένετο μεθ ημέρας τρείς εύρον αυτόν εν τώ ιερώ
καθεζόμενον εν μέσω τών διδασκάλων καί ακούοντα αυτών καί επερωτώντα
αυτούς 47 εξίσταντο δέ πάντες οι ακούοντες αυτού επί τή συνέσει καί ταίς
αποκρίσεσιν αυτού. 48 καί ιδόντες αυτόν εξεπλάγησαν, καί πρός αυτόν η
μήτηρ αυτού είπε Τέκνον, τί εποίησας ημίν ούτως; ιδού ο πατήρ σου καγώ
οδυνώμενοι εζητούμέν σε. 49 καί είπεν πρός αυτούς Τί ότι εζητείτέ με;
ουκ ήδειτε ότι εν τοίς τού πατρός μου δεί είναί με; 50 καί αυτοί ου
συνήκαν τό ρήμα ό ελάλησεν αυτοίς. 51 καί κατέβη μετ αυτών καί ήλθεν εις
Ναζαρέτ, καί ήν υποτασσόμενος αυτοίς. καί η μήτηρ αυτού διετήρει πάντα
τά ρήματα ταύτα εν τή καρδία αυτής. 52 Καί Ιησούς προέκοπτε σοφία καί
ηλικία καί χάριτι παρά Θεώ καί ανθρώποις.
Ερμηνευτική απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Β/ 20 – 21
20 Και επέστρεψαν οι ποιμένες στο ποίμνιόν των, δοξάζοντες και υμνούντες
τον Θεόν δι’ όλα όσα ήκουσαν και είδαν και τα οποία ήσαν ακριβώς όπως
τους τα είπε ο άγγελος. 21 Και όταν συνεπληρώθησαν οκτώ ημέραι, δια να
γίνη η περιτομή του παιδίου, έκαμαν την περιτομήν και εδόθη στο παιδίον
το όνομα Ιησούς, όπως είχεν είπει ο άγγελος πριν ακόμη συλληφθή αυτό εις
την κοιλίαν της μητέρας του.
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Β/ 40 – 52
40 Το δε παιδίον ηύξανε κατά το σώμα και ισχυροποιείτο πολύ κατά το
πνεύμα και επληρούτο από σοφίαν, την οποίαν εις αυτό μετέδιδεν, καθόσον
επροχωρούσε η ηλικία του, η ενωμένη με αυτό θεία του φύσις. Και χάρις
Θεού ήτο εις αυτό, η οποία το επροφύλασσε αμόλυντο από κάθε αμαρτίαν, το
καθωδηγούσε δε και το ενίσχυε προς κάθε αρετήν. 41 Και επήγαιναν οι
γονείς του κάθε έτος εις την Ιερουσαλήμ, δια την εορτήν του πάσχα. 42
Και όταν το παιδίον έγινε δώδεκα ετών, ανέβησαν μαζή με αυτό εις τα
Ιεροσόλυμα, σύμφωνα με την συνήθειαν που είχε καθιερώσει ο νόμος δια την
εορτήν. 43 Οταν δε ετελείωσαν αι ημέραι της εκεί παραμονής των, καθώς
εγύριζαν προς την Ναζαρέτ, απέμεινε το παιδίον Ιησούς εις την Ιερουσαλήμ
και δεν αντελήφθησαν τούτο ο Ιωσήφ και η μητέρα αυτού.
44 Επειδή δε ενόμισαν ότι ήτο εις την συνοδείαν των προσκυνητών, επροχώρησαν μιας ημέρας δρόμον μεταξύ των συγγενών και των γνωστών. 45 Επειδή δε τον ευρήκαν, επέστρεψαν εις την Ιερουσαλήμ, αναζητούντες αυτόν καθ’ οδόν, μήπως ήτο μεταξύ των ερχομένων προσκυνητών. 46 Και όταν επέστρεψαν εις την Ιερουσαλήμ, ευρήκαν αυτόν έπειτα από τρεις ημέρας να κάθεται εις την αυλήν του ναού, εν μέσω των διδασκάλων, να τους ακούη και να τους ερωτά δια σπουδαία και υψηλά ζητήματα, ασυνήθη δια την παιδικήν του ηλικίαν.
47 Και όλοι όσοι τον ήκουαν, εθαύμαζαν δια την μοναδικήν νοημοσύνην και τας απαντήσστου. 48 Και όταν ο Ιωσήφ και η Μαρία τον είδαν, κατελήφθησαν από έκπληξιν και η μητέρα του είπε προς αυτόν· παιδί μου,τι είναι αυτό που μας έκαμες και έμεινες οπίσω; Ιδού ο πατέρας σου και εγώ με πόνον και μεγάλην ανησυχίαν σε αναζητούσαμε. 49 Και είπε προς αυτούς· διατί με εζητούσατε; Δεν εγνωρίζατε ότι στον οίκον του Πατρός μου πρέπει να είμαι; (Υπενθύμισε εις αυτούς ότι πατήρ του δεν ήτο ο Ιωσήφ, αλλ’ ο Θεός, του οποίου ο ναός ήτο ο οίκος του). 50 Και αυτοί δεν ενόησαν τον λόγον, που τους είπε, διότι δεν ημπορούσαν να εισχωρήσουν στο μέγα μυστήριον της ενανθρωπήσεως του Υιού του Θεού.
51 Και ο Ιησούς κατέβηκε μαζή των από τα Ιεροσόλυμα εις την Ναζαρέτ και υπήκουεν εις αυτούς κατά πάντα. Και η μητέρα του διατηρούσε όλα τα λόγια και τα συμβάντα αυτά εις την καρδίαν της και εις την μνήμην της. 52 Και ο Ιησούς προώδευε συνεχώς κατά την σοφίαν και κατά την αύξησιν του σώματος και κατά την χάριν, που ελάμβανε ολονέν και πλουσιωτέραν από τον Θεόν και κατά την εκτίμησιν και τον θαυμασμόν, που απελάμβανε εκ μέρους των ανθρώπων δια τα πολλά και θεία χαρτίσματά του.
ΑΠΟ https://www.vimaorthodoxias.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου