ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Σάββατο 3 Μαρτίου 2012

«Πράσινες» πτήσεις για μείωση των καυσαερίων στον αέρα

Η μείωση των καυσαερίων μετρά και στον αέρα. Η απόφαση της ΕΕ να επιβάλλει το εμπόριο ρύπων και στις πτήσεις, έχει φέρει Ευρώπη, ΗΠΑ και Κίνα στα πρόθυρα εμπορικού πολέμου. Από φέτος, οι εταιρίες που εκτελούν πτήσεις μεταξύ κρατών μελών αλλά επίσης από και προς κράτη μέλη από οποιαδήποτε άλλη χώρα, θα πρέπει να αγοράζουν δικαιώματα ρύπων.
Για τον εισηγητή του ΕΚ, Peter Liese, η ΕΕ δεν πρέπει να κάνει πίσω παρά τις αντιδράσεις από άλλες χώρες.
Οι εκπομπές ρύπων από την πολιτική αεροπορία εκτιμάται ότι σήμερα αποτελούν το 3% των
συνολικών «αερίων του θερμοκηπίου». Το ποσοστό φαίνεται μικρό είναι όμως το διπλάσιο εκείνου του 1990 και προβλέπεται ότι χωρίς ουσιώδη παρέμβαση θα φθάσει το 15% μέχρι το 2050, έχοντας ενδεχομένως ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα στο ίδιο το φαινόμενο του θερμοκηπίου λόγω του ύψους στο οποίο εκπέμπονται.
Στόχος της Ένωσης είναι από το 2012 να περιορίσει τις εκπομπές αυτές στο 97% του μέσου όρου της περιόδου 2004-2006, με περαιτέρω μείωση στο 95% του ίδιου μέσου όρου στα επόμενα χρόνια. αυτό μεταφράζεται αντίστοιχα στον περιορισμό των ρύπων κατά 213 και 208,5 εκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα ετησίως.
Ωστόσο, χωρίς νομοθετική παρέμβαση οι αερομεταφορείς δεν έχουν κανένα κίνητρο να συμμορφωθούν, ανανεώνοντας για παράδειγμα τους στόλους τους, πιέζοντας τους κατασκευαστές για πιο «πράσινα» αεροσκάφη» (όσο μακροπρόθεσμη προοπτική κι αν είναι αυτή) και αγοράζοντας μεγαλύτερη ποικιλία αεροσκαφών ώστε αυτά να είναι καλύτερα προσαρμοσμένα στις ανάγκες κάθε διαδρομής.
Τέτοια νομοθετική παρέμβαση είναι, ακριβώς, η υπαγωγή τους στο σύστημα εμπορίας ρύπων, όπου κάθε τόνος καυσαερίου επιβαρύνεται με την αντίστοιχη «άδεια» ρύπανσης η οποία κοστίζει σε σημερινές τιμές περίπου 7 ευρώ. Για να λειτουργήσει δε αποδοτικότερα για όλους το σύστημα ένα μεγάλο ποσοστό αυτών των αδειών ρύπανσης, εν προκειμένω το 85%, παρέχεται στις εταιρίες δωρεάν, όμως το άλλο 15% θα πρέπει να το προμηθεύονται από την αγορά κατόπιν πλειστηριασμού.
Ένα παράδειγμα: μια εταιρία που το 2012 έλαβε δωρεάν άδειες ρύπανσης για εκπομπές ενός εκατομμυρίου τόνων διοξειδίου του άνθρακα αλλά στην πραγματικότητα είδε τα αεροπλάνα της να εκπέμπουν 1,5 εκατομμύρια τόνους, θα πρέπει να αγοράσει τις άδειες που αντιστοιχούν στις 500 χιλιάδες τόνους που περισσεύουν. Εάν δε δεν το πράξει τότε θα της επιβληθεί πρόστιμο ύψους 100 ευρώ για κάθε τόνο που δεν αγόρασε ενώ μπορεί μέχρι και να της απαγορευθεί η πρόσβαση στον εναέριο χώρο της ΕΕ.
