Ορθοδοξίας και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο γίνονται διάφορες εκδηλώσεις ανά την Ελλάδα βάσει των τοπικών εθίμων της κάθε περιοχής.
Στο Πυργί της Χίου:
Εκεί υπάρχουν 50 εκκλησίες. Τον Δεκαπενταύγουστο, συγκεκριμένα, πραγματοποιείται παραδοσιακό πανηγύρι που ξεκινά με θρησκευτικές εκδηλώσεις και που ολοκληρώνεται στην πλατεία. Εκεί χορεύεται ο χορός σήμα “κατατεθέν” τους, o «Πυργούσικος».
Στην Κεφαλλονιά:
Ένα από τα πιο γνωστά έθιμά τους είναι τα φιδάκια της Παναγίας. Κάθε Δεκαπενταύγουστο εμφανίζονται στο καμπαναριό φιδάκια και οι υπεύθυνοι της Ιεράς Μονής της Παναγίας της Φιδούς στην περιοχή του Μαρκόπουλου τα μεταφέρουν στο προαύλιο της εκκλησίας προκειμένου να τα προσκυνήσει ο κόσμος, ώστε να τους φέρουν καλή τύχη και υγεία.
Στη Σκιάθο:
Η έξοδος του επιταφίου της Παναγίας, υπό τις μελωδίες εγκωμίων στις οποίες συμμετέχουν χιλιάδες πιστοί είναι ένα από τα πιο αξιοπρόσεκτα έθιμά τους, κάθε 15 Αυγούστου.
Στους Λειψούς:
Ως γνωστόν, στο Μοναστήρι της Παναγίας στους Λειψούς, υπάρχει μια εικόνα στην οποία απεικονίζεται η Παναγία να κρατά τον Εσταυρωμένο Χριστό, αντί το θείο βρέφος, όπως στις υπόλοιπες. Αυτή η εικόνα είναι μοναδική στην χριστιανική παράδοση. Η -λεγόμενη- Παναγία του Χάρου γιορτάζει στις 23 Αυγούστου, δηλαδή στα εννιάμερα της Παναγίας. Υπάρχει μάλιστα το έθιμο κατά το οποίο τοποθετούνται κρινάκια γύρω από τη συγκεκριμένη εικόνα την άνοιξη, τα οποία εν καιρώ ξεραίνονται κι ανθίζουν πάλι τον Αύγουστο.
Στη Νίσυρο και στη Μύκονο:
Το Νιάμερο είναι το έθιμο που έχει εξέχουσα σημασία στη Νίσυρο, και λιγότερη στη Μύκονο. Τι είναι; Από τις 15 Αυγούστους έως και τα εννιάμερα της Παναγίας, οι γυναίκες συγκεντρώνονται στο μοναστήρι της Παναγιάς της Στυλιανής, προσεύχονται, νηστεύουν, ψάλλουν και κάνουν 300 μετάνοιες την ημέρα. Ταυτόχρονα φτιάχνουν τα κόλλυβα της Παναγίας, τα οποία εν συνεχεία προσφέρονται σε όλους όσους βρίσκονται εκεί μαζί με μια πληθώρα άλλων εδεσμάτων.
Στην Αμοργό:
Στο πανηγύρι της Παναγίας την Πανοχωριανή, προσφέρουν τις τοπικές σπεσιαλιτέ τους, το πατατάτο και το ξιδάτο καθώς και αμοργιανά ρακόμελα.
Στην ‘Ανδρο:
Στην Παναγία τη Θαλασσινή προσφέρουν τη φρουτάλια και ντόπια σουμάδα.
Στην Τζιά:
O απότομος βράχος της Ιουλίδας είναι εκείνος που μαζεύει πλήθος κόσμου την ημέρα αυτή.
Στη Σέριφο:
Στήνονται άφθονοι χοροί. Υπάρχει μάλιστα η πεποίθηση ότι το ζευγάρι που «ανοίγει» τον χορό γύρω από την ελιά της εκκλησίας παντρεύεται εντός του χρόνου. Για αυτό τον λόγο συχνά γίνονται ακόμη και καυγάδες σχετικά με το ποιοι θα χορέψουν πρώτοι. Γι’αυτό το λόγο και το συγκεκριμένο πανηγύρι ονομάζεται και της Ξυλοπαναγιάς.
