ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011

Παρασκευή Ψωμιού


Ναι φίλοι μου, ένα από τα χόμπι μου είναι και η μαγειρική. Οχι ρε σεις δεν είμαι αδελφή, άπαπα παπα, δε μου πάει με τίποτα ! Χοντρός είμαι και μου αρέσει η καλοπέραση. Ετσι να την περνάω καλά με την οικογένειά μου. Βασικά μου την έδωσε κάποια στιγμή (έτσι είμαι εγώ) και ήθελα να φτιάξω ψωμί. Ετσι άρχισα να σκέφτομαι να αγοράσω ένα αυτόματο παρασκευαστή ψωμιού. Αρχισα λοιπόν τις γύρες στα μαγαζιά με τη γυναίκα μου που δεν είχε ιδέα βέβαια τα σχέδιά μου και κοιτούσα διακριτικά ! Βέβαια το κόλπο δεν μπορούσε να πιάσει και σύντομα με κατάλαβε (με ξέρει χρόνια η κυρία βλέπετε) και άρχισε την ανάκριση. Μόλις άκουσε ότι θέλω να πάρω ένα τέτοιο πράμα άρχισε τη γκρίνια. Οι παντρεμένοι ξέρετε τι σημαίνει αυτό... Εκανα πίσω λοιπόν, χωρίς όμως να εγκαταλείχω την ιδέα.
Ετσι μια μέρα στο supermarket περνώντας μπροστά από τα αλεύρια στάθηκα και άρχισα να διαβάζω. Η γυναίκα μου τότε άρχισε την ανάκριση από φόβο μήπως και υλοποιήσω εκείνη την ιδέα που είχα (είπαμε με ξέρει χρόνια). Οταν την καθησύχασα τότε αυτή μου λέει ξερά πάρε το πορτοκαλί είναι καλό.

- Που το ξέρεις παιδάκι μου της λέω.
- Να εδώ λέει ζυμωτό.



Κουφάθηκα αλλά της έκανα το χατίρι και πήρα το "πορτοκαλί" και το "κίτρινο", για δοκιμή. Τι σκατά, άντρας είμαι και παίρνω αποφάσεις... Ετσι κι αλλιώς άσχετος ήμουν, το χρώμα θα με πείραζε ;

Να σας πω περιληπτικά ότι τελικά το πορτοκαλί αποδείχτηκε όχι απλώς καλό αλλά καταπληκτικό ! Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό βέβαια ε; Δούλεμα κανονικό από την κυρά μου.

Θα σας δώσω λοιπόν το μυστικό της επιτυχίας μου γιατί όσο νάναι έβαλα κι εγώ τη μαεστρία μου. Αρκεί να σας πω ότι η πεθερά μου ακόμα προσπαθεί να βγάλει ψωμί σαν κι αυτό που βγάζω εγώ. Ε καλά τώρα, έχουμε και κάποια αξιώματα...

Το πορτοκαλί σακούλι λοιπόν είναι το αλεύρι από τους Μύλους Αγ.Γεωργίου και είναι αυτό που γράφει ζυμωτό. Ειναι βέβαια σε Πορτοκαλί συσκευασία και έχει τη συνταγή για το ψωμί πάνω στο σακκουλάκι. Το μόνο που πρέπει να κάνετε είναι να ακολουθήσετε ακριβώς τις οδηγίες και φτάσατε. Σας χρειάζεται και ένα μίξερ για να ζυμώσετε τη ζύμη. Δεν είναι προαιρετικό αλλά υποχρεωτικό, αλλιώς θα σας φύγει ο πάτος και δεν θα κάνετε τίποτα. Θα παιδεύεστε όπως η πεθερά μου, χαχαχα.

Αν και η συνταγή είναι στη συσκευασία την επαναλαμβάνω έτσι για την ιστορία. Μπορέι να τη βγάλουν καμιά μέρα που ξέρω γω.

