ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Κυριακή 7 Απριλίου 2013

ΣΟΚ:Στη λίστα κορυφής η Μεσσηνία στο βασανισμό ζώων

Η αλήθεια είναι ότι θέλαμε να κάνουμε το συγκεκριμένο θέμα εδώ και καιρό, αλλά η επιστολή την περασμένη Πέμπτη στο «Θ» εθελοντών φιλόζωων από τους Γαργαλιάνους… έσπρωξε τα πράγματα. Όπως καταγγέλλουν, «με αγανάκτηση, λύπη και θυμό γινόμαστε το τελευταίο διάστημα μάρτυρες μιας προσπάθειας μαζικής εξόντωσης σκύλων στην περιοχή μας». Άνθρωποι (;) ρίχνουν δηλητήρια όπου βρουν, με αποτέλεσμα να θανατώνονται τα ζώα με απάνθρωπο τρόπο, αλλά και να κινδυνεύουν μικρά παιδιά, αφού φόλες έχουν βρεθεί σε αυλές σχολείων, πλατεία, πάρκο.
Δε γνωρίζουμε αν ευαισθητοποιήθηκε κάποιος αρμόδιος από τη συγκεκριμένη επιστολή, αν και οφείλει να το κάνει εκ του ισχύοντος νόμου. Μας έδωσε, όμως, το ερέθισμα να ψάξουμε το θέμα λίγο περισσότερο. Έτσι, σύμφωνα με έρευνα της ολλανδικής φιλοζωικής οργάνωσης Dierehulp, η Ελλάδα είναι πρώτη στην παγκόσμια κατάταξη στους βασανισμούς και κακοποιήσεις ζώων. Μάλιστα, στα χαμηλότερα επίπεδα ευαισθητοποίησης βρίσκεται ο Νομός Μεσσηνίας.

 Το δε τελευταίο διάστημα, που τα κοινωνικά προβλήματα αυξάνονται παράλληλα με την οικονομική ανέχεια, τα φαινόμενα της κακοποίησης κάθε μορφής παρουσιάζουν μεγάλη έξαρση: λούζουν σκυλιά και γάτες με καυτό λάδι, τα κρεμάνε, τα πυροβολούν, τα τιμωρούν, τα πνίγουν, τα εγκαταλείπουν μέσα σε σφιχτά δεμένες πλαστικές σακούλες, τα βάζουν να παλεύουν μεταξύ τους και τα δηλητηριάζουν με φόλες. Κάποια ζώα επιβιώνουν, έστω και με μεγάλες πληγές, όταν σωθούν από φιλόζωους, ενώ για άλλα είναι πολύ αργά και ανακαλύπτονται μόνο τα κουφάρια τους. Πολλές φορές οι δολοφόνοι-ύποπτοι-δράστες επικηρύσσονται από φιλοζωικά σωματεία, γίνονται μηνύσεις σε αστυνομικά τμήματα, συλλαμβάνονται και τιμωρούνται από δικαστήρια. Παρόλα αυτά, στη χώρα μας οι εξαγόρασιμες ποινές και τα φιλοζωικά ή μη αισθήματα κάθε δικαστή ή εισαγγελέα προδιαγράφουν την τιμωρία των δραστών, που σπάνια ικανοποιεί τους φιλόζωους, καθώς θεωρούν ότι η απώλεια μίας ζωής δεν μπορεί να μένει ατιμώρητη.
Posted in: ,,,,,
By -
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)