ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Δευτέρα 7 Μαρτίου 2016

«Κρατάει» ικανοποιητικά η τιμή λαδιού στη Μεσσηνία

5 Μαρτίου 2016





Τις ημέρες αυτές οι αγορές του ελαιολάδου έχουν περιέλθει σε ακινησία. Οι παραγωγοί (και οι ελαιοτριβείς και οι έμποροι) δεν είναι διατεθειμένοι για σοβαρές πωλήσεις,
αναμένοντας υψηλότερες τιμές. Όμως και οι αγοραστές (βιομηχανία και Ιταλοί εισαγωγείς) δεν είναι διατεθειμένοι για μεγάλες αγορές, πρώτον, γιατί -ειδικά στον Ισπανία – βρίσκονται με τις δεξαμενές τους γεμάτες αποθέματα και, δεύτερον, γιατί και εκείνοι βρίσκονται σε στάση αναμονής.
Τι περιμένουν; Σύμφωνα με την ιστοσελίδα olivenews  και τον Βασίλη Ζαμπούνη, τις ενδείξεις για την επερχόμενη εσοδεία 2016/17 στην Ισπανία. Εφέτος, όμως, η αναμονή θα παραταθεί, καθώς πολλοί φοβούνται ότι οι βροχές που έπεσαν, μπορεί μεν να ήταν ποσοτικά ικανοποιητικές, όμως κατανεμήθηκαν άνισα.
Έτσι υπάρχει ο κίνδυνος να συμβεί στην Ισπανία αυτό που έπαθε πέρυσι η Κεντρική Ελλάδα. Δηλαδή, μια εξαιρετική ανθοφορία, που όμως αποδείχτηκε «τζούφια», γιατί δεν έδεσε σε καρποφορία. Αλλά και στην Ελλάδα υπάρχουν φόβοι ότι οι αφύσικα υψηλές θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια του χειμώνα δε θα επιτρέψουν στα ελαιόδεντρα να έχουν μια καλή παραγωγή για την 2016/17.

Άρα, είναι λογικό, και όσο δεν υπάρχουν «μεγάλες ειδήσεις», οι τιμές για τους επόμενους 2-3 μήνες να διατηρηθούν στα σημερινά περίπου επίπεδα. Προφανώς με κάποιες μικροδιακυμάνσεις και ίσως με μια μάλλον πτωτική «διάθεση», για δύο λόγους.
Πρώτον, εξαιτίας των αποθεμάτων που αναφέραμε (η Ισπανία έχει σχεδόν 1 εκατ. τόνους, δηλαδή επάρκεια για περίπου 10 μήνες) και, δεύτερον, γιατί μία συνεχής άνοδος όπως των τελευταίων μηνών, συνήθως οδηγεί σε κάποια «διόρθωση», έστω και μικρής κλίμακας.
Κατά τα άλλα, καθώς η συγκομιδή και ελαιοποίηση ολοκληρώνονται, κατασταλάζουν και οι αριθμοί της εφετινής παραγωγής ελαιολάδου: η Ισπανία προσεγγίζει το 1,4 εκ. τόνους, η Ιταλία ίσως να ξεπεράσει τους 350 χιλ. τόνους και η Ελλάδα τους 275 χιλ. τόνους. Πρόκειται, δηλαδή, για μια πλήρη επιβεβαίωση των όσων εδώ και πάρα πολύ καιρό έχει γράψει το olivenews.gr.
Στο μέτωπο τώρα των τιμών, το 3,41 ενός συνεταιρισμού της Κρήτης, μπορεί να ακούγεται πολύ στην επικαιρότητα, όμως στην πράξη δεν υφίσταται πια. Η Κρήτη για τις καλές ποιότητες μέχρι 0,5° δίνει στον παραγωγό 3,0 – 3,10 ευρώ/κιλό, οι έμποροι-ελαιουργοί προσπαθούν να μεγιστοποιήσουν το κέρδος τους διεκδικώντας 3,20 – 3,25 ευρώ/κιλό (βυτίο, ex-factory).
Αντίστοιχα η Μεσσηνία βρίσκεται περί τα 0,50 ευρώ υψηλότερα, ενώ η Λακωνία κινείται μεταξύ 3,20 – 3,40 ευρώ (πολύ δύσκολα), πάντοτε για τιμές βυτίου, ex-factory. Τα λαμπάντε βάσης 5° είχαν τις τελευταίες ημέρες κάποιες απώλειες υποχωρώντας περίπου στα 2,60 ευρώ/κιλό. Τα παραπάνω ισχύουν με την αρχική επισήμανση ότι στην αγορά ελάχιστες συναλλαγές πραγματοποιούνται.
Στη Ισπανία οι τιμές των καλών έξτρα βρίσκονται από 3,15  έως 3,30 ευρώ/κιλό, του ραφινέ μεταξύ 3,05-3,10 και του βιομηχανικού λαμπάντε 1° μεταξύ 2,90 και 2,95 ευρώ/κιλό.

ΑΠΟ http://filiatranet.gr
By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)