ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Κυριακή 17 Δεκεμβρίου 2017

Η φιλανθρωπία στις μέρες μας και η αληθινή αγάπη

Η είναι μια από τις ωραιότερες και ιερότερες λέξεις και έννοιες. Απλά και μόνο αν την ετυμολογήσουμε (φίλος + άνθρωπος), μπορούμε να κατανοήσουμε το μεγαλείο της. Η φιλανθρωπία πρέπει να είναι μια πράξη ταπεινοφροσύνης χωρίς διαφήμιση και αλλότριους σκοπούς.

Τι είναι τελικά η φιλανθρωπία στις μέρες μας; Μια υποκριτική πράξη ή μια πράξη βοήθειας προς τους συνανθρώπους μας που έχουν πραγματική ανάγκη;
Είναι αυτοί οι άνθρωποι που θα δώσουν ένα πιάτο φαγητό και λίγα ρούχα σε άπορους συνανθρώπους μας. Θυσιάζοντας προσωπικό χρόνο η και χρήμα. Που αν τους επαινέσεις και για την πράξη τους θα σου απαντήσουνε «το καθήκον μου έκανα». Και ξέρεις απαντώντας σου με αυτόν τον τρόπο το λένε με όλη την ειλικρίνεια που τους διακατέχει και όχι για να το παίξουν ταπεινοί προς τους άλλους και να δείξουν πρόσωπο. Δεν αισθάνονται την ανάγκη να το φωνάξουν δεξιά και αριστερά, ούτε να το προσθέσουν στο βιογραφικό τους.

Υπάρχει όμως και το άλλο πρόσωπο της . Είναι αυτοί που κάνουν τη φιλανθρωπία μόδα και το διατυμπανίζουν σε ολόκληρη την υφήλιο για να δεχτούν συγχαρητήρια και κολακευτικά σχόλια για το πρόσωπο τους. Αυτοί συνήθως έχουν λεφτά και ο λόγος που το κάνουν δεν είναι γιατί νοιάζονται πραγματικά αλλά για το θεαθήναι και για να φτιάξουν το προφίλ του καλού ευεργέτη, του καλού ανθρώπου και ότι ανήκει στην ανώτερη κοινωνία. Δεν είναι τυχαίο που σε διάφορες εθελοντικές οργανώσεις στα διοικητικά συμβούλια τους υπάρχουν άνθρωποι της υψηλής κοινωνίας.
Στις μέρες μας το φαινόμενο της φτώχειας ολοένα και αυξάνεται και έχει ξυπνήσει στη συνείδηση των ανθρώπων την ανάγκη  αλλά και υλικής συμπαράστασης προς εκείνους που αντιμετωπίζουν πρακτικές δυσκολίες στην καθημερινότητα τους, στερούμενοι ακόμα και τα προς το ζην αγαθά. Σωματεία, σύλλογοι, φορείς αλλά και ιδιώτες απλοί πολίτες δραστηριοποιούνται σε αυτό το επίπεδο κυρίως συλλέγοντας και διανέμοντας σε ανθρώπους που τα έχουν ανάγκη, είδη πρώτης ανάγκης και σε πολλές περιπτώσεις και χρήματα, προσφέροντας έτσι μια ανάσα σε φτωχότερους ανθρώπους.

Η μας, ως ο κατεξοχήν χώρος άσκησης της φιλανθρωπίας, δε θα μπορούσε να είναι απούσα από αυτό το γεγονός. Εξάλλου η Εκκλησία μας δεν περίμενε την περίοδο της κρίσης για να προσφέρει την αγάπη της. Η φιλανθρωπία είναι αναπόσπαστο μέρος της ποιμαντικής της δραστηριότητας. Τα φιλόπτωχα ταμεία αλλά και ένας μεγάλος αριθμός συσσιτίων αγάπης και κοινωνικών παντοπωλείων εδώ και χρόνια προσφέρουν έμπρακτα στήριξη στους πάσχοντες συνανθρώπους μας.

Τελειώνοντας να τονίσουμε ότι η φιλανθρωπία, είτε σε καιρούς κρίσης, είτε σε καιρούς ευημερίας παραμένει έμπρακτη έκφραση και γλυκό καρπό πραγματικής αγάπης, παντελώς ανιδιοτελούς. Τουλάχιστον έτσι βιώνεται στους κόλπους της Εκκλησίας και όπως μας την δίδαξε ο Κύριος. Και να θυμάστε ότι το δικό σας ευρώ και το δικό μου όταν το δώσουμε σε ένα φτωχό ή σε κάποιον που το χρειάζεται γενικότερα αξίζει πολύ περισσότερα από αυτά ενός πλουσίου που ίσως τα δίνει απλά για το θεαθήναι.

ΑΠΟ  http://www.vimaorthodoxias.gr
By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)