ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2017

Προσπάθεια να αποκτήσει ταυτότητα το ελαιόλαδο

Σάββατο, 11 Φεβρουαρίου 2017 








Στα σκαριά βρίσκεται μια σημαντική προσπάθεια για να αποκτήσει το ελληνικό ελαιόλαδο «ταυτότητα» κι επιχειρήματα έναντι των ανταγωνιστών μας στις διεθνείς αγορές.
Πρόκειται για αποτέλεσμα της επιμονής
του Εργαστηρίου Ποιοτικού Ελέγχου Ελαιολάδου Καλαμάτας για τη δημιουργία μιας βάσης δεδομένων για την πιστοποίηση των ποιοτικών και οργανοληπτικών χαρακτηριστικών του προϊόντος μας και η αρχή φαίνεται να γίνεται με την έρευνα ποικιλιών ελαιολάδου της Δυτικής Ελλάδας όμως. Και αυτό, γιατί οι υποσχέσεις της Περιφέρειας Πελοποννήσου για την υλοποίηση σχετικού προγράμματος έχουν μείνει μόνο στα λόγια.
Αυτό προκύπτει από τα όσα αναφέρει μιλώντας μας ο Παναγιώτης Κάτσαρης, από τη θέση του υπεύθυνου του Εργαστηρίου Ελαιολάδου του Τμήματος Ελαίας και Οπωροκηπευτικών Καλαμάτας του Ινστιτούτου Ελιάς, Υποτροπικών και Αμπέλου Χανίων του ΕΛΓΟ "Δήμητρα". Ο ίδιος ωστόσο επισημαίνει πως οι δυνατότητες του Εργαστηρίου είναι τέτοιες, που θα μπορούσε να καλύψει παράλληλες έρευνες για όλες τις περιοχές. Και φυσικά, παραμένει η ελπίδα να προχωρήσει άμεσα ένα πρόγραμμα και για τις ποικιλίες ελαιολάδου της Περιφέρειας Πελοποννήσου.
Το πρόγραμμα που προχωρά με την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας έχει προϋπολογισμό 200.000 ευρώ, υλοποιείται με το Επιμελητήριο Πρέβεζας και είναι διακρατικό μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας. 
Οπως εξηγεί: «Φιλοδοξία εξ αρχής ήταν το Εργαστήριο να αποτελέσει ένα εργαλείο για την πιστοποίηση της ποιότητας του ελαιολάδου και ιδιαίτερα των ποικιλιών που καλλιεργούνται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, στα χημικά και τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά. Και αυτό γιατί δεν υπάρχει η βάση δεδομένων που θα πιστοποιήσει την ποιότητα των ελληνικών ελαιολάδων -για να έχουμε ένα όπλο στη διαπραγμάτευση, που καθημερινά γίνεται δυστυχώς στην Ευρωπαϊκή Ενωση και το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιοκομίας. Ελπίζουμε να καταφέρουμε ως ο μοναδικός ερευνητικός τομέας που έχει απομείνει (ο ΕΛΓΟ "Δήμητρα") να έχει αυτό το όπλο για την αντιπαράθεση με τους ανταγωνιστές μας, στη διεθνή αγορά, οι οποίοι κυρίως είναι οι Ισπανοί και οι Ιταλοί».

ΑΠΟ https://www.eleftheriaonline.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια: