ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2019

Οδήγηση στη βροχή και τι πρέπει να προσέχουμε



Η οδήγηση σε βρεγμένο οδόστρωμα και υπό συνθήκες βροχόπτωσης εγκυμονούν πολλούς κινδύνους, τους οποίους μπορεί να ελαχιστοποιήσει και να αποφύγει ο
οδηγός – αρκεί να τηρεί κάποιους βασικούς κανόνες. Η μειωμένη πρόσφυση λόγω ολισθηρής ασφάλτου συνεπάγεται μείωση της ταχύτητας, ομαλές κινήσεις στο τιμόνι και τα πεντάλ, με την προσοχή να είναι πάντοτε τεταμένη. Πέρα από την ταχύτητα, ωστόσο, υπάρχουν πολλοί ακόμα αστάθμητοι παράγοντες που θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε, ώστε να κυκλοφορούμε με ασφάλεια στη βροχή.

Υδρολίσθηση

Η υδρολίσθηση είναι από τα πιο ύπουλα φαινόμενα που μπορεί να αντιμετωπίσει ο οδηγός, ανεξαρτήτως χρονολογίας αυτοκινήτου, προδιαγραφών και τεχνολογίας. Ακόμα και ένα «φιλμ» νερού 10 χλστ. είναι ικανό να στείλει το όχημα εκτός πορείας, ειδικά σε στροφή.  Ίσως έχετε παρατηρήσει, κινούμενοι σε ευθεία με λιμνάζοντα νερά, ότι ξαφνικά το τιμόνι χάνει την αίσθησή του και το αυτοκίνητο μοιάζει να πλανάρει. Βγάλτε το «μοιάζει». Οι τροχοί εκείνη τη στιγμή, πρακτικά πατάνε στο νερό και όχι στο οδόστρωμα, μετατρέποντας τον οδηγό σε ανήμπορο επιβάτη. Όταν το ελαστικό είναι καινούργιο και το πέλμα του είναι βαθύ, το φαινόμενο αυτό γίνεται λιγότερο αισθητό, καθώς το λάστιχο μπορεί και διώχνει το νερό. Όταν όμως το ελαστικό είναι φθαρμένο και οι αυλακώσεις του έχουν γίνει σχεδόν λείες, τότε πατάει πάνω από το νερό και αυτομάτως χάνεται ο έλεγχος του αυτοκινήτου.

Ομαλή επιβράδυνση

Όταν βρέχει αυξάνεται σημαντικά η απόσταση ακινητοποίησης, γι’αυτό η απόστασή μας από το προπορευόμενο όχημα πρέπει να είναι μεγαλύτερη και ποτέ δεν κολλάμε από πίσω. Η πίεση στο πεντάλ του φρένου γίνεται μαλακά, καθώς στο απότομο πάτημα οι τροχοί θα μπλοκάρουν εύκολα και το αυτοκίνητο θα γλιστρήσει ανεξέλεγκτο. Ακόμα και στα αυτοκίνητα με ABS, παρόλο που δεν υφίσταται λοκάρισμα των τροχών, η απόσταση ακινητοποίησης αυξάνεται.

Ήπια επιτάχυνση

Στο βρεγμένο οδόστρωμα η εκκίνηση του αυτοκινήτου πρέπει να γίνεται με ομαλό τρόπο και πάντα με τον συμπλέκτη. Σε διαφορετική περίπτωση, απλά πατάμε γκάζι και μένουμε στο ίδιο σημείο. Ή τσουλάμε προς τα πίσω, αν πρόκειται για ανηφορικό δρόμο.

Κίνηση σε χαμηλή ταχύτητα

Η μείωση της ταχύτητας θεωρείται εκ των ουκ άνευ και είναι το μεγαλύτερο λάθος που κάνουν οι οδηγοί, το οποίο μπορεί πολύ άνετα να οδηγήσει σε υδρολίσθηση. Εφόσον οι αποστάσεις ακινητοποιήσεις αυξάνονται, η πρόσφυση και η ορατότητα μειώνεται, παράλληλα με την επιδείνωση του συντελεστή τριβής, το σήκωμα του ποδιού από το γκάζι πρόκειται για αυτονόητη κίνηση.
Αλλαγή υαλοκαθαριστήρων

Βασική προϋπόθεση για να έχουμε την καλύτερη δυνατή ορατότητα προς τα εμπρός είναι να λειτουργούν οι υαλοκαθαριστήρες και να έχουν αλλαχτεί τα μάκτρα (δείτε εδώ πως αλλάζουν οι υαλοκαθαριστήρες). Τα ξεραμένα και πολυκαιρισμένα μάκτρα των υαλοκαθαριστήρων αδυνατούν να απομακρύνουν το νερό από το παρμπρίζ και αφήνουν γραμμές, μειώνοντας σημαντικά το ήδη επιβαρυμένο οπτικό πεδίο – ειδικά τις βραδινές ώρες.

Ξεθάμπωμα παραθύρων

Απλό πρόβλημα, ακόμα απλούστερη η αντιμετώπισή του, πολύ μεγάλα τα ζητήματα που μπορεί να προκαλέσει αν αμεληθεί. Το θάμπωμα των παραθύρων στερεί ορατότητα, σε ήδη δυσμενείς συνθήκες. Υπάρχουν τα ανάλογα κουμπιά για το παρμπρίζ και την ενεργοποίηση των αντιστάσεων στο πίσω τζάμι..Για τάχιστα αποτελέσματα -και σε περίπτωση που δεν το κάνει αυτόματα το αυτοκίνητο- ρυθμίζουμε τον κλιματισμό στη δυνατότερη ένταση με ροή προς τα παράθυρα και στην επιλογή του εισερχόμενου αέρα (ποτέ στην ανακύκλωση).

Αποφυγή νερόλακκων

Έχουμε αναλύσει διεξοδικά τι μπορεί να προκαλέσει ένα πέρασμα από λακκούβα. Πέρα από την υδρολίσθηση, που παραμονεύει σε κάθε νερόλακκο (ειδικά αυτούς που σχηματίζονται στις αριστερές λωρίδες), κάτω από το νερό δεν ξέρει κανείς τι υπάρχει: μπορεί να πρόκειται για απλή λακκούβα, μπορεί όμως και να έχει σπάσει τοπικά το οδόστρωμα από την βροχόπτωση, με τις ανάλογες επιπτώσεις σε ζάντες, αναρτήσεις, κάρτερ κλπ. Παράλληλα, δεν είμαστε μόνοι μας στο δρόμο. Σκεφτόμαστε πεζούς και μοτοσικλετιστές, αποφεύγουμε το γρήγορο πέρασμα από λακκούβες, δεν τους «λούζουμε».

ΑΠΟ http://www.autogreeknews.gr/
By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)