ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Κυριακή 21 Ιανουαρίου 2018

Οι Πατέρες του Γενάρη

Ιάσων Ιερομόναχος
Οι Πατέρες του Γενάρη είναι η απάντηση σ’ όσους ασκούν πολεμική στον Χριστό. Δεν απαντούν απλώς… Αποτελούν την απάντηση οι ίδιοι!

Αν οι Πατέρες της Εκκλησίας έδιναν απλώς απαντήσεις, τότε θα λειτουργούσαν ως “φωτεινοί παντογνώστες” όπως αντίστοιχα λειτουργούν οι ιδεολογικοί πατέρες των διαφόρων πολιτικών παρατάξεων. Τι σημαίνει λοιπόν ότι “οι Πατέρες μας αποτελούν την απάντηση οι ίδιοι”;
Ας πάρουμε τον Συναξαριστή, το ιερό δηλαδή βιβλίο της Εκκλησίας, στο οποίο βρίσκονται οι Βίοι των Αγίων. Ας κοιτάξουμε τον τόμο του μήνα Ιανουαρίου.
Ας προσέξουμε τους βίους των πολλών Πατέρων που γιορτάζει η Εκκλησία μας τούτο το μήνα. Κάνοντας αυτό, ας αντιπαραθέσουμε την -συχνότερα- επιφανειακή κριτική που ασκείται στην Εκκλησία.
Τότε πρωτίστως θα καταλάβουμε ότι όποιος θέλει να ασκεί κριτική, πρέπει να κάνει αυτό που κάναμε κι εμείς, δηλαδή ν’ ανοίξει το βιβλίο. Αρκετοί αδελφοί μας πλέον αυτοπροσδιορίζονται ως “άθεοι”, χωρίς να έχουν διαβάσει ούτε μια σελίδα απ’ το Ευαγγέλιο, πόσο μάλλον απ’ τον Συναξαριστή!
Ανοίγοντας το ιερό αυτό βιβλίο, θα δούμε ότι οι Πατέρες μας είν’ άνθρωποι πρακτικοί: ό, τι πιστεύουνε, το ζούνε. Σήμερα -συχνότερα- ασκείται κριτική στο Πρόσωπο του Χριστού πίσω από την σιγουριά ενός υπολογιστή! Απ’ την άλλη, οι Πατέρες μας ξέρουν ότι για τον Χριστό θα πεινάσουν, θα διψάσουν, θα διωχθούν και θα χλευασθούν. Κι αυτό δεν το πιστεύουν θεωρητικά αλλά είναι η καθημερινότητά τους.
-Εξορίες, βάσανα, χλεύη;
-Και τι δεν έζησαν οι Πατέρες μας!
Όλα αυτά, όχι για μια θεωρία που απλώς ασπάζονταν αλλά για τον Χριστό που ζούσαν. Οι Πατέρες μας δεν κατέκτησαν απλώς μια γνώση κι ούτε αγωνίστηκαν απλώς για την διατήρησή της.
Οι Βίοι των Πατέρων του Γενάρη θυμιάζονται πρώτα απ’ όλα απ’ την Έρημο των οσίων ασκητών, της ταπείνωσης και της νήψης. Οι Πατέρες μας, αφού έγιναν μέτοχοι της κοσμικής παιδείας, δεν έμειναν επαναπαυμένοι σ’ αυτήν. Έζησαν στην Έρημο μαζί με τους ασκητές. Έμαθαν την πνευματική ζωή. Έκαναν ταξίδι μεγάλο στα μέσα τους… Πόθησαν τον Χριστό, όχι ως λαμπροί επιστήμονες αλλά ως ταπεινοί μοναχοί που ήσανε συνάμα κι επιστήμονες λαμπροί. Ας μη μας κάνει σήμερα λοιπόν εντύπωση που κάποιος νέος και συχνά επιστήμονας αποφασίζει να γίνει μοναχός…

Το δυσκολότερο πράγμα στην πνευματική ζωή είναι ν’ αποτάξει κανείς ό, τι του δομεί τον εγωισμό. Οι Πατέρες μας πρώτα γίνανε πανεπιστήμονες κι έπειτα έβαλαν το ράσο. Κι είναι αλήθεια ότι η κοσμική γνώση μπορεί εύκολα να κάνει τον άνθρωπο εγωιστή. Το οχυρό κραταιό, μα οι Πατέρες μας ήσανε πνευματικοί και το γκρέμισαν. Οι Πατέρες μιμήθηκαν τον Χριστό και προσμέτρησαν τους εαυτούς τους αναμεταξύ των ελαχίστων αδελφών. Δε πίστεψαν με λόγια, αλλά με πράξη ακούραστη. Δεν είπαν ψέματα ποτέ, υπεύθυνοι για ό, τι τους χαρίτωσεν ο Θεός να ζήσουν, μ’ αγιασμένη κι έμπρακτη υπευθυνότητα, καλούν σήμερα κι εμάς να ζήσουμε τον Χριστό μαζί τους.
Η Ζωή είναι η απάντηση σ’ αυτούς που κρίνουν κι αποφεύγουν τον Χριστό: η Ζωή του Χριστού, η Ζωή των Αποστόλων, η Ζωή των Πατέρων, η Ζωή της Εκκλησίας. Οι Πατέρες μας δεν είναι απλώς κάποιες φωνές απ’ το παρελθόν. Οι Πατέρες μας είναι συμπανηγυριστές στην Θεία Λειτουργία που τελείται στην ενορία του καθενός. Στη Θεία Λειτουργία που τελούνταν πάντα και θα τελείται στους αιώνες των αιώνων. Γι’ αυτό λοιπόν στην Εκκλησία, μεγάλοι και φωτισμένοι Πατέρες δεν έπαψαν ποτέ στ’ αλήθεια να υπάρχουν. Κι οι Πατέρες μας είναι η απάντηση γιατί είναι ζωντανοί.

ΑΠΟ  https://www.vimaorthodoxias.gr
By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)