Στην Κάσο:
Στην Παναγία της Κάσου, συγκεκριμένα, γίνεται παραδοσιακό πανηγύρι με λύρες και λαούτα.Στο Πυργί της Χίου:
Εκεί υπάρχουν 50 εκκλησίες. Τον Δεκαπενταύγουστο, συγκεκριμένα, πραγματοποιείται παραδοσιακό πανηγύρι που ξεκινά με θρησκευτικές εκδηλώσεις και που ολοκληρώνεται στην πλατεία. Εκεί χορεύεται ο χορός σήμα “κατατεθέν” τους, o «Πυργούσικος».
Στην Κεφαλλονιά:
Ένα από τα πιο γνωστά έθιμά τους είναι τα φιδάκια της Παναγίας. Κάθε Δεκαπενταύγουστο εμφανίζονται στο καμπαναριό φιδάκια και οι υπεύθυνοι της Ιεράς Μονής της Παναγίας της Φιδούς στην περιοχή του Μαρκόπουλου τα μεταφέρουν στο προαύλιο της εκκλησίας προκειμένου να τα προσκυνήσει ο κόσμος, ώστε να τους φέρουν καλή τύχη και υγεία.
Στη Σκιάθο:
Η έξοδος του επιταφίου της Παναγίας, υπό τις μελωδίες εγκωμίων στις οποίες συμμετέχουν χιλιάδες πιστοί είναι ένα από τα πιο αξιοπρόσεκτα έθιμά τους, κάθε 15 Αυγούστου.
Στους Λειψούς:
Ως γνωστόν, στο Μοναστήρι της Παναγίας στους Λειψούς, υπάρχει μια εικόνα στην οποία απεικονίζεται η Παναγία να κρατά τον Εσταυρωμένο Χριστό, αντί το θείο βρέφος, όπως στις υπόλοιπες. Αυτή η εικόνα είναι μοναδική στην χριστιανική παράδοση. Η -λεγόμενη- Παναγία του Χάρου γιορτάζει στις 23 Αυγούστου, δηλαδή στα εννιάμερα της Παναγίας. Υπάρχει μάλιστα το έθιμο κατά το οποίο τοποθετούνται κρινάκια γύρω από τη συγκεκριμένη εικόνα την άνοιξη, τα οποία εν καιρώ ξεραίνονται κι ανθίζουν πάλι τον Αύγουστο.
Στη Νίσυρο και στη Μύκονο:
Το Νιάμερο είναι το έθιμο που έχει εξέχουσα σημασία στη Νίσυρο, και λιγότερη στη Μύκονο. Τι είναι; Από τις 15 Αυγούστους έως και τα εννιάμερα της Παναγίας, οι γυναίκες συγκεντρώνονται στο μοναστήρι της Παναγιάς της Στυλιανής, προσεύχονται, νηστεύουν, ψάλλουν και κάνουν 300 μετάνοιες την ημέρα. Ταυτόχρονα φτιάχνουν τα κόλλυβα της Παναγίας, τα οποία εν συνεχεία προσφέρονται σε όλους όσους βρίσκονται εκεί μαζί με μια πληθώρα άλλων εδεσμάτων.
Στην Αμοργό:
Στο πανηγύρι της Παναγίας την Πανοχωριανή, προσφέρουν τις τοπικές σπεσιαλιτέ τους, το πατατάτο και το ξιδάτο καθώς και αμοργιανά ρακόμελα.
Στην ‘Ανδρο:
Στην Παναγία τη Θαλασσινή προσφέρουν τη φρουτάλια και ντόπια σουμάδα.
Στην Τζιά:
O απότομος βράχος της Ιουλίδας είναι εκείνος που μαζεύει πλήθος κόσμου την ημέρα αυτή.
