ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2014

Τεχνητό φύλλο παράγει καθαρό καύσιμο υδρογόνο με μηδενικό αποτύπωμα

Επί σειρά ετών διάφορες επιστημονικές ομάδες επιδιώκουν τη δημιουργία ενός «τεχνητού φύλλου»,
δηλαδή μίας τεχνολογίας που θα μιμείται τη λειτουργία της φωτοσύνθεσης των φυτών και θα μετατρέπει την ηλιακή ακτινοβολία σε μια αξιοποιήσιμη μορφή καθαρής ενέργειας.
Ερευνητές του Πανεπιστημίου Μπέρκλεϊ στην Καλιφόρνια υποστηρίζουν ισχυρίζονται πως κατάφεραν να φτιάξουν ένα τέτοιο αυτόνομο σύστημα το οποίο μπορεί να αξιοποιηθεί σε κλίμακα μεγάλης παραγωγής και χαμηλού κόστους και περιγράφουν τα ευρήματά τους στην επιθεώρηση ACS Nano.
Η απόσπαση του καύσιμου υδρογόνου από τη διάσπαση του νερού αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στην παραγωγή καθαρής ενέργειας δηλώνουν οι επικεφαλής της έρευνας Πεϊντόνγκ Γιανγκ και Μπιν Λιου.
Ήδη κυκλοφορούν τα πρώτα αυτοκίνητα που τροφοδοτούνται με καύσιμο υδρογόνο και εκλύουν μόνο νερό αντί για ρύπους. Ωστόσο, όπως ακριβώς ισχύει και την ηλεκτροκίνηση, η υδρογονοκίνηση είναι τόσο καθαρή όσο η πηγή του καυσίμου. Όταν αυτό προέρχεται κατά κύριο λόγο από το φυσικό αέριο και η παραγωγή του απαιτεί ηλεκτρική ενέργεια από συμβατικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής που εκπέμπουν διοξείδιο του άνθρακα τότε δεν είναι και τόσο οικολογική λύση.
Συνεπώς η επίτευξη παραγωγής υδρογόνου χαμηλού κόστους από νερό χρησιμοποιώντας την καθαρή ηλιακή ενέργεια θα αποτελούσε μία πραγματικά “πράσινη” εναλλακτική λύση, φιλική προς το περιβάλλον. Μετά από μία δεκαετία έρευνας, η ομάδα του Γιανγκ κατάφερε να φτάσει πολύ κοντά στην πραγματοποίηση αυτού του στόχου.
Οι ερευνητές τροποποίησαν μία διαδικασία που χρησιμοποιείται στη χαρτοβιομηχανία και δημιούργησαν ένα επίπεδο πλέγμα από νανοκαλώδια ημιαγωγών που απορροφούν το φως, το οποίο όταν βυθίζεται στο νερό και εκτίθεται στο ηλιακό φως, παράγει αέριο υδρογόνο.
Η επιστημονική ομάδα πιστεύει πως η τεχνική αυτή θα μπορούσε να εφαρμοστεί σε μεγάλη κλίμακα χαμηλού κόστους.
Η αύξηση της αποδοτικότητας παραμένει πρόκληση, αλλά η συγκεκριμένη προσέγγιση, σε αντίθεση με άλλα αντίστοιχα συστήματα, είναι αυτόνομη και δεν απαιτεί επιπλέον καλώδια ή άλλες εξωτερικές συσκευές που θα επιβάρυναν το περιβαλλοντικό της αποτύπωμα.
econews
By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)