ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2013

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 20 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ


Των Δέκα Λεπρών - Κατά Λουκάν (ιζ΄12-19)
Τώ καιρώ εκείνω, εισερχομένου τού Ιησού είς τινα κώμην απήντησαν αυτώ δέκα λεπροί άνδρες, οί έστησαν πόρρωθεν, καί αυτοί ήραν φωνήν λέγοντες• Ιησού επιστάτα, ελέησον ημάς.

Καί ιδών είπεν αυτοίς• πορευθέντες επιδείξατε εαυτούς τοίς ιερεύσι. καί εγένετο εν τώ υπάγειν αυτούς εκαθαρίσθησαν. Είς δέ εξ αυτών, ιδών ότι ιάθη, υπέστρεψε μετά φωνής μεγάλης δοξάζων τόν Θεόν, καί έπεσεν επί πρόσωπον παρά τούς πόδας αυτού ευχαριστών αυτώ• καί αυτός ήν Σαμαρείτης.

Αποκριθείς δέ ο Ιησούς είπεν• ουχί οι δέκα εκαθαρίσθησαν; Οι δέ εννέα πού; Ουχ ευρέθησαν
υποστρέψαντες δούναι δόξαν τώ Θεώ ει μή ο αλλογενής ούτος; Καί είπεν αυτώ• αναστάς πορεύου• η πίστις σου σέσωκέ σε.

Απόδοση στη νεοελληνική:
Τον καιρό εκείνο, καθώς έμπαινε ο Ιησούς σ’ ένα χωριό, τόν συνήντησαν δέκα άνδρες λεπροί, οι οποίοι εστάθηκαν λίγο μακρυά, καί τού φώναξαν, «Ιησού Διδάσκαλε, ελέησέ μας».

Όταν τούς είδε, τούς είπε, «Πηγαίνετε νά δείξετε τόν εαυτόν σας εις τούς ιερείς», καί ενώ επήγαιναν, εκαθαρίσθησαν. Ένας απ’ αυτούς,όταν είδε ότι εθεραπεύθηκε, επέστρεψε δοξάζων τόν Θεόν μέ δυνατήν φωνήν καί έπεσε μέ τό πρόσωπον εις τά πόδια τού Ιησού καί τόν ευχαριστούσε• καί αυτός ήτο Σαμαρείτης.

Τότε είπε ο Ιησούς, «Δέν εκαθαρίσθησαν καί οι δέκα; Οι άλλοι εννέα πού είναι; Κανείς δέν ευρέθηκε νά επιστρέψη διά νά δοξάση τόν Θεόν παρά αυτός ο αλλοεθνής;». Καί είπε εις αυτόν, «Σήκω επάνω καί πήγαινε• η πίστις σου σέ έσωσε».

ΑΠΟ http://www.agioritikovima.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΒΑΖΟΥ - ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΗΣ, (ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ - ΗΧΗΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ)

Ένας φόνος που δεν έγινε, προστέθηκε σε μια σκευωρία που είχε αρχίσει πριν λίγα χρόνια.