ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Κυριακή 22 Μαρτίου 2020

Πώς καθαρίζουμε αποτελεσματικά το παρμπρίζ









Το πλύσιμο του αυτοκινήτου είναι μια από τις πιο ευχάριστες διαδικασίες, η οποία μας «δένει» με τον τετράτροχο σύντροφο όταν πραγματοποιείται από εμάς. Το πλυντήριο αφαιρεί την
«μυσταγωγία», όμως είναι πιο γρήγορο και απαιτεί μηδενική προσπάθεια από μέρους μας. Όπως και να ΄χει, το αυτοκίνητο είναι καθαρό. Το παρμπρίζ, όμως, πολλές φορές περνάει σε δεύτερη μοίρα.

Κάτι που δεν θα έπρεπε να ισχύει, καθότι η γυάλινη επιφάνεια εμπρός μας είναι το παράθυρο στον δρόμο. Η καθαριότητά του είναι περισσότερο ζήτημα ασφάλειας, παρά καλλωπισμού, καθώς η ορατότητα θα πρέπει να είναι απρόσκοπτη. Και αυτά είναι τα απλά βήματα για την εξασφάλισή της.

– Χρησιμοποιούμε μείγμα 50-50 καθαριστικού με νερό. Προφανώς σκέτο νερό δεν καθαρίζει αποτελεσματικά την γυάλινη επιφάνεια, χώρια τις στάμπες που δημιουργεί όταν στεγνώνει. Πολύ καθαριστικό, από την άλλη, απομακρύνεται δύσκολα και αφήνει επίσης σημεία με θαμπάδες. Οπότε προσέχουμε την αναλογία.

– Πλένουμε σε σκιερό μέρος. Ίδια συνθήκη με το υπόλοιπο αυτοκίνητο. Αν το χτυπάει ο ήλιος, στεγνώνει πολύ σύντομα και πέρα από τις ανεπιθύμητες στάμπες, μας αναγκάζει να κάνουμε την ίδια διαδικασία ξανά και ξανά.

 – Κυκλικές κινήσεις. Το «wax in-wax out» του Καράτε Κιντ δεν προήλθε από τύχη. H κυκλική κίνηση του σφουγγαριού καλύπτει μεγαλύτερη επιφάνεια και καθαρίζει με ομοιογένεια. Οι οριζόντιες ή κάθετες κινήσεις προκαλούν γραμμές (χαρακτηριστικό παράδειγμα όταν καθαρίζουμε τα γυαλιά μας), οι οποίες μετά προκαλούν ζητήματα με την διάθλαση που προκαλούν στο φως.

– Στεγνό πανί. Όπως και με το γενικότερο πλύσιμο, έτσι και στο παρμπρίζ επιστρατεύουμε στεγνό πανί για το τελείωμα του πλυσίματος. Προτιμούμε ένα μικροϊνών, ώστε να μην μείνουν χνούδια μετά.

– Δεν ξεχνάμε τα μάκτρα των υαλοκαθαριστήρων. Προφανώς η πιο εύκολη λύση, είναι το πλυστικό του αυτοκινήτου. Μια κίνηση με τον λεβιέ πίσω από το τιμόνι και το παρμπρίζ είναι «λαμπίκο». Μόνο που η ανωτέρω πρόταση δεν ισχύει όταν τα μάκτρα είναι «φαγωμένα». Για την ακρίβεια, κάνουν ακόμα χειρότερη την κατάσταση δημιουργώντας ένα παρμπρίζ που κουράζει το μάτι και επιβάλλει το χειροκίνητο πλύσιμο.

 – Αποφεύγουμε τα μωρομάντηλα. Χρησιμοποιούνται κατά κόρον για απομάκρυνση κουτσουλιών, όμως η θαμπάδα που αφήνουν συναγωνίζεται αυτή των ταλαιπωρημένων μάκτρων. Για σύντομο καθάρισμα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μωρομάντηλο, αλλά θα πρέπει να το «ξεβγάλουμε» με νερό και κανονικό χαρτομάντηλο.

– Δεν ξεχνάμε το «από μέσα». Μπορεί η πλειονότητα της βρωμιάς να συγκεντρώνεται απ’ έξω, όμως και το εσωτερικό του παρμπρίζ θέλει την φροντίδα του. Σκόνη, έντομα, υγρασία, όλα μπορούν να δημιουργήσουν ζητήματα ορατότητας.

ΑΠΟ http://www.autogreeknews.gr
By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)