ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2014

Ψάρι: ο πολύτιμος φίλος του παιδιού

Γράφει: Ξένος Κωνσταντίνος
Κλινικός Διαιτολόγος MSc

Μια από τις πιο δύσκολες 'αποστολές' για κάθε μητέρα, είναι αυτή της εισαγωγής του ψαριού στο διαιτολόγιο του παιδιού της. Όσο και η ίδια να γνωρίζει τα οφέλη της κατανάλωσης ψαριού, ο λιλιπούτειος 'δυνάστης' της τα αγνοεί πλήρως και το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι το πώς θα αποφύγει την χαρακτηριστική 'ψαρίλα'…

Στη 'φαρέτρα' λοιπόν της μητέρας βρίσκονται αρκετά διατροφικά 'τρικ', που αν και απαιτούν λίγη προσπάθεια, αξίζει να τα επιχειρήσει, μια και τα ψάρια αποτελούν καταπληκτική εναλλακτική σίτισης για μικρούς και μεγάλους…Μια 'πινελιά' σπιτική μαγιονέζα ή φρέσκια σως με σπανάκι, σέλινο, μαϊντανό και ελαιόλαδο στο μπλέντερ, συχνά αρκούν να μεταμορφώσουν ένα 'άχαρο' ψάρι σε μια γευστικότατη επιλογή.
Παράλληλα, το κλασικό κροκετάρισμα, μπορεί να μη συνοδευτεί με τηγάνισμα του ψαριού, κάνοντας το ιδιαίτερα δύσπεπτο και 'βαρύ', αλλά με ψήσιμο στο γκριλ, προσδίδοντας στο ψάρι μια γευστική κρούστα. Ακόμα, μια πλούσια σε χορταρικά ψαρόσουπα, συχνά απογειώνει τη γεύση του ψαριού, ιδιαίτερα όταν μαραθόριζα (φοινόκιο), καρότο και κρεμμύδι, 'παντρεύονται' στην κατσαρόλα με το κοκκινόψαρο ή τον μπακαλιάρο…
Γιατί όμως η κάθε μητέρα αξίζει να επιμείνει προκειμένου το ψάρι να γίνει διατροφική συνήθεια του παιδιού της;
Tα ψάρια είναι πλούσια σε βιταμίνες (A, D, B3) και στοιχεία όπως το νάτριο, το ασβέστιο και ο φώσφορος.
Eίναι πολύ καλή πηγή ζωικών πρωτεϊνών και συνεπώς απαραίτητων αμινοξέων. Δεν περιέχουν αξιοσημείωτα ποσά κορεσμένου λίπους, ενώ είναι πλούσια σε ακόρεστα λιπαρά οξέα της οικογένειας των ω-3. Τα ω-3 λιπαρά οξέα μειώνουν τις αυξημένες τιμές τριγλυκεριδίων, αυξάνουν (έστω και λίγο) την 'καλή' HDL χοληστερόλη, μειώνουν τη συσσώρευση των αιμοπεταλίων στα αγγειακά τοιχώματα προσφέροντας αντριθρομβωτική δράση, ενώ τέλος ασκούν και αντιφλεγμονώδη δράση.
Ψάρια πλούσια σε ω-3 λιπαρά οξέα είναι το σκουμπρί, η ρέγκα, η πέστροφα, ο τόνος και ο σολομός.
Tα ψάρια είναι από τα τρόφιμα που κατέχουν εξέχουσα θέση στο μοντέλο της μεσογειακής δίαιτας, σύμφωνα με το οποίο πρέπει να καταναλώνονται τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα. Αυτή ακριβώς η συχνότητα λειτουργεί ως διατροφική ασπίδα έναντι των καρδιαγγειακών νοσημάτων, αφού με την κατανάλωση ψαριών ευεργετούμε τον οργανισμό μας όχι μόνο με την εισαγωγή των ω-3 λιπαρών οξέων, αλλά και με την αποφυγή του κορεσμένου λίπους που εμπεριέχεται στο κρέας.
Ακόμα μαγειρεύονται πιο εύκολα και είναι πιο εύπεπτα από το κρέας λόγω του ότι εμπεριέχουν ελάχιστα ποσά συνδετικού ιστού. Στις μέρες λοιπόν της έντονης αμφισβήτησης για την κατανάλωση του κρέατος που πηγάζει τόσο από την περιεκτικότητά του σε κορεσμένο λίπος, όσο και από τις μεθόδους εκτροφής των ζώων που έχουν αντίκτυπο στην υγεία τους, εσείς κινηθείτε στην ασφαλέστατη και θρεπτική εναλλακτική των ψαριών που οι Ελληνικές θάλασσες μας προσφέρουν.

ΑΠΟ http://www.iatronet.gr
By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)