ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2014

Υδρίτες αερίου εξηγούν τους κρατήρες στη Σιβηρία και το Τρίγωνο των Βερμούδων

Την εξήγηση για τη δημιουργία των μυστηριωδών κρατήρων στη Σιβηρία υποστηρίζουν ότι βρήκαν ρώσοι επιστήμονες και μάλιστα τους συνδέουν με την εξαφάνιση αεροπλάνων και πλοίων στο Τρίγωνο των Βερμούδων.
Όπως δήλωσαν ρώσοι επιστήμονες του Γεωλογικού και Γεωφυσικού Ινστιτούτου Τροφίμουκ σε τοπικά μέσα ενημέρωσης της πόλης Νοβοσιμπίρσκ της Σιβηρίας “oι ασυνήθιστα θερμές καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν στην περιοχή, σε συνδυασμό με την αυξημένη θερμότητα των γεωλογικών ρηγμάτων κάτω από την επιφάνεια του εδάφους, οδήγησαν
στη μαζική απελευθέρωση υδριτών αερίου και το σχηματισμό των κρατήρων», δήλωσαν σε τοπικά μέσα οι επιστήμονες του  στην πόλη  της Ρωσίας.
Οι υδρίτες αερίου είναι κρύσταλλοι πάγου που περιέχουν μόρια αερίων, κατά κύριο λόγο μεθανίου. Βρίσκονται σε μονίμως παγωμένες περιοχές όπως η βόρεια Σιβηρία αλλά και κάτω από κάποιες περιοχές των ωκεανών.
«Υπήρχαν υδρίτες αερίου τόσο στο επίπεδο ακριβώς κάτω από την επιφάνεια, όσο και σε βάθος εκατοντάδων μέτρων», δήλωσε ο Βλάντιμιρ Ποταπόφ, μέλος της επιστημονικής ομάδας. «Επιπλέον οι κρατήρες βρίσκονται πάνω στο σημείο που ενώνονται δύο τεκτονικά ρήγματα. Η περιοχή δεν είναι σεισμική αλλά την περίοδο εκείνη υπήρχε έντονη τεκτονική δραστηριότητα με αποτέλεσμα να αυξηθεί η θερμοκρασία και να λιώσει τους υδρίτες», πρόσθεσε.
—Οι υδρίτες στο Τρίγωνο των Βερμούδων
Οι αντιδράσεις των υδριτών αερίου μπορούν να εξηγήσουν και το μυστήριο του Τριγώνου των Βερμούδων, την περιοχή στο δυτικό τμήμα του βόρειου Ατλαντικού όπου έχουν εξαφανιστεί αρκετά πλοία και αεροσκάφη.
«Οι υδρίτες αρχίζουν να αποσυντίθενται, μετατρέποντας το παγωμένο μεθάνιο σε αέριο. Αυτό συμβαίνει μαζικά και οδηγεί σε περισσότερες τέτοιες αντιδράσεις, παράγοντας έτσι τεράστιες ποσότητες αερίου. Το αέριο αυτό θερμαίνει τον ωκεανό με αποτέλεσμα τα σκάφη να βυθίζονται στα νερά του μαζί με μεγάλες ποσότητες αερίων», δήλωσε ο Ποταπόφ.
Με παρόμοιο τρόπο ο αέρας γίνεται υπερκορεσμένος με μεθάνιο, προκαλώντας έντονες αναταραχές στην ατμόσφαιρα με αποτέλεσμα τα αεροπλάνα να συντρίβονται.
Οι ρώσοι επιστήμονες σκοπεύουν τώρα να υποστηρίξουν τη θεωρία τους με περισσότερα στοιχεία από τους κρατήρες και στη συνέχεια να εντοπίσουν άλλες περιοχές του κόσμου που είναι πιθανό να συμβούν παρόμοιες αντιδράσεις.

ΑΠΟ http://www.econews.gr
By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)