ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2018

Οι 3 Μάγοι και τα δώρα τους

22-12-2018 

 

 

 

Πουθενά στην Αγία Γραφή δεν αναφέρονται τα ονόματα τους, η καταγωγή και ο αριθμός τους, τους θεωρούμε τρεις επειδή 3 ήταν τα δώρα που προσέφεραν.

Τα ονόματα τους εμφανίστηκαν περίπου το 500 μ.Χ σε ελληνικό έγγραφο της Αλεξάνδρειας, μεταφράστηκαν στα Λατινικά και πέρασαν στην Δυτική Παράδοση, εκπροσωπούν δε εκτός από διαφορετικές γεωγραφικές τοποθεσίες και κουλτούρες, και τις 3 ηλικίες του ανθρώπου: ο Γκασπάρ από Ινδία γύρω στα 60 με άσπρη γενειάδα δίνει το χρυσό, ο Μελχιόρ από Περσία γύρω στα 40 δίνει το λιβάνι και ο Βαλτάσαρ από Αραβία γύρω στα 20 δίνει τα σμύρνα (μύρο), άλλες χριστιανικές Εκκλησίες (Αιθιοπία, Συρία, Αρμενία κλπ) τους ονομάζουν διαφορετικά. Γονάτισαν μπροστά στον Χριστό ως ένδειξη σεβασμού και η γονυκλισία πέρασε στην Χριστιανική παράδοση, μέχρι τότε γονάτιζες μόνο μπροστά σε Βασιλιά.

Τα δώρα συμβολικά: χρυσός για τον Βασιλιά των Ουρανών, λιβάνι -συστατικό θρησκευτικών τελετών- για την Αρχιερατική Του φύση και μύρο -χρήση στην περιποίηση των νεκρών- για την θυσιαστική φύση Του, και τα τρία παραμένουν αμετάβλητα με το πέρασμα του χρόνου όπως και οι ιδιότητες που συμβολίζουν! Υπάρχουν διάφορες εικασίες για την τύχη τους: ότι κλάπηκαν από ληστές και είναι αυτοί που σταυρώθηκαν μαζί με τον Χριστό, ότι τα είχαν εμπιστευτεί στον Ιούδα που ήταν ο ταμίας των Αποστόλων και αυτός τα εξαργύρωσε κλπ.
Σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση, η Παναγία τα παρέδωσε μαζί με την Αγία Ζώνη της στην Εκκλησία των Ιεροσολύμων και από εκεί περίπου το 400 μ.Χ, ο αυτοκράτωρ Αρκάδιος τα μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη όπου παρέμειναν μέχρι και την Άλωση από τους Οθωμανούς. Τότε η Μάρω, η χριστιανή Σέρβα μητριά του Μωάμεθ του Πορθητή, τα μετέφερε στην Ιερά Μονή Αγίου Παύλου στο Άγιον Όρος της οποίας το καθολικό είχε κτίσει ο πατέρας της Γ. Βράγκοβιτς, δεσπότης της Σερβίας. Κατά την αγιορείτικη παράδοση, καθώς η Μάρω ανέβαινε από το λιμάνι στην Μονή, η Θεοτόκος παρουσιάστηκε σε όραμα για να της θυμίσει το άβατον και να μην προχωρήσει παραπέρα.

Τα παρέδωσε λοιπόν στους μοναχούς και στο σημείο του οράματος υπάρχει σήμερα ο λεγόμενος «Σταυρός της Βασιλίσσης». Ο χρυσός βρίσκεται υπό την μορφήν 28 περίτεχνα σκαλισμένων πλακιδίων, ποικίλων σχημάτων (παραλληλογράμμων, τραπεζοειδών κτλ.) ενώ ο λίβανος και η σμύρνα υπό την μορφή 62 σφαιρικών χανδρών μεγέθους ελιάς που αναβλύζουν ευωδιά.

Οι Μάγοι επέστρεψαν στις πατρίδες τους και τελικά μαρτύρησαν ως Χριστιανοί. Οι 3 επίχρυσοι σαρκοφάγοι με τα οστά τους φυλάσσονται στον Καθεδρικό της Κολωνίας και είναι το μεγαλύτερο σκευοφυλάκιο στον Δυτικό κόσμο. Στον ισπανόφωνο κόσμο η μνήμη τους εορτάζεται στα Θεοφάνεια και είναι αντίστοιχοι του Santa Clauss, έρχονται με καμήλες και μοιράζουν δώρα στα παιδιά.
Σημ. Μάγους ονόμαζαν τους Πέρσες ιερείς από τους οποίους προερχόταν και ο Ζωροάστρης, ήταν περίφημοι αστρολόγοι που τότε θεωρούνταν επιστήμονες, καμία σχέση με μαγεία αν και η λέξη προήλθε από αυτούς.

ΑΠΟ  https://www.vimaorthodoxias.gr
By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)