ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2023

Τι είναι αμάρτια;


17/01/2023 14:28:01

Η λέξη αμαρτία στα αυτιά μερικών σύγχρονων ανθρώπων ηχεί α­σχη­μα και επιδιώκουν με κάθε τρο­πο να τη διαγράψουν από το λεξιλόγιό τους.

Αρκετοί και μέσα στον χώρο της Εκκλησίας επιχειρούν να αλλάξουν το νόημά της και την εκλαμβάνουν ως απλή αστοχία. Κι αν τολμήσει κανείς να μιλήσει η να γράψει ότι η αμαρτία είναι παράβαση του νόμου του Θεού και ε­πο­μένως είναι ενοχή, εύκολα χαρακτηρίζεται ως ηθικιστής και άγευστος της ορθόδοξης πνευματικότητας!

Από την άλλη έχει εκδηλωθεί έντονη η τάση τα τελευταία χρόνια, διάφορα αμαρτήματα και πάθη να αποδίδονται σε βιολογικούς παράγοντες, στο DNA, όπως υποστηρίζουν. Σύμφωνα με αυτή την αντίληψη ακόμη και αισχρότατες δια­στροφές ονομάζονται απλώς «δια­φο­ρετικός σεξουαλικός προσανατολι­σμος» και εκφράζεται επιτακτικά η α­παίτηση να καλύπτονται από αντίστοιχη νομοθεσία. Υποστηρίζεται ότι η ε­λεύθερη θέληση του ανθρώπου δεν ε­χει καμία ανάμειξη σ’ αυτά τα πάθη και επομένως ο διεστραμμένος άνθρωπος δεν έχει καμία ευθύνη.

Με αυτή την ως «επιστημονική» προβαλλόμενη αντίληψη προσπαθούν κάποιοι να εξαλείψουν την προσωπική ευθύνη του αμαρτωλού, να φιμώσουν τη συνείδησή του που διαμαρτύρεται και να τον απαλλάξουν από το βάρος της ενοχής που τον πιέζει.

Η αμαρτία όμως γίνεται με πλήρη συμμετοχή του λογικού μας και με απόλυτη ελευθερία. Ο λόγος του Θεού μας πληροφορεί με σαφήνεια ότι η αμαρτία είναι θεληματική άρνηση του θελήματος του Θεού. «Αμαρτία εστίν η ανομία» (Α´ Ιω. γ´ 4). Ο διάβολος έβαλε μπροστά στον πρώτο άνθρωπο τον πειρασμό να παραβεί τον νόμο του Θεού, και ο άνθρωπος σκέφθηκε, επιθύμησε, αποφάσισε και αμάρτησε. Έτσι διαπράχθηκε ελεύθερα και αβίαστα η πρώτη και μεγάλη αμαρτία του ανθρώπου.

Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας με σαφήνεια αναλύοντας τη φυσιολογία της, τονίζουν ότι η αμαρτία είναι ασθένεια, θεληματική άρνηση του αγαθού. «Αύτη (η αμαρτία) ου φυσική εστιν ουδέ υπό του Δημιουργού ημίν ενσπαρείσα, αλλ’ εκ της του διαβόλου επισποράς, εν τη ημετέρα αυτεξουσίω προαιρέσει εκουσίως συνισταμένη, ου βία ημών κρατούσα». Δεν είναι μία φυσική ιδιότητα η αμαρτία. Ούτε την φύτεψε μέσα μας ο Θεός. Ούτε μας εξουσιάζει με τη βία. Αποτελεί σπορά του διαβόλου, την ο­ποίαν όμως δεχθήκαμε ελεύθερα και την καλλιεργήσαμε με την αυτεξούσια προαίρεσή μας (Ιωάννου Δαμασκηνού, Έκδοσις ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως ξδ´, ΕΠΕ 1, 394-396).

Γι’ αυτό και ο Μέγας Αθανάσιος χαρακτηριστικά σημειώνει: Υποθέστε κάποιον που μέσα στο μεσουράνημα του ήλιου κλείνει τα μάτια του. Αυτός επινοεί το σκοτάδι, χωρίς αυτό να υπάρχει αντικειμενικά. «Και λοιπόν ως εν σκότει πλανώμενος περιπατεί, πολλάκις πίπτων και κατά κρημνών υπάγων, νομίζων ουκ είναι φως, αλλά σκότος»· περπατάει έτσι στο σκοτάδι, πέφτοντας συχνά και φτάνοντας σε γκρεμούς, νομίζοντας ότι δεν υπάρχει φως αλλά σκοτάδι (Κατά Ελλήνων 7, ΕΠΕ 1, 90). Η άρνηση του φωτός είναι μία ηθελημένη πράξη. Η πλάνη και το κατακρήμνισμα είναι οι φυσικές συνέπειες της αυτεξούσιας δοκιμής του να περπατήσει μέσα στο εκούσιο σκοτάδι. Ο άνθρωπος έχει ευθύνη γι’ αυτή την επιλογή του, γι’ αυτό και πιέζεται από αίσθημα ενοχής.

Τι πρέπει να γίνει;

Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός με τη θεία Του διδασκαλία και το σωτηριώδες και απολυτρωτικό έργο Του μας υπέδειξε τον τρόπο της απαλλαγής και της ειρηνεύσεως της συνειδήσεώς μας. «Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμάς», είπε. Ελάτε κοντά μου όλοι οι κουρασμένοι και βαρυφορτωμένοι και Εγώ θα σας ξεκουράσω (Ματθ. ια´ [11] 28). Εκείνος με τον θείο Του λόγο μας καθοδηγεί σε σωστή πορεία στη ζωή μας. Με το Τίμιο Αίμα της σταυρικής Του θυσίας μας απέπλυνε από «τον ιόν του όφεως». Εξουδετέρωσε το δηλητήριο του φιδιού, της αμαρτίας. Και πλέον μέσα στην αγία Του Εκκλησία με το Μυστήριο της ιεράς Εξομολογήσεως μας προσφέρει άφεση των αμαρτιών μας. Μας απαλλάσσει από το βάρος της ενοχής, καθαρίζει την ψυχή μας, ανακαινίζει ολόκληρη την υπόστασή μας.

Η αμαρτία κατεξευτελίζει και καταρρακώνει την ανθρώπινη ύπαρξη και οδηγεί στον ψυχικό και αργά η γρήγορα και στον σωματικό θάνατο. Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να ξεφύγει από το μαστίγωμα της συνειδήσεώς του, από την ελεγκτική κραυγή της μέσα του φωνής και από την ευθύνη. Η τάση της φυγής, ο φόβος του ανθρώπου να αντικρίσει την αμαρτωλότητά του πείθει ότι η αμαρτία είναι οδυνηρή ασθένεια που απαιτεί θεραπεία. Η αποφυγή της χρήσεως της λέξεως «αμαρτία» δεν αποτελεί θεραπεία, βασανίζει ακόμη πιο πο­λυ τον άνθρωπο. Η θεραπεία έρχεται με τη βαθιά και ειλικρινή μετάνοια, και τη συγχώρηση στο ιερό Μυστήριο της Μετανοίας.

Ας καταφεύγουμε επομένως στην ευ­σπλαχνική πατρική αγκαλιά του παν­οικτίρμονος Θεού μας μέσα στη θαλπω­ρη της αγίας Εκκλησίας και να προσ­­παθούμε να πορευόμαστε στη ζωή μας σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Αυτή είναι η ριζική λύση του προβλήματος που λέγεται αμαρτία.

ΑΠΟ  https://www.vimaorthodoxias.gr/

By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)