ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2014

Προβλήματα ασφάλειας σε συνεργεία αυτοκινήτων

Για τα μισά συνεργεία σε όλο το νομό έχουν τηρηθεί όλες οι νόμιμες διαδικασίες, μέσα στις οποίες περιλαμβάνονται οι περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις και μέτρα ασφάλειας και υγιεινής στο χώρο εργασίας. Ωστόσο, όπως λέει στην “Ε” ο πρόεδρος της ΟΕΒΕ Μεσσηνίας Θανάσης Βασιλόπουλος, το υπόλοιπο 50% των συναδέλφων του ναι μεν λειτουργεί νομότυπα, αλλά δεν πληροί περιβαλλοντικούς όρους και θέματα ασφάλειας.
Συγκεκριμένα, ο κ. Βασιλόπουλος εξηγεί ότι υπάρχουν τρεις κατηγορίες: “Οι απόλυτα νόμιμοι επισκευαστικοί χώροι, που εκτός από τα νόμιμα παραστατικά, την άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος έχουν και άδεια λειτουργίας του χώρου τους, που
σημαίνει αυτό περιβαλλοντικές μελέτες, και ό,τι χρειάζεται για να νομιμοποιηθεί ένας χώρος και να πάρει άδεια. Υπάρχουν οι επισκευαστικοί χώροι που ναι μεν είναι νόμιμοι ασφαλιστικά και φορολογικά, πληρώνουν το Ταμείο τους και ό,τι χρειάζεται για να λειτουργούν νόμιμα, αλλά δεν έχουν άδεια λειτουργίας καθώς παίρνει συνεχώς παράταση”. Σύμφωνα λοιπόν με τον ίδιο “για να ανοίξεις μια επιχείρηση τα τελευταία 5 χρόνια, απαραίτητο είναι να βγάλεις άδεια λειτουργίας. Πριν 5 χρόνια δεν ήταν απαραίτητη προϋπόθεση. Ανοιγε η επιχείρηση και απλά κατέθετε το φάκελο για να αδειοδοτηθεί. Δεν μπορούσε να αδειοδοτηθεί ποτέ και παρέμενε το πρόβλημα να συνεχίζεται: αυτοί οι χώροι συνεχίζουν να έχουν άδεια λειτουργίας, ασφαλιστικά και φορολογικά λειτουργούν νόμιμα, πληρώνουν ΙΚΑ, ΟΑΕΕ, αλλά ουσιαστικά δεν πληρούν περιβαλλοντικούς όρους και θέματα ασφάλειας”. Η τρίτη κατηγορία είναι τα καθαρά παράνομα, “που δεν έχουν κάνει έναρξη, που δουλεύουν κάπου αλλού και τα απογεύματα κάνουν αυτή τη δουλειά σε αλάνες, σε πυλωτές με αμφιβόλου ποιότητας ανυψωτικά μηχανήματα, με αμφιβόλου ποιότητας παροχή υπηρεσιών, καμία εγγύηση στα ανταλλακτικά”.

ΚΑΜΙΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

Ο πρόεδρος του Σωματείου Επισκευαστών Αυτοκινήτων και Μηχανημάτων Μεσσηνίας Θόδωρος Καλογερόπουλος μιλώντας στην “Ε” για τυχόν έλλειμμα ασφάλειας στους χώρους των συνεργείων επισημαίνει πως “σαν Σωματείο έχουμε κάνει σχετικά σεμινάρια και έχουμε υλοποιήσει προγράμματα μέσω ΕΣΠΑ και προγράμματα που πληρώνει ατομικά η κάθε επιχείρηση, για τεχνικούς ασφάλειας και υγιεινή και ασφάλεια στο χώρο εργασίας”. Σχετικά με το τι χρειάζεται κανείς για να ανοίξει ένα συνεργείο, αναφέρει πως στις απαραίτητες προϋποθέσεις είναι: “Αδεια ίδρυσης καταστήματος και άδεια συντήρησης και επισκευής μηχανικών μερών -αυτό το χαρτί το παίρνουμε από το υπουργείο Συγκοινωνιών μετά από έλεγχο-, να έχει το πτυχίο του και να έχει κάνει έναρξη στην Εφορία, καθώς και να είναι γραμμένος στο Επιμελητήριο και στον ΟΑΕΕ”. Και ο ίδιος πάντως αναφέρεται στις τρεις κατηγορίες συνεργείων αυτή τη στιγμή στη Μεσσηνία εστιάζοντας στα παράνομα, τα οποία όπως λέει είναι πολλά σε αριθμό. “Εχουμε κάνει προσπάθειες μέσω δικηγόρου για να κλείσουν, καθώς θέλουμε να τηρούν τους όρους ασφάλειας, αλλά και να κάνουν έναρξη γιατί τώρα υπάρχει αθέμιτος ανταγωνισμός”. Ετσι λοιπόν για όρους ασφάλειας μπορεί να μιλήσει για τα απολύτως νόμιμα συνεργεία, τα οποία “έχουν τεχνικό ασφάλειας, έχουν κάνει σεμινάρια υγιεινής και ασφάλειας για το χώρο τους, υπάρχουν σε αυτά πιστοποιημένοι γρύλοι και τρίποδα ασφάλειας, κι ό,τι προβλέπεται στις περιβαλλοντικές μελέτες για κάθε μαγαζί”. Λέει ακόμα πως το 90% των συνεργείων στο νομό είναι εξοπλισμένα με καινούργια μηχανήματα αλλά και τα παλιά είναι καλά συντηρημένα.

ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ

Ο Θοδ. Καλογερόπουλος επανερχόμενος στο θέμα με τους παράνομους χώρους προσκαλεί σε διάλογο το Δήμο Καλαμάτας ώστε το ΔΣ του Σωματείου να ενημερώσει για τους κινδύνους που υπάρχουν. “Οι δήμοι πρέπει να ασχοληθούν με τα παράνομα συνεργεία, όπου υπάρχει μεγάλο θέμα με την ασφάλεια σε αυτούς τους χώρους. Δεν μπορεί ο καθένας κάτω από ένα τσίγκο να φτιάχνει αυτοκίνητα, που σημαίνει ότι με ένα γρύλο, ένα κατσαβίδι και ένα σφυρί δεν μπορείς να μιλάς για ασφάλεια”. Αλλά και ο Θαν. Βασιλόπουλος λέει ότι “το πρόβλημα ξεκινά από τα παράνομα συνεργεία, αυτά δεν έχουν καν τη στοιχειώδη ασφάλεια”. Προσθέτει επίσης πως “πλέον είναι πιο εύκολο να βγάλεις άδεια λειτουργίας και έπρεπε όλοι οι επαγγελματίες να εφοδιαστούν και να ακολουθήσουν τις νομότυπες διαδικασίες, όπως έχει κάνει το 50% από εμάς”. Εξηγεί λοιπόν ότι όσοι λειτουργούν με όλες τις νόμιμες διαδικασίες και έχουν την άδεια λειτουργίας “θα πρέπει να ακολουθήσουμε συγκεκριμένα στάνταρ, έρχονται μας ελέγχουν, τα ανυψωτικά μας μηχανήματα θα πρέπει να είναι πιστοποιημένα, ακολουθούμε κάποια διαδικασία και βέβαια η άδεια λειτουργίας λήγει κάθε τρία χρόνια και ανανεώνεται μετά από έλεγχο”. Ενώ και η Ομοσπονδία “στηρίζει τα πρωτοβάθμια σωματεία για τη συμμετοχή τους σε επιμορφωτικά σεμινάρια, και πραγματοποιεί σεμινάρια τεχνικών ασφάλειας, που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να έχει ένα συνεργείο άδεια λειτουργίας”.

ΑΠΟ http://www.eleftheriaonline.gr/
  Διαβάστε το άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ http://www.eleftheriaonline.gr/koinonia/item/50593-provlimata-asfaleias-synergeia-aftokinitwn
By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)