ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2016

Νέο ἔτος. Ἀρχὴ νέας ζωῆς

Πέρα ἀπὸ τὸν γιορτινὸ διάκοσμο, κάτω ἀπὸ τὴν ἐπετειακὴ εὐχάριστη ἀτμόσφαιρα,
ὑπάρχει ζοφερὴ ἡ σημερινὴ πραγματικότητα. Μιὰ πρα­γματικότητα ποὺ σὲ πάρα πολλὰ σπίτια καὶ σὲ μεγάλο ἀριθμὸ συνανθρώπων μας δὲν διασκεδάζεται μὲ τὴ γιορτινὴ αἴσθηση τῆς ἐναλλαγῆς τοῦ ἔτους, οὔτε ἐξωραΐζεται μὲ ἀνέλπιδες εὐχὲς καὶ ἑορταστικὰ μηνύματα.


    Οἰκονομικὴ ἐξαθλίωση μεγάλου ἀρι­θμοῦ συνανθρώπων μας. Ἀνεργία σὲ πο­­σοστὰ πρωτόγνωρα γιὰ τὰ τελευταῖα πενήντα χρόνια. Ἐκπατρισμὸς ἱκανοῦ ἀριθμοῦ νέων ἀνθρώπων, ἀπὸ ὅπου ἀναδύεται ἕνα αἴσθημα πόνου, εἰδικὰ τοῦ­­τες τὶς γιορτινὲς μέρες, στὶς οἰκογένειες ποὺ γιορτάζουν χωρὶς τὰ παιδιὰ ἢ τὰ ἐγγόνια τους. Πολιτικὴ ὑποβάθμιση σὲ τέτοιο ἐπίπεδο, ὥστε στὶς συνειδήσεις τοῦ κόσμου οἱ πολιτικοὶ ἄρχοντές μας νὰ ταυτίζονται μὲ τοὺς ἀπατεῶνες. Ἐθνικὴ ταπείνωση ἑνὸς λαοῦ ποὺ ἔμαθε νὰ ζεῖ μὲ δανεικὰ καὶ ἐξαρτᾶται οἰκονομικὰ ἀπὸ τοὺς ἀνάλγητους δανειστές του, τὴν ἴδια στιγμὴ ποὺ οἱ ἐπίβουλοι γείτονές του καραδοκοῦν ν’ ἁρπάξουν τὴν εὐκαιρία γιὰ νὰ πλήξουν, γιατί ὄχι, ἀκόμη καὶ τὴν ἐδαφική του ἀκεραιότητα.
   Ὄχι! Ὅλοι πλέον τὸ γνωρίζουμε, τὸ ζοῦμε ὅτι δὲν εἶναι ὑπερβολικὴ μιὰ τέτοια ἀποτίμηση τῆς συγχρόνου πραγματικότητος. Ἔτσι καὶ χειρότερα εἶναι.
    Ἀλλὰ ἂν ἔχει γίνει γνωστὸ πλέον σὲ ὅλους μας τὸ τί πραγματικὰ συμβαίνει γύρω μας, ἐκεῖνο ποὺ δυστυχῶς διαφεύγει τῆς προσοχῆς μας εἶναι τὸ γιατί αὐτῆς τῆς ἐθνικῆς μας ἐξαθλίωσης.
    Ἀλλὰ αὐτὸ ἀκριβῶς εἶναι ποὺ χρειάζεται νὰ ἐννοήσουμε. Ἕνας λαὸς ποὺ ἀ­πεμπόλησε τὰ ἰδανικά, εἶναι ἀναγκα­­σμένος νομοτελειακὰ νὰ ζεῖ μὲ δανεικά.
 Χρόνια τώρα υἱοθετήσαμε ἕναν ὑλιστικὸ τρόπο ζωῆς. Τὰ πάντα τὰ κρίναμε καὶ τὰ ἀξιολογούσαμε – δυστυχῶς ἀκόμη καὶ σήμερα – μόνο μὲ οἰκονομικὰ κριτήρια. Ἤμασταν καὶ συνεχίζουμε νὰ εἴμαστε ἀνεκτικοὶ στὶς παραβάσεις τοῦ ἠθικοῦ νόμου. Ἀλλάξαμε καὶ μὲ νόμους τὴν ἠθικὴ τοῦ Εὐαγγελίου. Πορευθήκαμε – καὶ συνεχίζουμε – ἀντίθετα μὲ τὸν αἰώνιο νόμο καὶ λόγο τοῦ Θεοῦ. Βουτηχθήκαμε μέσα στὴ διαφθορά. Στὸ δημόσιο βίο, στὴν οἰκογενειακὴ ζωή, στὶς προσωπικὲς προτιμήσεις ἀρκετῶν συνανθρώπων μας. Τὴν προβάλαμε τὴν διαφθορά. Τὴν ὑμνήσαμε καὶ τὴν διαφημίσαμε. Παράλληλα γκρεμίσαμε καὶ ἐπιμένουμε ἀκόμη καὶ σήμερα νὰ γκρεμίζουμε τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσια τῆς Πίστεώς μας, νὰ διακωμωδοῦμε τὶς παραδόσεις μας καὶ νὰ πολεμᾶμε τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ πίστη μας.
    Αὐτὴ εἶναι ἡ ἀλήθεια καὶ ὡς πρὸς τὸ τί καὶ ὡς πρὸς τὸ γιατί τῆς σημερινῆς πραγματικότητας.
    Καὶ τὸ ἐρώτημα περισσότερο ἴσως ἀπὸ ὁποτεδήποτε ἄλλοτε, λόγῳ ἐποχῆς, προβάλλει καὶ πάλι ἐνώπιόν μας. Θὰ συνεχίσουμε ἔτσι; Θὰ πορευθοῦμε καὶ πάλι ἐφέτος ἐλπίζοντας μονάχα σὲ πιὸ σωστὴ οἰκονομικὴ δια­χείριση τῆς τραγικῆς καταστάσεως, ποὺ θὰ μᾶς βγάλει ἀπὸ τὸ ἀδιέξοδο; Καὶ πότε ἐπιτέλους θὰ μετανοήσουμε; Πότε θὰ βάλουμε πραγματικὰ ἕνα φρένο σ’ αὐτὸ τὸν καταστρεπτικὸ κατήφορο; «Οὕτω λέγει Κύριος Κύριος ὁ ἅγιος τοῦ Ἰσραήλ· ὅταν ἀποστραφεὶς στενάξῃς, τότε σωθήσῃ καὶ γνώσῃ ποῦ ἦσθα» (Ἡσ. λ΄ [30] 15). Ὅταν, λαέ μου, ἀπομακρυνθεῖς ἀπὸ τὸν δρόμο ποὺ βαδίζεις καὶ στενάξεις μὲ μετάνοια γιὰ τὶς ἁμαρτίες σου, τότε θὰ σωθεῖς καὶ θὰ καταλάβεις σὲ ποιὰ οἰκτρὴ θέση βρισκόσουν. Καὶ τότε «ἰάσεται Κύριος τὸ σύντριμμα τοῦ λαοῦ αὐτοῦ, καὶ τὴν ὀδύνην τῆς πληγῆς σου ἰάσεται» (Ἡσ. λ΄ [30] 26). Τότε θὰ θεραπεύσει ὁ Κύριος τὴν καταστροφὴ τοῦ λαοῦ Του καὶ θὰ γιατρέψει τὸν πόνο τῆς πληγῆς του.
    Μετάνοια χρειάζεται. Μετάνοια προσωπικὴ καὶ βαθιά. Ἐπιστροφὴ στὸ δρόμο τοῦ Χριστοῦ. Ζωὴ πνευματικὴ καὶ ὄχι ὑλιστική.
    Στὸ ξεκίνημα τοῦ νέου χρόνου ποὺ ἀνέτειλε, ἂς συν­ειδητοποιήσουμε ὅτι «οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενὶ ἡ σωτηρία» (Πράξ. δ΄ 12). Δὲν ὑπάρχει πουθενὰ ἀλλοῦ ἡ σωτηρία μας παρὰ μόνο κοντὰ στὸ Χριστό. Ἂς ἐπιστρέψουμε σ’ Αὐτόν. Μὲ μετάνοια καὶ ἐξομολόγηση. Καὶ ἂς ζήσουμε κοντά Του βάζοντας ἀρχὴ μετανοίας, γιὰ νὰ γίνει τὸ νέο ἔτος ποὺ ξεκίνησε ἡ ἀρχὴ τοῦ νέου τρόπου ζωῆς μας.

Ορθόδοξο Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ” , http://aktines.blogspot.gr/
 
By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)