Στη Σέριφο:
Στήνονται άφθονοι χοροί. Υπάρχει μάλιστα η πεποίθηση ότι το ζευγάρι που «ανοίγει» τον χορό γύρω από την ελιά της εκκλησίας παντρεύεται εντός του χρόνου. Για αυτό τον λόγο συχνά γίνονται ακόμη και καυγάδες σχετικά με το ποιοι θα χορέψουν πρώτοι. Γι’αυτό το λόγο και το συγκεκριμένο πανηγύρι ονομάζεται και της Ξυλοπαναγιάς.
Στην Κάσο:
Στην Παναγία της Κάσου, συγκεκριμένα, γίνεται παραδοσιακό πανηγύρι με λύρες και λαούτα.
Στην Κάρπαθο:
Σε 4 χωριά της για την ακρίβεια: στις Μενετές, στις Πυλές, στο Απέρι και στον Όλυμπο πραγματοποιείται πανηγύρι με λαούτα, λύρες και τσαμπούνες.
Στην Πάτμο:
Δεν είναι αδίκως γνωστό ως το νησί της Ορθοδοξίας, καθώς όλα περιστρέφονται γύρω από το ιστορικό μοναστήρι της Αποκάλυψης. Οι μοναχοί εκεί τηρούν πιστά το έθιμο του χρυσοποίκιλτου επιταφίου της Παναγίας.
Στην Κύμη Ευβοίας:
Στην Παναγία την Λιαουτσάνισσα βρίσκεται η θαυματουργή εικόνα, κι εκεί ακριβώς είναι που πραγματοποιείται γλέντι με ψητό και μοσχάρι στιφάδο, τα οποία παρασκευάζουν οι ίδιοι οι κάτοικοι.
Στην Αλόνησο:
Πραγματοποιείται το θέαμα του παραδοσιακού γάμου.
Στη Λέσβο:
Στην Παναγιά την Αγιασιώτισσα πραγματοποιούνται διάφορες εκδηλώσεις που προσελκύουν πλήθος κόσμου, που παραμένει εκεί μέχρι και την λιτάνευση της εικόνας, η οποία είναι φιλοτεχνημένη από τον ευαγγελιστή Λουκά.
Στα Ζαγοροχώρια Ιωαννίνων:
Στα χωριά Βίτσα και Τσεπέλοβο, γίνονται τριήμερες εκδηλώσεις στη μνήμη της Κοίμησης της Θεοτόκου με άφθονο γλέντι με παραδοσιακούς ηπειρώτικους χορούς.
Στα Σιάτιστα:
Φημίζονται για ότι βάσει του εθίμου καβαλάρηδες σε άλογα συναγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος έχει το πιο όμορφα στολισμένο άλογο. Στην συνέχεια προσκυνούν την εικόνα της Παναγίας στο μοναστήρι στο Μικρόκαστρο, χωρίς όμως να κατέβουν από τα άλογά τους, και συνοδεύουν με αυτά και την εικόνα κατά την λιτανεία.
Στη Ρόδο:
Το παραδοσιακό πανηγύρι της Παναγίας της Κρεμαστής είναι αυτό που προσελκύει πλήθος κόσμου και ξεχωρίζει ανάμεσα στις διάφορες εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται τη συγκεκριμένη ημέρα.
Στην Πελοπόννησο:
Πραγματοποιούνται διαγωνισμοί λαϊκών χορών και τραγουδιών, αναβίωση των αρχαίων αγώνων και χορευτικές εκδηλώσεις γίνονται στην Τεγέα της Αρκαδίας. Στη Σαμαρίνα διοργανώνεται τριήμερο γλέντι με τον «Τρανό» παραδοσιακό χορό να βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος.
Στην Ικαρία:
Tο Γιαλισκάρι είναι το σημείο που συγκεντρώνει πλήθος κόσμου, και στο οποίοι οι ντόπιοι κερνάνε ψητά και κατσικίσιο κρέας. Το γλέντι ασφαλώς συνοδεύεται με κρασί και «απογειώνεται» με τον ξακουστό Ικαριώτικο χορό.
ΑΠΟ https://www.neolaia.gr
.JPG)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου