ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2020

Γιατί τα ποντίκια τρώνε τα καλώδια στα αυτοκίνητα;



 

 

Τα μηχανοστάσια και ο χώρος πάνω-κάτω από αυτά, είναι αγαπημένος προορισμός για πάσης φύσεως εκπροσώπους του ζωικού βασιλείου. Κυριότερη αιτία η ζέστη του κινητήρα, που προσελκύει τις γάτες

(χαρακτηριστική εικόνα η ψιψίνα στο καπό), ενώ η προσβασιμότητα από κάτω αποτελεί πρώτης τάξεως ευκαιρία για τρωκτικά, να χρησιμοποιήσουν το χώρο του κινητήρα ως αποθηκευτικό χώρο.

Κάποια άλλα, ωστόσο, όχι μόνο καταχρώνται της φιλοξενίας, αλλά δύναται να προκαλέσουν και σοβαρά προβλήματα. Ο λόγος για τα ποντίκια, που αποτελούν την πιο χαριτωμένη (τρόπος του λέγειν) μάστιγα των καλωδιώσεων. Εδώ και περίπου δύο δεκαετίες οι εταιρείες αυτοκινήτου χρησιμοποιούν βιολογικά πλαστικά από άμυλο καλαμποκιού, γενετικά τροποποιημένα βακτήρια ή φυτικά λίπη και έλαια προκειμένου να γίνουν πιο φιλικές προς το περιβάλλον και να μειώσουν την εξάρτησή τους από τα πετροχημικά. Μάλιστα, από το 2010 τουλάχιστον, τα βιοπλαστικά με βάση τη σόγια αποτελούν μια δημοφιλέστατη εναλλακτική για τη μόνωση καλωδίων στα αυτοκίνητα.

Αξιέπαινη ενέργεια από πλευράς αυτοκινητοβιομηχανίας, που «επικροτεί» ιδιαίτερα η κοινότητα των ποντικιών. Τα βιολογικά πλαστικά είναι ιδανική λιχουδιά για τα τρωκτικά, τα οποία τη μυρίζουν από μακριά, τρυπώνουν στο χώρο του κινητήρα και επιδίδονται σε τσιμπούσι. Κατόπιν, ο οδηγός επιχειρεί να βάλει το αυτοκίνητο εμπρός κι έρχεται αντιμέτωπος -στην καλύτερη- με ένα σωρό προειδοποιητικές λυχνίες στο καντράν, ενώ στο απευκταίο σενάριο μένει ακινητοποιημένος περιμένοντας την οδική βοήθεια! Στις Η.Π.Α., για παράδειγμα, το πρόβλημα έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις, ώστε ιδιοκτήτες προβαίνουν σε αγωγές κατά εταιριών και αντιπροσωπειών, καθότι οι σχετικές βλάβες δεν καλύπτονται από την εγγύηση.

Προκειμένου να μην βρεθείτε -ή αν έχετε βρεθεί, να μην ξανασυμβεί- σε αυτή τη θέση, υπάρχουν 4 απλοί τρόποι:

1. Μπορείτε να τοποθετήσετε ναφθαλίνη γύρω από τα καλώδια και σε διάφορα σημεία του μηχανοστασίου. Η μυρωδιά αποθαρρύνει τα ποντίκια, ενώ ακόμα κι αν δεν το κάνει, σε περίπτωση που την φάνε για να προσεγγίσουν την καλωδίωση, θα τα διώξει η γεύση.

2. Υπάρχουν συσκευές υπερήχων, που εκπέμπουν σε συγκεκριμένες συχνότητες. Το ανθρώπινο αυτί δεν τις αντιλαμβάνεται, αλλά αυτό του ποντικιού παίρνει το μήνυμα και δεν πλησιάζει. Ιδανικές αν έχετε γκαράζ, διατίθενται και ειδικές που τοποθετούνται στο χώρο του κινητήρα.

3. Τα καλύμματα καλωδίων συνήθως αποτελούν ανυπέρβλητο εμπόδιο για τα δόντια των ποντικιών και μπορείτε να τα προμηθευτείτε πανεύκολα.

4. Τέλος, υπάρχει η «ψαγμένη» εναλλακτική. Ειδικές μονωτικές ταινίες με επικάλυψη καψαϊκίνης, προσφέρουν μια καυτερή επίστρωση στον ουρανίσκο του τρωκτικού, με αποτέλεσμα αυτό να μην ξαναπατήσει στο μηχανοστάσιο.

ΑΠΟ https://www.autogreeknews.gr

By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)