ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Πέμπτη 10 Μαΐου 2018

Αρειος Πάγος: Oι οικιακές βοηθοί δικαιούνται 14 μισθούς

9 Μαΐου 2018 






Θερινή άδεια και δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα δικαιούνται οι εσωτερικοί οικόσιτοι οικιακοί βοηθοί, αποφάνθηκε ο Αρειος Πάγος, παρόλο που δεν έχουν
κατώτατο μισθό, ωράριο εργασίας, δε δικαιούνται υπερωρίες, και δεν έχουν αργίες κατά τις Κυριακές και γιορτές.
Συγκεκριμένα, 85χρονη χήρα προσέλαβε εσωτερική οικόσιτη οικιακή βοηθό η οποία διανυκτέρευε στο διαμέρισμα όπου διέμενε η υπερήλικη. Συμφωνήθηκε ως αμοιβή αρχικά το ποσό 440 ευρώ μηνιαίως, χωρίς ασφάλιση στο ΙΚΑ.
Η αμοιβή με την πάροδο των ετών αυξήθηκε στα 600 και εν συνεχεία στα 700 ευρώ μηνιαίως. Η 51χρονη επί εννέα χρόνια φρόντιζε την ηλικιωμένη, καθάριζε το σπίτι της, τη βοηθούσε στην παρασκευή του φαγητού, καθώς η ηλικιωμένη τα πρώτα χρόνια ήταν σε θέση να μαγειρεύει, τη συνόδευε στις μετακινήσεις της εκτός σπιτιού, κυρίως στην εκκλησία, στους γιατρούς και σε επισκέψεις στον αδελφό της, τη βοηθούσε κατά την καθημερινή περιποίησή της και τις προσωπικές της ανάγκες και της κρατούσε συντροφιά.
Στο διάστημα των εννέα ετών η οικιακή βοηθός μετέβαινε κατά διαστήματα στην Αλβανία για οικογενειακές εκδηλώσεις συγγενών της (αρραβώνες, γάμους, βαφτίσεις κ.λπ.), αλλά και για τη νομιμοποίηση των ταξιδιωτικών της εγγράφων. Κατά την απουσία της ερχόταν και έμενε στο σπίτι της 85χρονης η ανιψιά της ή, αν η τελευταία δεν μπορούσε, πήγαινε συμπατριώτισσα της οικιακής βοηθού, η οποία πληρωνόταν από τη χήρα.
Τα τέσσερα πρώτα χρόνια τα καλοκαίρια η οικόσιτη οικιακή βοηθός λάμβανε άδεια δύο μηνών με πλήρεις αποδοχές, καθώς η ηλικιωμένη παραθέριζε σε συγγενείς της. Οταν όμως η ηλικιωμένη συμπλήρωσε το 90ό έτος της ηλικίας της, τη συνόδευε στις διακοπές της σε ξενοδοχείο προσφέροντας εν μέρει τις υπηρεσίες της (δεν είχε τη φροντίδα της καθαριότητας και της παρασκευής φαγητού). Μετά τον θάνατο της χήρας, η οικιακή βοηθός προσέφυγε στα δικαστήρια διεκδικώντας από τον μοναδικό κληρονόμο της θανούσας, τον αδελφό της, αποζημίωση για μη λήψη άδειας, τα επιδόματα αδείας και τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα της τελευταίας πενταετίας.
Οι αρεοπαγίτες, επικυρώνοντας εφετειακή απόφαση, επισημαίνουν ότι «οικιακοί μισθωτοί είναι εκείνοι που με βάση σύμβαση εξαρτημένης εργασίας παρέχουν στον εργοδότη τους υπηρεσίες που αφορούν κατά κύριο λόγο στις οικιακές του ανάγκες, αλλά και στην προσωπική του περιποίηση, ιδίως όταν ο ίδιος αδυνατεί, λόγω ηλικίας ή ασθενείας, να επιμεληθεί τον εαυτό του».
Οταν οι εργαζόμενοι αυτοί διαμένουν και διατρέφονται στο σπίτι του εργοδότη, χαρακτηρίζονται «οικόσιτοι οικιακοί μισθωτοί».
Ωστόσο, σύμφωνα με τον Αρειο Πάγο, «λόγω της ιδιάζουσας φύσεως των υπηρεσιών που παρέχουν οι οικιακοί μισθωτοί και των ειδικών περιστάσεων υπό τις οποίες τις παρέχουν (εντός του οικιακού περιβάλλοντος υπό συνθήκες σχέσεως εμπιστοσύνης και ειδικής μέριμνας για τον μισθωτό), η εργασιακή τους σχέση δεν διέπεται από τις ειδικές διατάξεις για τον χρόνο εργασίας των μισθωτών, για εργασία κατά τις Κυριακές, αργίες, ημέρες αναπαύσεως, υπερεργασία και υπερωριακή εργασία, επιπλέον δε δεν ισχύουν γι’ αυτούς τα κατώτατα όρια μισθών και ημερομισθίων των εκάστοτε εθνικών γενικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας, αλλά ο μισθός τους ρυθμίζεται με συμφωνία και, σε περίπτωση που δεν συμφωνήθηκε, οφείλεται ο συνηθισμένος μισθός».
Αντίθετα, για τους οικόσιτους οικιακούς βοηθούς ισχύουν οι νομοθετικές εκείνες διατάξεις που αφορούν την παροχή θερινής άδειας με αποδοχές και το επίδομα αδείας, καθώς και οι διατάξεις για την παροχή επιδομάτων εορτών (δώρων) Χριστουγέννων και Πάσχα. Μάλιστα, η άδεια πρέπει να χορηγείται οπωσδήποτε ενιαία μέσα στο έτος στο οποίο αφορά και επιτρέπεται η κατάτμησή της σε δύο χρονικές περιόδους. Αν δεν χορηγηθεί η άδεια μέχρι τη λήξη του έτους, ο εργοδότης υποχρεούται στην καταβολή των αποδοχών άδειας αυξημένων κατά 100%, αναφέρουν οι αρεοπαγίτες.
Ο Αρειος Πάγος δεν δέχτηκε τους ισχυρισμούς του αδελφού της αποβιώσασας, ότι η οικιακή βοηθός τμήμα της άδειάς της το είχε λάβει σπαστά όταν πήγαινε στην Αλβανία για οικογενειακούς λόγους, καθώς αυτό δεν συνιστά λήψη κανονικής άδειας αναψυχής (θερινής) σύμφωνα με τη νομοθεσία περί αδειών (Α.Ν. 539/1945). Ούτε θεωρείται χορήγηση άδειας αναψυχής η παραμονή τα καλοκαίρια σε ξενοδοχείο μαζί με την υπερήλικα.
Στην οικιακή βοηθό επιδικάστηκε το ποσό των 14.358 ευρώ, συν τους νόμιμους τόκους, για τη μη χορήγηση άδειας, επιδόματος αδείας και δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα. Πάντως, οι αρεοπαγίτες δεν ασχολήθηκαν με τη μη ασφάλισή της, καθώς αποκλείεται η ασφάλιση των οικιακών βοηθών εκ των υστέρων.

ΑΠΟ http://www.aftodioikisi.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Έρχεται μείωση των προμηθειών στις ηλεκτρονικές συναλλαγές

11/04/2024 16:04  Πάνω από 2,5 εκατομμύρια πολίτες κάνουν χρήση των ηλεκτρονικών συναλλαγών IRIS, με την πλειοψηφία αυτών να είναι ηλικίας...