ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2019

Αγιορείτικη συνταγή: Βακαλάος φρέσκος

10/06/2018 19:58:38 

: Υλικά (για 5 – 6 μερίδες):
1,5 έως 2 κιλά βακαλάος φρέσκος
4 μεγάλα κρεμμύδια ψιλοκομμένα ή κρεμμυδόζουμο

300 γραμμάρια λάδι
5με 6 σκελίδες σκόρδο καθαρισμένες
5 με 6 λεμόνια στυμμένα (200 γραμμάρια χυμός περίπου)
1 ματσάκι μαϊδανός,
μαυροπίπερο

Εκτέλεση

Καθαρίζουμε τον βακαλάο και τον κόβουμε φέτες, πάχους πέντε έως έξι εκατοστά, και τον πλένουμε καλά.

Ο βακαλάος στο εσωτερικό της κοιλιάς του έχει μία μαύρη μεμβράνη, την οποία αφαιρούμε με προσοχή, όπως αφαιρούμε τα αίματα ώσπου να παραμείνει κάτασπρος («σαν το χαρτί να γίνει», μας έλεγαν οι παλιοί γεροντάδες) και αφού τον αλατίσουμε με μπόλικο ημίχονδρο αλάτι, τον τοποθετούμε στο τρυπητό για δύο με τρεις ώρες τουλάχιστον.

Ο βακαλάος είναι καλό και τρυφερό ψάρι και μας δίνει ένα νοστιμότατο φαγητό, αρκεί να είναι μεγάλος (όχι τα γνωστά μπακαλιαράκια που κάνουν μόνο για τηγάνισμα).

Το ψάρι πρέπει να έχει διάμετρο στη μέση του γύρω στα οχτώ με δέκα εκατοστά. Όταν έρθει η ώρα να μαγειρέψουμε, ξεπλένουμε ελαφρώς τον βακαλάο και τον τοποθετούμε στον ταβά, ρίχνουμε ύστερα το κρεμμυδόζουμο και συμπληρώνουμε με κρύο νερό ωσότου να σκεπαστεί καλά το ψάρι μας. (Στην περίπτωση που δε θέλουμε να κάνουμε κρεμμυδόζουμο ή δε διαθέτουμε χρόνο για κάτι τέτοιο, ψιλοκόβουμε τα κρεμμύδια μας.)

Βάζουμε τον ταβά σε πολύ δυνατή φωτιά και, όταν αρχίσει να βράζει το ψάρι, ξαφρίζουμε και έπειτα ρίχνουμε το λάδι και τα σκόρδα (και τα ψιλοκομμένα κρεμμύδια, εάν δεν έχουμε κρεμμυδόζουμο).

Ύστερα από σαράντα πέντε λεπτά περίπου, χαμηλώνουμε τη φωτιά μας στο μισό και κουνάμε (δεν ανακατεύουμε ποτέ) τον ταβά μας κάθε τόσο, για να μην κολλήσει, γιατί έχει αρχίσει ήδη να χυλώνει η σάλτσα.

Όταν πλέον έχει λιγοστέψει αρκετά το ζουμί του και είναι αρκετά χυλωμένο, ρίχνουμε το λεμόνι, τριάντα έως σαράντα δευτερόλεπτα πριν να κατεβάσουμε τον ταβά μας από τη φωτιά.

Κατόπιν τον κουνάμε πολύ καλά, για να πάει παντού το λεμόνι.

Τότε μπορούμε να δούμε κάτι πολύ σημαντικό: αμέσως μόλις πέσει το λεμόνι στον ταβά, η σάλτσα μας χυλώνει περισσότερο και γίνεται πιο άσπρη.

Κατεβάζουμε στη συνέχεια το φαγητό μας, ρίχνουμε σ’ αυτό τον ψιλοκομμένο μαϊντανό και το πιπέρι και το σκεπάζουμε. Σερβίρεται ζεστό προς το χλιαρό, όχι κρύο.

Από: monastiriaka.gr , https://www.vimaorthodoxias.gr/
By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)