ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2012

Κυπαρισσία: Ηθοποιός δώρισε Ασθενοφόρο στο Νοσοκομείο

Υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που τα λόγια δεν αρκούν για να περιγράψουν το μεγαλείο της ψυχής τους και τις πράξεις τους. Ανάμεσα σε αυτούς και μια Ελληνίδα ηθοποιός, η οποία δεν σκέφτηκε τα χρήματα και αν αυτά της λείψουν, και δώρισε ένα ασθενοφόρο αξίας 90.000 ευρώ στο νοσοκομείο της πόλης απ' όπου κατάγεται. 

Η Κάκια Κοντοπούλου μιλάει αποκλειστικά στην «Espresso» για την ενέργειά της, αλλά και για την μακροχρόνια πορεία της στο θέατρο. Ανοίγει την καρδιά της και μας εξιστορεί άγνωστες ιστορίες για τους μεγάλους πρωταγωνιστές του παλιού ελληνικού θεάτρου, αλλά και για καλλιτέχνες που μεσουρανούσαν πριν από αρκετές δεκαετίες. 

Εδώ και καιρό η Κάκια Κοντοπούλου ήθελε να προσφέρει στον τόπο καταγωγής της. Στόχος της ήταν να κάνει καλύτερη τη διαβίωση των πολιτών της Κυπαρισσίας, την οποία υπεραγαπά.
«Μακάρι να βοήθησα πραγματικά τους ανθρώπους που βρίσκονται εκεί. Αυτό μόνο μου αρκεί. Το νοσοκομείο είχε τεράστια ανάγκη και με τον τρόπο μου ήθελα να βοηθήσω να γίνει πιο άνετη η ζωή των κατοίκων. Θεώρησα καλό να ενισχύσω όσο μπορώ το νοσοκομείο, γιατί επρόκειτο να μετατραπεί σε Κέντρο Υγείας και οι ασθενείς που είχαν άμεση ανάγκη νοσηλείας να αναγκάζονται να νοσηλευθούν στην Καλαμάτα» λέει η Κάκια Κοντοπούλου και προσθέτει: «Υπήρχαν μόλις δύο ασθενοφόρα, αλλά χωρίς την επάνδρωση αυτού που φέραμε από τη Γερμανία, που έχει και κινητή μονάδα χειρουργείου». 

Γιατί, όμως, προχώρησε σε αυτή την ενέργεια και ποια ήταν η ανταπόκριση των συντοπιτών της;

«Είχα τάξει στον εαυτό μου να κάνω κάτι για τον τόπο απ' όπου κατάγομαι στη μνήμη του πατέρα μου και του συζύγου μου. Θεωρώ επιβεβλημένο πως όταν μπορούμε, είναι αναγκαίο να βοηθάμε όσους έχουν ανάγκη. Είναι χρέος όλων μας!» λέει συγκινηημένη η ηθοποιός και προσθέτει: «Με συγκίνησε πολύ ένας κύριος που μου είπε "Επιτέλους κι εμείς θα έχουμε στον τόπο μας μια ελπίδα αν αρρωστήσουμε". Εγώ το μόνο που ευχήθηκα είναι αν είναι δυνατόν να μην χρειαστεί να το χρησιμοποιήσει κανένας».
By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)