ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

Βρέθηκε σε ηχογράφηση η φωνή του Μπίσμαρκ!

Ενα σπάνιο ντοκουμέντο, την ίδια τη φωνή του θρυλικού "σιδηρού καγκελάριου" Οτο Φον Μπίσμαρκ, ηχογραφημένη από έναν συναργάτη του Τόμας Εντισον, ανακάλυψε ένας επιστήμονας στο Βερολίνο.

Αν και το όνομα του πρώτου Γερμανού καγκελαρίου ξανάρθε στο προσκήνιο από ορισμένους επικριτές της ευρωπαϊκής πολιτικής της Άγγελα Μέρκελ, η φωνή του επιφανούς προκατόχου της αναδύεται από τον τάφο.
"Είναι μια συναρπαστική ιστορία", δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Στέφαν Πούιλε της Ανώτατης Σχολής Τεχνολογίας και Οικονομίας του Βερολίνου, ένας από τους δύο ερευνητές - ο δεύτερος είναι
ο Πάτρικ Φίστερ του Πανεπιστημίου της Ινδιάνα των ΗΠΑ - που έκαναν αυτήν την ανακάλυψη.
Στην διάρκειας περίπου 1 λεπτού και 20 δευτερολέπτων ηχογράφηση, ακούγεται ο Μπίσμαρκ να απαγγέλλει στίχους ενός αμερικανικού τραγουδιού των αρχών του 19ου αιώνα "In good old colony times" (Τον καλό καιρό των παλιών αποικιών), και μετά εκείνους του "Gaudeamus igitur", ένα τραγούδι στα Λατινικά διάσημο μεταξύ των φοιτητών.
Η ηχογράφηση της φωνής του Φον Μπίσμαρκ (1815-1898) έγινε πριν από περίπου 120 χρόνια.
Με βαθιά φωνή, ο καγκελάριος απαγγέλλει επίσης στίχους μιας μπαλάντας του γερμανικού ρομαντικού ποιητή Λούντβιχ Ούχλαντ και δίνει συμβουλές στο γιο του.
Αλλά είναι ένα άλλο κομμάτι της ηχογράφησης που αποκαλύπτεται πιο εκπληκτικό: Ο νικητής του πολέμου του 1870 απαγγέλλει, στα γαλλικά και με έντονη γερμανική προφορά, τους στίχους της Μασσαλιώτιδας.
"Δεν μπορώ να το εξηγήσω" δήλωσε χαμογελώντας ο Πούιλε, προσθέτοντας: "Είναι πιθανό ότι το έκανε ως ένα είδος αστείου, για να κοροϊδέψει τους Γάλλους, δεν ξέρω".
Η αναζήτηση της πορείας αυτής της ηχογράφησης μας επιτρέπει να κάνουμε μια κατάδυση στην "καρδιά" της ιστορίας της τεχνολογίας.
Το καλοκαίρι του 1889, ο Αμερικανός μηχανικός Τόμας Έντισον έστειλε τον συνεργάτη του, Τέο Αντελμπερτ Βάνγκεμαν, να παρουσιάσει το φωνογράφο του στην Παγκόσμια Έκθεση του Παρισιού.
Ο Βάνγκεμαν έκανε στη συνέχεια περιοδεία στην Ευρώπη, επιστρέφοντας στην πατρίδα του για την προώθηση της συσκευής αυτής. Δύο φορές συναντήθηκε με τον αυτοκράτορα Γουλιέλμο Β', αλλά δεν ηχογράφησε τη φωνή του.
Στις 7 Οκτωβρίου, είχε προσκληθεί από τον καγκελάριο Μπίσμαρκ στην κατοικία του στο Φρίντριχσραχ κοντά στο Αμβούργο (βόρεια). Ήταν εκεί που έγινε η ηχογράφηση σε ένα ειδικό κύλινδρο, αναφέρει ο Πούιλε, σε ένα καλά τεκμηριωμένο κείμενο που συμβουλεύτηκε το Γαλλικό Πρακτορείο.
Στα αρχεία, το ταξίδι του Βάνγκεμαν, όπως και οι διαφορετικές ηχογραφήσεις που πραγματοποιήθηκαν με την ευκαιρία εκείνη, έχουν αφήσει πολλά ίχνη (αναφορές του Τύπου, ιδιωτική αλληλογραφία, κλπ), γεγονός που επέτρεψε στον κ. Πούιλε και τον αμερικανό συνάδελφό του να κάνουν τις αναγκαίες ομαδοποιήσεις για τον προσδιορισμό των ηχογραφήσεων.
"Κατά τη γνώμη μου, και έχω κάποια εμπειρία, είναι πραγματικά τα πρωτότυπα", είπε, δηλώνοντας βέβαιος ότι έχει "εντοπίσει τους κυλίνδρους που θεωρούνταν χαμένοι".
Οι τελευταίοι μάλιστα είχαν βρεθεί στις 11 Σεπτεμβρίου του 1957, σε ένα κουτί αποθηκευμένο σε μια γωνιά του εργαστηρίου του Έντισον, το οποίο έχει γίνει μουσείο στο Νιου Τζέρσι (βορειοανατολικά των ΗΠΑ). Αλλά έως το 2005 κανείς δεν είχε ερευνήσει το περιεχόμενό του.
"Αυτή είναι η μόνη υπάρχουσα καταγραφή της φωνής του Μπίσμαρκ, η οποία φυσικά έχει μια ανεκτίμητη ιστορική σημασία", σημειώνει ο Πούιλε, ενώ το ίδρυμα Μπίσμαρκ, που βρίσκεται μέσα στην ίδια κατοικία του καγκελάριου όπου πραγματοποιήθηκε η ηχογράφηση, εκφράζει την ευχαρίστηση του στην ιστοσελίδα του για αυτήν την "συγκλονιστική" ανακάλυψη.

ΑΠΟ http://www.ethnos.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: