ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2013

Νέοι επιστήμονες και οικογένειες επιστρέφουν στο χωριό λόγω της ανεργίας

Διέξοδο στην ανεργία με... επιστροφή στο χωριό βρίσκουν νέοι και μεγαλύτεροι που αναζητούν εισόδημα για τους ίδιους και την οικογένειά τους. Κι εκτιμάται πως αυτή η τάση θα αυξηθεί λόγω της γενικότερης κατάστασης στην αγορά εργασίας.

Εκείνοι που έζησαν την αλλαγή "από την πόλη στο χωριό" προειδοποιούν πως "θέλει σκληρή δουλειά η αγροτιά" ειδικά τώρα που έχει υποστεί πλήγμα από την κρίση και ο αγροτικός τομέας. Παραγωγοί της λαϊκής αγοράς Καλαμάτας -μεταξύ τους και νέοι με σπουδές στη γεωπονική- εκτιμούν όμως πως αξίζει τον κόπο για τους ανθρώπους που δεν έχουν άλλη επιλογή, αφού η γη "θα τους δώσει τουλάχιστον ένα πιάτο φαΐ".

Η Εφη Βρυώνη παντρεύτηκε στο Δεσύλλα, όπου ζει τα τελευταία 6 χρόνια και ακόμα... προσαρμόζεται. Περιγράφοντας όμως τη σκληρή δουλειά στη φύση, τη ζωή στο δάσος και τη δουλειά της αντιλαμβάνεται κανείς πως δεν της λείπει ιδιαίτερα η ζωή στην Αθήνα. Η ίδια ακούει καθημερινά φίλους και γνωστούς να μιλούν για τα σχέδιά τους να επιστρέψουν ή για τις εμπειρίες τους από την επιστροφή στο χωριό. Φέρνει στη σκέψη της όλες εκείνες τις δυσκολίες που πέρασε με τον άντρα της και τη μεγάλη ζημιά που προκάλεσαν οι φωτιές. Κι όμως λέει πως νιώθει σαν ένα παιδί που παίζει στη φύση, παρότι η δουλειά είναι σκληρή. Εχει μάθει μάλιστα και φτιάχνει δικό της παραδοσιακό σαπούνι, το οποίο συσκευάζει και το πουλάει στη λαϊκή. Ασχολείται με τα βότανα και τα αιθέρια έλαια, καλλιεργεί διάφορα προϊόντα και μαζεύει χόρτα στο βουνό... "Είναι δύσκολα αλλά προσπαθούμε. Αν όμως θέλει κάποιος, μπορεί".
Η Δήμητρα Ψώνη σπούδασε στην Κρήτη λογιστικά, τώρα σκέφτεται να παρακολουθήσει μαθήματα μανικιούρ - πεντικιούρ. Ομως, απ' όταν ήταν παιδί, ασχολείται με την αγροτική παραγωγή και την πώληση των προϊόντων που παράγει η οικογένειά της στη λαϊκή. Συνεχίζει να συμμετέχει ενεργά στην προσπάθεια των γονιών της στο Βλαχόπουλο, αν και η ίδια ζει στην Καλαμάτα. Πιστεύει πάντως πως γενικά είναι δύσκολη η επιστροφή στο χωριό για ένα νέο που έχει συνηθίσει τη ζωή της πόλης, αφού αλλάζει όλη του η ζωή. Βλέπει όμως πολλούς να επιστρέφουν επιδιώκοντας να κερδίσουν έστω ένα... χαρτζιλίκι. "Πιστεύω πως θα τα καταφέρουν. Είναι δύσκολα, αλλά όχι ακατόρθωτα" παρατηρεί.
"Να γυρίσουν ολοταχώς. Χορτάσανε πείνα. Εδώ θα τα βρουν πολύ σκούρα αλλά τουλάχιστον θα έχουν κάτι να φάνε" λέει ο κ. Θανάσης, παραγωγός της Καλαμάτας. Βλέπει πολλούς που γυρίζουν πίσω για ν΄ ασχοληθούν με την αγροτική παραγωγή ή την κτηνοτροφία. "Επιτέλους, καιρός να παράγουμε" παρατηρεί.
