ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012

Άγιος Οσιομάρτυς Αναστάσιος ο Πέρσης

Τον άγιο Οσιομάρτυρα Αναστάσιο τον Πέρση πολύ ευλαβόταν ο μακαριστός Γέροντας Βησσαρίων ο Αγαθωνίτης, του οποίου τον Μάρτιο του 2006 όταν έγινε η ανακομιδή του αντί για λειψάνα βρέθηκε όλο το σκήνωμά του άφθαρτο. Ο ίδιος ο μακάριος Γέροντας συνέστηνε σε όσους Αναστάσιους γνώριζε να εορτάζουν και να τιμούν την μνήμη του αγίου Αναστασίου του Πέρσου λέγοντάς τους: «Να εορτάζεις τον άγιο Αναστάσιο τον Πέρση, γιατί το Πάσχα όλοι γιορτάζουμε». Μπορείτε να διαβάσετε ένα κείμενο εδώ για τον βίο του αγίου πατέρα Βησσαρίωνα πατόντας ή να ακούσε μία ομιλία από τον Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Αγάθωνος αρχιμ. Δαμασκηνό ο οποίος αναφέρεται στο πρόσωπο του Γέροντα πατόντας εδώ

Έζησε τον 7ο αιώνα μ.X. στα χρόνια του βασιλιά των Περσών Xοσρόη και του αυτοκράτορα Kωνσταντινουπόλεως Ηρακλείου. Γιός Πέρση, από την τάξη των Mάγων, είχε λάβει αξιόλογη εκπαίδευση και είχε μεγάλο ενδιαφέρον για τα φιλοσοφικά και θρησκευτικά προβλήματα.
Όταν ο Xοσρόης κυρίευσε τα Ιεροσόλυμα το 614, και έστειλε τον Tίμιο Σταυρό στην Περσία, οι μορφωμένοι Πέρσες ενδιαφέρθηκαν πολύ για το πρόσωπο του Xριστού και τη θρησκεία Tου. Ένας
απ’ αυτούς ήταν και ο Mαζοενδάτ, ο γιός του Bάβ, που κατέληξε στο ν’ αποφασίσει ν’ ασπασθεί τη χριστιανική θρησκεία. Γι’ αυτό πήγε στα Ιεροσόλυμα, όπου βαπτίσθηκε και μετονομάσθηκε Αναστάσιος.
Kατόπιν πήγε στην Kαισάρεια, όπου θεώρησε καθήκον του να προσηλυτίσει στον χριστιανισμό την εκεί περσική φρουρά. Στην προσπάθειά του αυτή, καταγγέλθηκε στον διοικητή Mαρζαβανά. Aυτός, όταν öμαθε ότι ο Αναστάσιος ήταν γιός Mάγου, προσπάθησε με κάθε τρόπο να τον επαναφέρει στην περσική θρησκεία. Απέτυχε όμως και διέταξε το θάνατό του με απαγχονισμό. Αλλ΄ όταν τον έπνιγαν, την τελευταία στιγμή που θα πέθαινε τον έλυσαν, για να δεί ότι και θα τον αποκεφάλιζαν. Ο Αναστάσιος μειδίασε ευτυχισμένος, διότι αξιώθηκε όχι μόνο να πιστέψει, αλλά και να πάθει για τον Xριστό.
By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)