ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Τετάρτη 8 Απριλίου 2015

Ο Ιερός Νιπτήρας (Μ. Τετάρτη)

† Μητροπ. Νικοπόλεως Μελετίου

Ο Κύριος, πριν τον Μυστικό Δείπνο, μέσα στο ίδιο εκείνο Υπερώο, πήρε μία λεκάνη, ζώστηκε μία πετσέτα και έσκυψε και έπλυνε τα πόδια των μαθητών Του. Και αφού τα έπλυνε, είπε στους μαθη­τές Του, ότι: «Αυτό που έκαμα, είναι ένα υπόδειγ­μα. Αν εγώ έπλυνα τα πόδια τα δικά σας, οφείλετε και εσείς ο ένας να πλένετε τα πόδια του άλλου. Ανεξάρτητα από το τι αξίωμα έχετε και πόσο με­γάλοι είσαστε επάνω στον κόσμο».
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα ζητήσουμε εμείς από κάποιον να μας πλύνει τα πόδια. Ο Χριστός δεν είπε: «Να ζητάτε να σας πλένουν τα πόδια»! Είπε: «Να είσαστε όλοι πρόθυμοι, εκείνο που έκανα εγώ, να το κάνετε και εσείς». Σαν τί να το κάνετε; Σαν εκδήλωση αγάπης και πίστης σε μένα. Όταν ένας πιστεύει, το έχει δεχθεί, το έχει
καταλάβει, ότι ο θάνατος του Χριστού και η υπακοή Του είναι η Καινή Διαθήκη, τότε την υπακοή του Χριστού στον Πατέρα Του την έχει μέσα στο νου του, μέσα στην καρδιά του και στις εκδηλώσεις του σώματός του.
Επομένως, όταν ένας μου ζητήσει κάτι, εγώ πρέπει να είμαι πρόθυμος να αφήσω το δικό μου θέλημα στην άκρη. Και να αισθανθώ μπροστά του, σαν να είμαι ζωσμένος την πετσέτα και να έχω νερό να του πλύνω τα πόδια. Όταν αυτό δεν έχω την διάθεση να το κάνω, την υπακοή του Χριστού δεν την έχω στην καρδιά μου. Ή μάλλον δεν την υπολογίζω καθόλου. Γιατί, απλούστατα, δεν την έχω καταλάβει. Δεν έχω καταλάβει τι ήθελε να μας πει ο Χριστός, όταν έπλενε τα πόδια των μαθητών Του.
Κάθε άνθρωπος έχει υποχρέωση να βάλει την υπακοή του Χριστού στην καρδιά του. Γιατί για όλους τους ανθρώπους ο θάνατος του Χριστού και η υπακοή Του, η θυσία του Σώματος και του Αίμα­τός Του είναι το πιο ουσιαστικό για τη ζωή μας.
Γι’ αυτό και η μεγαλύτερη δύναμη της πνευ­ματικής ζωής είναι η ταπείνωση. Ή μάλλον η αγάπη που θεμελιώνεται πάνω στην ταπείνωση και η προθυμία καλωσύνης και θυσίας.
Ολόκληρο το μυστήριο της σωτηρίας μας είναι θεμελιωμένο επάνω στην αγάπη και στην καλωσύνη που μας έδειξε ο Χριστός, όταν ήλθε να θυσιαστεί για μας και για τη σωτηρία μας κατά το πανάγιο και προσκυνητό θέλημα του Πατέρα μας του εν τοις ουρανοίς.
Να Τον παρακαλέσουμε να μας φωτίζει και να ζεσταίνει την καρδιά μας, αυτά να τα καταλα­βαίνουμε και να τα αγαπάμε όλο και περισσότερο. Αμήν.

(† Μητροπ. Νικοπόλεως Μελετίου), Η χαρά διά του Σταυρού, εκδ. Ι. Μ. Προφήτου Ηλιού-Πρέβεζα 2014,σ. 153-155)

  • Από  Διακόνημα, http://www.agioritikovima.gr
By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΠΛΑΤΗ: (ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ ΚΑΝΑΛΟΥΠΟΥΣ). ΣΥΛΛΟΓΗ ΠΑΛΑΙΩΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ.

Ακόμα μερικές παλιές φώτο μας ήρθανε, ενισχύοντας έτσι την συλλογή μας, η οποία χάρη στις δικές σας δωρεές αυξάνει συνεχώς.