ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2019

Η αγάπη δεν αγοράζεται

12-01-2019

 

 

 

 

Ένας αγρότης είχε κάποια κουτάβια που τα πουλούσε. Έφτιαξε μια πινακίδα και την έβαλε στο φράχτη της αυλής του.

Καθώς χτυπούσε το τελευταίο καρφί, για να τη στερεώσει, ένιωσε κάποιο χέρι να του τραβάει τη φόρμα. Γύρισε και είδε ένα μικρό αγόρι.

«Κύριε, θέλω να αγοράσω ένα από τα κουτάβια σας» του είπε.

«Λοιπόν, είπε ο αγρότης, σκουπίζοντας με την παλάμη του τον ιδρώτα από το μέτωπό του, τα κουτάβια είναι από καλή ράτσα και κοστίζουν πολλά χρήματα».

Το αγόρι έσκυψε το κεφάλι για μια στιγμή. Στη συνέχεια έβαλε το χέρι του βαθιά στη τσέπη του και έβγαλε μια χούφτα κέρματα. Τα έδωσε στον γεωργό.

«Φτάνουν αυτά;» είπε.

Ο γεωργός δε μίλησε.

Έβαλε τη σφυρίχτρα στο στόμα, σφύριξε όπως ήξερε και ύστερα φώναξε:

«Έλα εδώ, Ντόλη.»

Από το σκυλόσπιτο ξεπρόβαλε η Ντόλη με τα τέσσερα κουταβάκια που έτρεχαν παιχνιδιάρικα ξοπίσω της. Σε απόσταση, ακολουθούσε ένα πέμπτο που με πολύ δυσκολία κατάφερνε να βαδίζει. Ο μικρός παρακολουθούσε με πολλή προσοχή τη σκηνή.
«Θέλω εκείνο», είπε το μικρό αγόρι, δείχνοντας το τελευταίο κουτάβι.
Ο αγρότης γονάτισε δίπλα του και του είπε:

«Αγοράκι μου, όχι αυτό. Αυτό ποτέ δεν θα μπορέσει να τρέξει και να παίξει μαζί σου, όπως τα άλλα κουτάβια!»

Ο μικρός, χωρίς να πει λέξη, ανασήκωσε το μπατζάκι του παντελονιού του και φάνηκαν δυο λάμες που στήριζαν το πόδι του και κατέληγαν στο ειδικό παπούτσι που φορούσε. Κοίταξε στα μάτια τον αγρότη και του είπε:

«Βλέπετε, κύριε, και ’γω δεν τρέχω πολύ καλά και χρειάζομαι κάποιον που να με καταλαβαίνει».

Ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλο του γεωργού.

«Μικρέ μου, είναι δικό σου» και το ’βαλε στην αγκαλιά του μαζί με τα κέρματα.  « Η αγάπη δεν αγοράζεται!» συμπλήρωσε.

ΑΠΟ https://www.vimaorthodoxias.gr/
By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)