ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2015

Πιο φθηνές οι χρεωστικές και οι πιστωτικές κάρτες

Πρώτη δημοσίευση: 20.10.2015



Φθηνότερο γίνεται το πλαστικό χρήμα για τις επιχειρήσεις. Η μείωση που μπορεί να φτάσει μέχρι και 30% επέρχεται χάρη σε νέα κοινοτική οδηγία η οποία θα τεθεί σε εφαρμογή από τις 9 Δεκεμβρίου 2015 και θεσπίζει χαμηλότερα ποσοστά από αυτά που παίρνουν οι τράπεζες για τις συναλλαγές με πλαστικό χρήμα.


Η εξέλιξη αυτή αναμένεται να συμβάλλει και στην περαιτέρω αύξηση της χρήσης του πλαστικού χρήματος στην Ελλάδα και κατά συνέπεια στον περιορισμό της φοροδιαφυγής. Από την προαναφερόμενη ημερομηνία τίθενται σε εφαρμογή -σε πανευρωπαϊκό επίπεδο- τα άρθρα 3 και 4 του κανονισμού 2015/751 της Ε.Ε. που ορίζουν ανώτατα όρια στις διατραπεζικές προμήθειες επί των συναλλαγών που διενεργούνται με χρεωστικές και πιστωτικές κάρτες.
Βάσει των άρθρων αυτών οι συναλλαγές με χρεωστική κάρτα θα επιβαρύνονται με προμήθεια κατ’ ανώτατο 0,2% και με πιστωτική κάρτα κατ’ ανώτατο με 0,3%. Τα παραπάνω όρια θα ισχύσουν για τετραμερή συστήματα καρτών πληρωμής, όπως η Visa και η MasterCard, που κατέχουν και το μεγαλύτερο μερίδιο της αγοράς. Για τη χρήση χρεωστικών καρτών παρέχονται και εναλλακτικές λύσεις που είναι είτε η προμήθεια 0,05 ευρώ ανά συναλλαγή ή, υπό προϋποθέσεις, ετήσιο επιτόκιο έως 0,2% επί του όγκου των συναλλαγών.
Η επιβολή ανώτατου ποσοστού επί των διατραπεζικών προμηθειών, αναφέρει η naftemporiki.gr, θα σημάνει αυτόματα τη μείωση του κόστους με το οποίο σήμερα επιβαρύνονται οι επιχειρήσεις για τη χρήση των χρεωστικών και πιστωτικών καρτών. Από κοινές παραδοχές όσον αφορά τα ποσοστά των διατραπεζικών προμηθειών που χρεώνουν «οι πάροχοι πληρωμής» -είτε είναι οι τράπεζες ως αποδέκτες καρτών είτε είναι οι εκδότες καρτών, όπως η Visa και η Mastercard, είτε και τα δύο μαζί- προκύπτει ότι το κόστος αυτό ανέρχεται στο 0,9% επί του ύψους της συναλλαγής.
Πάλι με βάση τις ίδιες παραδοχές ότι το κόστος που καταβάλλει μία επιχείρηση στο τραπεζικό σύστημα (στον εκδότη της κάρτας και τον αποδέκτη της κάρτας) φθάνει έως και το 2,3% (με το μέσο κόστος να διαμορφώνεται στο 1,8%), τότε εύλογα η αγορά αναμένει μία σημαντική μείωση του ποσοστού με το οποίο επιβαρύνεται σήμερα για τη χρήση του πλαστικού χρήματος.
Ουσιαστικά, αν το προαναφερθέν κόστος του 0,9% που αφορά τις διατραπεζικές προμήθειες περιοριστεί για τις χρεωστικές κάρτες στο 0,2% και στις πιστωτικές στο 0,3%, τότε το συνολικό κόστος που σήμερα φθάνει και στο 2,3% (με το μέσο κόστος να διαμορφώνεται στο 1,8%) θα πρέπει να μειωθεί κατά τουλάχιστον 0,7 μονάδα και να περιοριστεί στο 1,6% για τις χρεωστικές και κατά τουλάχιστον 0,6 μονάδα και να περιοριστεί στο 1,7% για τις πιστωτικές κάρτες.

ΑΠΟ http://www.newsit.gr/
By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)