ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Σάββατο 18 Απριλίου 2015

Ενα άγνωστο διαμάντι στο Αιγαίο -Σμαραγδένια νερά, κάθετοι βράχοι -Το νησί που... πρόσφατα απέκτησε μόλις δύο κατοίκους

Μήλος, Πάρος, Νάξος, Μύκονος, Σαντορίνη, Ρόδος, Κως και δεκάδες άλλα. Αυτά είναι τα γνωστά
νησιά του Αιγαίου. Αλλά και τα κατοικημένα. Γιατί υπάρχουν και δεκάδες άλλα τα οποία είναι ακατοίκητα (ή σχεδον ακατοίκητα) και δεν έχουν καμία τουριστική υποδομή. Είναι όμως εξίσου όμορφα, ενδεχομένως και ομορφότερα. Ισως αυτή η ερημιά και η απέραντη σιωπή τα κάνει ιδιαίτερα. Το νησί Πολύαιγος ή Πόληβος είναι το μεγαλύτερο από αυτά. Οι κάτοικοί του μόλις 2.
Σε απόσταση  6,2 χιλιομέτρων ανατολικά της Μήλου, 2 χλμ. νοτιοανατολικά της Κιμώλου και 15 χλμ. νοτιοδυτικά της Σίφνου, υπάρχει αυτό το μικρό «διαμάντι», ένα νησάκι το οποίο ανάμεσα στην τελευταία και την προτελευταία απογραφή απέκτησε δυο κατοίκους.
Το κυκλαδονήσι αυτό, με έκταση 18,146 τ.χλμ. είναι λίγο μεγαλύτερο από τη Δονούσα και σε αντίθεση με αυτή που έχει 165 μόνιμους κατοίκους, έχει μόλις... δύο. Παλαιότερα, πάντως, το 1951, είχε 14 κατοίκους ενώ ακόμη πιο παλιά αναφέρεται ότι κατοικούσαν εκεί 170 άτομα.
Το όνομά του το οφείλει στις «αίγες», δηλαδή τις πολλές κατσίκες που βρίσκονταν κάποτε πάνω σε αυτό, ενώ περιλαμβάνεται και στο πρόγραμμα Natura 2000 της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς θεωρείται σημαντικός βιότοπος ανενόχλητος από την ανθρώπινη παρουσία. Στο νησί γεννά τα μικρά της η μεσογειακή φώκια Μονάχους Μονάχους.
Στο βορειοδυτικό τμήμα του νησιού υπάρχουν ερείπια της Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ο ναός της οποίας ήταν βασιλική με τρούλο, που είχε ιδρυθεί το 1622. Ανθρώπινη δραστηριότητα είναι επίσης προφανής από δυο λατομεία στο ίδιο τμήμα όπου γινόταν εξόρυξη τραχείτη, χρησιμοποιούμενου για μυλόπετρες.


By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)