Υλικά:

1 κιλό αλεύρι
1 φακελάκι ξηρή μαγιά (8 γραμμάρια)
2 κουταλάκια του γλυκού αλλάτι
650 γραμμάρια νερό (ή και 650 cc το ίδιο είναι για το νερό)

Παρασκευή
:
  • Κρατάμε λίγο αλεύρι για να αλευρώσουμε τα ταψιά που θα ψήσουμε το ψωμί (μια χούφτα είναι αρκετή)
  • Βάζουμε στο μίξερ το νερό, τη μαγιά και το ανάβουμε να αρχίσει να δουλεύει στη γρήγορη ταχύτητα. Αρχίζουμε να ρίχνουμε το αλεύρι καθώς το μίξερ γυρίζει. Το αλεύρι σε 5-10 δευτερόλεπτα το έχουμε ρίξει, δε χρειάζεται σιγά-σιγά και αηδίες. Από αυτή τη στιγμή αρχίζουμε και μετράμε χρόνο ζυμώσεως που είναι 10 λεπτά. Λογικά το μίξερ σας έχει αρχίσει και ζορίζεται εκτός και αν έχει τσαμπουκά επάνω του. Εμένα πάντως μετά το 5λεπτο ζορίζεται.
  • Αφού ανακατευτεί ρίχνουμε το αλάτι που έχουμε λιώσει μέσα σε λίγο νερό (λιγότερο από μισό ποτήρι) και το ζυμώνουμε για ακόμα 5 λεπτά. Θα πρέπει λογικά να μπορείτε να δείτε τη ζύμη να φουσκώνει καθώς γυρίζει (ωραίο θέαμα μα την αλήθεια, εντυπωσιάστικα την πρώτη φορά που το είδα).
  • Σκεπάζουμε το δοχείο που είναι η ζύμη με μια πετσέτα και φροντίζουμε να μη χτυπάει το δοχείο ρεύμα αέρα. Αφήνουμε έτσι τη ζύμη να φουσκώσει για 20 λεπτά.
  • Αλευρώνουμε ένα ταψί pyrex (αν θέλετε το χωρίζετε σε δύο ταψιά) και βάζουμε τη ζύμη στο ταψί. Να ξέρετε ότι το ψωμί που φτιάχνουμε θα μας φτάσει για μία εβδομάδα. Αν θέλουμε τη χωρίζουμε σε δύο μέρη κι έτσι θα έχουμε δύο καρβέλια.
  • Σκεπάζουμε πάλι τη ζύμη με πετσέτες και αφήνουμε να φουσκώσει πάλι για 90 λεπτά. Αν ακολουθήσατε μέχρι εδώ τις οδηγίες θα πρέπει να έχετε ένα πολύ ωραίο αποτέλεσμα. Το χωμί σας έχει φουσκώσει αρκετά (και θα φουσκώσει κι άλλο !).
  • Προθερμαίνουμε το φούρνο 15 περίπου λεπτά πριν περάσει ο χρόνος της τελικής ζύμωσης παραπάνω, στους 150 βαθμούς κελσίου και τοποθετούμε το ψωμί για ψήσιμο.
  • Εγώ προτιμώ το ψήσιμο στο αερόθερμο (μόνο εγώ το χρησιμοποιώ, η γυναίκα μου δεν ξέρει να το χρησιμοποιεί !) γιατί κάνει ένα διαβολικά ομοιόμορφο ψήσιμο και σε λιγότερο χρόνο ! Εγώ το αφήνω να ψηθεί 35-40 λεπτά μέχρι να κάνει μια ωραία καφέ κρούστα από πάνω.
  • Σβύνουμε το φούρνο και ανοίγουμε την πόρτα να φύγει η θερμότητα και μετά από 5 λεπτά μπορούμε να βγάλουμε το ψωμί. Αν όλα έχουν πάει καλά θα πρέπει να έχετε ένα καλοψημένο αφράτο ψωμί, γευστικότατο, μαλακό με αγνά υλικά. Πιστέψτε με δεν θα αγοράσετε ξανά ψωμί από το φούρνο !
  • Για να διατηρήθεί έως και μία εβδομάδα (εμένα μου τελειώνει σε 4-5 μέρες) γιατί έχουμε φτιάξει 2 κιλά ψωμί το βάζουμε μέσα σε μία πλαστική σακούλα. Σας διαβεβαιώ ότι θα είναι σαν την πρώτη μέρα. Αφράτο και μαλακό.

Α και κάτι τελευταίο, με τους μύλους Αγ.Γεωργίου δεν έχω καμία σχέση. Απλά λέω τη γνώμη μου χωρίς φόβο και πάθος και σε όποιον αρέσει.

Πάω για ύπνο.



ΑΠΟ http://bendededge.blogspot.com/2007/11/blog-post.html

Δεν υπάρχουν σχόλια: