ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2013

Γιατί η πρώιμη συγκομιδή αποδίδει ποιοτικό ελαιόλαδο στο Νομό μας

Μπήκαμε στο Νοέμβριο και μάλλον έχουμε ήδη καθυστερήσει με το μάζεμα της ελιάς για το πολύτιμο λάδι μας. Πέρα από τις δοξασίες, τις παραδόσεις και τις ιστορίες, ένα είναι σίγουρο και επιστημονικά τεκμηριωμένο: το ποιοτικό, εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο παράγεται από την 1η Οκτωβρίου, άντε μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου. Ποιο είναι, όμως, το ποιοτικό ελαιόλαδο; Αυτό που στην Ελλάδα ονομάζουμε «αγουρέλαιο» και έχει μια φρεσκάδα στο στόμα και έντονα αρώματα από κομμένο χορτάρι, πράσινο μήλο, πράσινο αμύγδαλο, αγκινάρα ή φύλλα ντομάτας. Όταν θα το πιούμε σκέτο, αργά αργά στο στόμα μας (όχι με ψωμί, παρακαλώ…), θα καταλάβουμε μια μικρή πικράδα και στην αρχή
του λαιμού μας θα αισθανθούμε το «πικάντικο», το καυτερό. Αυτά είναι ακριβώς τα γευστικά οργανοληπτικά χαρακτηριστικά για ένα «υψηλής ποιότητος εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο»!
Είναι εξακριβωμένο ότι οι ουσίες στις οποίες οφείλονται το κάψιμο και η πικράδα στα φρέσκα ελαιόλαδα ονομάζονται «πολυφαινόλες» και είναι εξαιρετικά ωφέλιμες για τον άνθρωπο. Οι πολυφαινόλες έχουν πολλαπλή θετική επίπτωση στον οργανισμό, καθώς και ισχυρά αντιοξειδωτικά, με έντονη αντιφλεγμονώδη δράση, ενώ έχει βρεθεί ότι εμποδίζουν αποτελεσματικά την οξείδωση της κακής χοληστερίνης LDL. Μάλιστα, ειδικά μια πολυφαινόλη που ονομάζεται ολαιοκανθάλη και στην οποία οφείλεται το (πικάντικο) κάψιμο στο λαιμό έχει παρόμοια χημική σύσταση και δράση με το γνωστό αντιφλεγμονώδες Ibuprofen. Τι συμβαίνει, όμως, όταν συλλέγουμε αργά τις ελιές;
Οι πολυφαινόλες αρχίζουν να απομακρύνονται από τον καρπό από τον Οκτώβριο και από το Δεκέμβριο και μετά μένουν πλέον πολύ λίγες στο ελαιόλαδο που έχει παραχθεί. Εκτός από την απώλεια των πολύτιμων πολυφαινολών, υπάρχουν και πολλές άλλες αρνητικές επιπτώσεις, όταν συγκομίζουμε αργά τις ελιές μας. Εκθέτουμε τις ελιές σε αυξημένο κίνδυνο προσβολής από δάκο (πολύ βασικό) και από παγετό, ενώ, όσο καθυστερούμε τη συλλογή, έχουμε απώλεια καρπών από φυσιολογική πτώση στο έδαφος, ιδίως αν τύχει να έχουμε δυνατούς ανέμους. Οι απώλειες ξεκινούν – ανάλογα με την ποικιλία – από 7% και φτάνουν και το 20%! Ποιος μέτρησε ποτέ τις ελιές που είναι πεσμένες κάτω από το δέντρο και υπολόγισε το λάδι που έχασε; 

ΑΠΟ http://radio936.blogspot.gr
By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΠΛΑΤΗ: (ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ ΚΑΝΑΛΟΥΠΟΥΣ). ΣΥΛΛΟΓΗ ΠΑΛΑΙΩΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ.

Ακόμα μερικές παλιές φώτο μας ήρθανε, ενισχύοντας έτσι την συλλογή μας, η οποία χάρη στις δικές σας δωρεές αυξάνει συνεχώς.