Η Παναγώτα Γ. Σκιαδοπούλου έφυγε από την Ιταλία κι επέστρεψε στην Καλαμάτα πριν μια 10ετία για ν΄ ασχοληθεί με την αγροτική παραγωγή.  Οι λόγοι της επιστροφής της ήταν οικογενειακοί, όμως έμεινε, έμαθε και ρίζωσε. Βέβαια στην αρχή χρειάστηκε βοήθεια γιατί υπήρχαν δυσκολίες. Σκέφτεται όμως πως αντιμετώπισε περισσότερες δυσκολίες όταν έφυγε από την Ελλάδα για την Ιταλία, όπου δούλεψε ως σχεδιάστρια και σπούδασε πάνω στην καλλιέργεια βιολογικών προϊόντων. Μεταξύ άλλων έμαθε πολλά πράγματα και για τα βότανα και όλες οι γνώσεις της έχουν φανεί ιδιαίτερα χρήσιμες στις δικές της καλλιέργειες. Τα πράγματα σχετικά με τη γεωργία στην Ιταλία λέει πως είναι εντελώς διαφορετικά, αφού εκεί η βιολογική καλλιέργεια δε βρίσκει τόσα εμπόδια όσα στην Ελλάδα. Και φυσικά δεν υπάρχουν γενικότερα οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο Ελληνας παραγωγός.
Οσο για την επιστροφή λόγω κρίσης πίσω στο χωριό, επισημαίνει πως ειδικά για την απασχόληση στον αγροτικό τομέα χρειάζεται να οργανωθεί ένα σχέδιο που θα ορίζει τις δυνατότητες της αγοράς και νέα προϊόντα, για να υπάρχει χώρος για όλους. Πάντως, και η ίδια είναι της άποψης πως αν κάποιος θέλει  "δεν είναι ακατόρθωτο αλλά χρειάζεται διάθεση και δουλειά".
Ο Δημήτρης Ξυπόλητος έχει σπουδάσει γεωπόνος όμως η δουλειά που έκανε ήταν σε άλλο τομέα. Αποφάσισε ν΄ ασχοληθεί με τις καλλιέργειες όταν τα πράγματα δεν πήγαν καλά. Τώρα λοιπόν και μεροκάματο βγάζει και τις γνώσεις του αξιοποιεί. Σκέφτεται μάλιστα να προχωρήσει εκσυγχρονισμό της καλλιεργητικής διαδικασίας, καθώς είναι της άποψης πως όποιος θέλει, μπορεί. Οσο για την επιστροφή στο χωριό, σχολιάζει πως "επιστρέφουμε σε πράγματα που μπορούμε να κάνουμε μόνοι μας". Θεωρεί πως όσοι έχουν τη δυνατότητα "πρέπει να γυρίσουν πίσω, κυρίως γιατί υπάρχει ποιότητα ζωής. Εδώ θα βρουν τουλάχιστον ένα πιάτο φαγητό από τον κήπο τους".  
Η Κική Χιουρέα έχει τελειώσει νοσοκόμα, επάγγελμα που δεν εξάσκησε ποτέ, καθώς παντρεύτηκε και απέκτησε 3 παιδιά με τον άντρα της που είναι αγρότης. Η ίδια συμμετέχει ενεργά στη διαδικασία παραγωγής και στη λαϊκή αγορά και όπως λέει είναι δύσκολη δουλειά. "Για να ξεκινήσει τώρα κάποιος πρέπει να αρχίσει από το μηδέν. Χρειάζεται μηχανήματα, εμπειρία, υπομονή... και δεν είναι εύκολο πράγμα. Θέλει πολύ δουλειά και καλά χτήματα" επισημαίνει.

ΑΠΟ http://www.eleftheriaonline.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: