ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2015

Μηχανή του Χρόνου: Η μεγαλύτερη μαφιόζικη σφαγή της ιστορίας

Οι ερωτευμένοι γιόρταζαν και ο Αλ Καπόνε εκτελούσε τους ανταγωνιστές του στο Σικάγο. Η επίθεση που σόκαρε ακόμα και τους γκάνγκστερ
14 Φεβρουαρίου 1929. Ώρα 10.30 το πρωί. Ενώ οι ερωτευμένοι του Σικάγο γιόρταζαν τον Άγιο Βαλεντίνο, εφτά άνδρες της συμμορίας της “Βόρειας Πλευράς” ανέμεναν το φορτηγό που θα μετέφερε κιβώτια φτηνής, παράνομης μπύρας. Την περίοδο της ποτοαπαγόρευσης στην Αμερική, το ποτό είχε μεγαλύτερη αξία κι απ’ το χρυσάφι. Πριν όμως φτάσει το φορτηγό, έκαναν
ξαφνική έφοδο οι αστυνομικοί. Έστησαν τα μέλη της συμμορίας στον τοίχο και άρχισαν να τους ψάχνουν. Τότε στην είσοδο εμφανίστηκαν δύο άλλοι άνδρες, ντυμένοι με πολιτικά και οπλισμένοι με τα περιβόητα πολυβόλα “Thompson”.
Αυτό το εύχρηστο και ελαφρύ όπλο είχε γίνει ανάρπαστο ανάμεσα στους γκάνγκστερ, καθώς μπορούσε να εκτοξεύσει περισσότερες από 100 σφαίρες το λεπτό και “καθαρίσει” κάθε εμπόδιο. Οι άγνωστοι οπλοφόροι άνοιξαν πυρ εναντίον των ανδρών που στέκονταν, ανυποψίαστοι, κοιτώντας τον τοίχο. Τους γάζωσαν. Αργότερα, η αστυνομία υπολόγισε ότι χρησιμοποιήθηκαν περισσότερες από 200 σφαίρες, ενώ 100 από αυτές βρήκαν τον στόχο τους.
"Οι τοίχοι και το πάτωμα είχαν γεμίσει αίματα. Ορισμένα πτώματα είχαν σχεδόν κοπεί στη μέση. Ήταν μια επίθεση τόσο άγρια που συγκλόνισε ακόμα και τους σκληροτράχηλους γκάνγκστερ του Σικάγο. Την αποκάλεσαν, “Η Σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου” και αν και ποτέ δεν αποδείχτηκε, όλοι ήξεραν ότι από πίσω κρυβόταν ο κακοποιός Αλ Καπόνε"
Οι συμμορίες του Σικάγο Το 1929 στο Σικάγο κυριαρχούσαν δύο συμμορίες, η “Νότια Πλευρά” του Αλ Καπόνε και η “Βόρεια Πλευρά” του Μπαγκς Μαρόν. Τα ονόματα των συμμοριών προέρχονταν από τις περιοχές της πόλης που ήλεγχαν. Ανταγωνίζονταν στα πάντα. Αλκοόλ, τζόγο, πορνεία και “λάδωμα” πολιτικών. Οι σχέσεις τους δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα θερμές, αλλά από το 1925 η ένταση είχε ξεπεράσει κάθε προηγούμενο....

Η βεντέτα. «Νότιοι»  γκάνγκστερ κατά  «Βόρειων»

Όλα ξεκίνησαν τον Οκτώβριο του 1924, όταν ο Αλ Καπόνε ήταν ακόμα το δεξί χέρι του αρχηγού της “Νότιας Πλευράς”, Τζόνι Τόριο. Έδωσαν εντολή να εξολοθρευτεί ο αρχηγός των “Βόρειων” Ντιν Ο’Μπάνιον  με τον οποίο είχαν μία τυπική συμμαχία. Ο Ο’  Μπάνιον, εκτός από όλες τις άλλες παράνομες επιχειρήσεις του, είχε κι ένα ανθοπωλείο. Ο κόσμος συνήθιζε να λέει ότι ο γκάνγκστερ θα σε εφοδίαζε με λουλούδια για κηδεία και, αν του με λίγα χρήματα παραπάνω, θα σου έδινε και το πτώμα....
Οι εκτελεστές των “Νοτίων” τον σκότωσαν τον αρχηγό των “Βόρειων” μέσα στο ίδιο το ανθοπωλείο του. Ο Καπόνε και ο Τόριο, αν και βρίσκονταν πίσω από το έγκλημα, πήγαν κανονικά στη κηδεία του.

Οι «βόρειοι» εκδικούνται τον Αλ Καπόνε, αλλά αυτός επιβιώνει και αντεπιτίθεται...

Τον Ιανουάριο του 1925 οι Βόρειοι αντεπιτέθηκαν. Έκοψαν την πορεία του αυτοκινήτου του Αλ Καπόνε και πυροβολούσαν μέχρι που γέμισε τρύπες όλη η επιφάνεια. Ως εκ θαύματος, ο Καπόνε βγήκε αλώβητος και αμέσως παρήγγειλε την περίφημη κάντιλακ, ενισχυμένη με αλεξίσφαιρα τζάμια και πόρτες που αργότερα χρησιμοποιήθηκε από τον πρόεδρο Ρούσβελτ. Δύο εβδομάδες αργότερα, δέχθηκε επίθεση και ο Τζόνι Τόριο. Και αυτός επέζησε, αλλά ταράχτηκε τόσο που αποφάσισε να συνταξιοδοτηθεί. Παρέδωσε την αρχηγία της συμμορίας στον 26χρονο Καπόνε και έφυγε για διακοπές στην Ευρώπη....
Εν τω μεταξύ στη Βόρεια Πλευρά, τον Ο’ Μπανιον διαδέχτηκε ο Χάιμι Βάις, ο οποίος είχε διατάξει τις εκτελέσεις των Καπόνε και Τόριο. Ο Βάις δεν κατάφερε να τους εξολοθρεύσει, αλλά ο Καπόνε ήταν πολύ πιο αποτελεσματικός. Οι εκτελεστές του σκότωσαν τον Βάις τον Οκτώβριο του 1926, αφήνοντας κενή τη θέση του αρχηγού για ακόμα μία φορά. Πήρε τα ηνία ο Βίνσεντ Ντρούτσι, ο οποίος πέθανε έξι μήνες αργότερα, στο πίσω κάθισμα ενός περιπολικού. Τον πυροβόλησε όχι κάποιος άνθρωπος του Καπόνε, αλλά ο αστυνομικός που τον συνέλαβε....

  Ο μόνος που απέμενε ήταν ο Τζορτζ Μπαγκς Μαλόν, που έγινε ο επόμενος αρχηγός. Ο Μαλόν δεν ήταν ιδιαίτερα έξυπνος, αλλά βίαιος, εκδικητικός και κουτοπόνηρος. Η αντιπαλότητά του με τον Καπόνε είχε ενταθεί, ιδίως όταν ο τελευταίος προσπάθησε να επεκταθεί και στη βόρεια πλευρά της πόλης. Στις 5 Σεπτεμβρίου του 1928, ο Μαλόν σκότωσε τον στενό φίλο του Καπόνε, Τόνι Λομπάρντο. Αυτή ήταν η δολοφονία που ξεχείλισε το ποτήρι. Ο Καπόνε αποφάσισε να ξεμπερδέψει μια και καλή με τους Βόρειους. Θα οργάνωνε τη μαζικότερη εκτέλεση στην ιστορία του Σικάγο. ...

Ο Αλ Καπόνε στήνει παγίδα θανάτου στους ανταγωνιστές

Τρεις εβδομάδες πριν από τη γιορτή των ερωτευμένων, οι άντρες του Καπόνε νοίκιασαν δωμάτια στο ξενοδοχείο απέναντι από την αποθήκη που συγκεντρώνονταν η ηγεσία των Βορείων. Παρακολουθούσαν την κίνηση στο δρόμο, τις ώρες άφιξης και αποχώρησης των Βορείων, πότε ερχόταν ο Μπαγκς Μοράν.
Ο Καπόνε προσέλαβε δύο νέους εκτελεστές, που δεν ήταν γνωστοί στο Σικάγο για να μην συνδεθεί η δολοφονία με εκείνον. Στις 13 Φεβρουαρίου, ένας απ’ τους άντρες του τηλεφώνησε στον Μοράν και προσποιούμενος έναν άγνωστο λαθρέμπορο του είπε ότι έψαχνε αγοραστή για μια μεγάλη ποσότητα, πολύ φτηνής μπύρας. Ήταν μία πρόταση που ο Μοράν δεν μπόρεσε να αρνηθεί....

Η Σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου

Το επόμενο πρωί στην αποθήκη περίμεναν επτά άνδρες του. Οι εκτελεστές Πιτ και Φρανκ Γκούζενμπεργκ, ο μηχανικός Τζον Μέι, ο υπεύθυνος των επιχειρήσεων της συμμορίας Άνταμ Χάιρ, ο εκτελεστής Τζέιμς Κλαρκ, ο συνεργάτης των Βορείων Άλμπερτ Γουέινσανκ και ο γιατρός Ράινχαρτ Σουίμερ, ο οποίος  διατηρούσε μόνο φιλικές σχέσεις με τη συμμορία. Τελευταίος έφτασε ο Γουέινσανκ, ο οποίος έμοιαζε πολύ με τον Μοράν και φορούσε το ίδιο παλτό. Όταν τον είδαν οι άντρες του Καπόνε, νόμισαν ότι ήταν ο αρχηγός των Βορείων και έδωσαν το σήμα εκκίνησης. Ο Μοράν όμως έφτασε στην αποθήκη αφού οι αστυνομικοί είχαν κάνει την έφοδό τους και προσπέρασε το κτίριο, χωρίς να σταματήσει καθόλου. Λίγα λεπτά αργότερα, η αποθήκη είχε πλημμυρίσει με αίμα και πολλά απ’ τα σημαντικότερα στελέχη της συμμορίας ήταν νεκρά....
Η σφαγή ήταν στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων για μήνες. Η πρωτοφανής αγριότητά τους τρόμαξε ακόμα και τους γκάνγκστερ. Η έρευνα της αστυνομίας όμως, δεν κατέληξε πουθενά. Ο Καπόνε έλειπε στη Φλόριντα όταν έγινε η επίθεση και δεν υπήρχε κανένα στοιχείο που να τον συνέδεε με αυτή. Η συμμορία της Βόρειας Πλευράς δεν κατάφερε ποτέ να ορθοποδήσει. Ο Μοράν κατέληξε στη φυλακή για παραχάραξη και ο Καπόνε, έχοντας εξολοθρεύσει όλους τους αντιπάλους του, έγινε ο αδιαμφισβήτητος “βασιλιάς” του Σικάγο...

ΑΠΟ http://news247.gr
By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)