Το μέτρο δεν αφορά μόνο τις πτήσεις εντός της ΕΕ αλλά και εκείνες από οποιαδήποτε εταιρία και από και προς οποιοδήποτε αεροδρόμιο αρκεί να διέρχονται, να προσγειώνονται ή να απογειώνονται από ευρωπαϊκό έδαφος.
Συνολικά το εμπόριο ρύπων εκτιμάται ότι αφορά περίπου 4000 αερομεταφορείς από 90 και πλέον χώρες, συμπεριλαμβανομένων των κρατών μελών της ΕΕ. Είναι όμως ενδεικτικό ότι μέχρι στιγμής μόνο 900 από τις εταιρίες αυτές έχουν εγγραφεί για την προμήθεια των δωρεάν αδειών.
Όμως οι εντονότερες αναταράξεις είναι πολιτικές, με ορισμένες χώρες να έχουν αρνηθεί κατηγορηματικά τη συμμετοχή των εταιριών «τους» θεωρώντας ότι η απόφαση περιορίζει την εθνική τους κυριαρχία, αντίκειται στις διεθνείς συμβάσεις για τις αερομεταφορές και, φυσικά, ενέχει τεράστιο κόστος.
Στην πρώτη γραμμή, οι ΗΠΑ, η Κίνα και η Ρωσία που ηγούνται ενός «συνασπισμού των απρόθυμων» στον οποίο έχουν προσχωρήσει άλλες 20 χώρες οι οποίες υπέγραψαν μάλιστα μανιφέστο στη Μόσχα στις 22 Φεβρουαρίου.
Έτσι, Η Κίνα ήδη απαγόρευσε επισήμως στους αερομεταφορείς της να συμμετάσχουν στην εμπορία ρύπων ενώ αντίστοιχη κίνηση προωθούν οι ΗΠΑ και η Ρωσία. Ο δε «συνασπισμός» απειλεί να επιβάλλει στους ευρωπαϊκούς αερομεταφορείς πρόσθετες αντισταθμιστικές χρεώσεις και ζητά να παρέμβει ο ICAO, ο διεθνής οργανισμός πολιτικής αεροπορίας.
Από την πλευρά της η ΕΕ ανταπαντά ότι επέβαλε το μέτρο λόγω της αδυναμίας, ακριβώς, του ICAO να αντιμετωπίσει ο πρόβλημα ενώ επικαλούμενη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου της 21ης Δεκεμβρίου 2011 τονίζει ότι το μέτρο ουδόλως αντίκειται στο Διεθνές Δίκαιο. Συνολικά δε, σημειώνουν οι Βρυξέλλες, η πραγματική επιβάρυνση δεν υπερβαίνει τα 2 ευρώ ανά επιβάτη.
Από την πλευρά του Ο εισηγητής του ΕΚ, Γερμανός ευρωβουλευτής του ΕΛΚ, Peter Liese,  σημειώνει ότι είναι απαραίτητο «να εφαρμόσουμε τη νομοθεσία μας γιατί αν δεν το πράξουμε θα έχουμε δημιουργήσει προηγούμενο για πολλές άλλες περιπτώσεις όπως η ρύθμιση των αγορών ή άλλα εμπορικά ζητήματα στα οποία ΗΠΑ και Κίνα δεν αποδέχονται τους ευρωπαϊκούς νόμους».
Ή, όπως το θέτει ο Ολλανδός ευρωβουλευτής των Πρασίνων Bas Eikhout. «μην κάνεις πίσω, φρόντισε να πληρώνουν όλοι τα ίδια και στο τέλος όλοι θα μας μιμηθούν»…
Σε ότι αφορά τη συνάντηση της Μόσχας, η επίτροπος Περιβάλλοντος, Connie Hedegaard, σημείωσε ότι «δυστυχώς το ερώτημα που θέσαμε σε όσους συμμετείχαν στη συνάντηση παραμένει αναπάντητο: «εσείς τι έχετε να προτείνετε;»
ΑΠΟ econews
By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)