ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ: Η Πλάτη βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα[4] προς τα βορειοανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 294[1][5] μέτρα και απέχει 10 περίπου χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. ΙΣΤΟΡΙΑ: Το χωριό που βρίσκεται κάτω από το βουνό της Μάλης έχει μακρόχρονη ιστορία. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καναλουπού, ενώ ως Πλάτη αναφέρεται από το 1956.[6][7] Πάντως το χωριό συναντάται με την ονομασία Καναλουπού ή Κανελουπού ή Καναλωπού και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. Η Καναλουπού (Canalupu), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[8] Η Καναλουπού προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Εράνης το 1835,[9] ενώ αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Εράνης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 115 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[10] Το 1899 μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[11] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[12] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 το χωριό της Καναλουπούς αποσπάται από τον Δήμο Εράνης και εντάσσεται στην Κοινότητα Χαλαζονίου, που είχε ως έδρα το Χαλαζόνι,[13][14] ως και το 1919,[15] που η Καναλουπού αποσπάται από την κοινότητα αυτή και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Καναλουπούς.[16] Η Καναλουπού παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1919 ως το 1956, που το χωριό μετονομάζεται σε Πλάτη και η Κοινότητα σε Κοινότητα Πλάτης,[17] και συνέχισε με το νέο όνομα ως έδρα της Κοινότητας Πλάτης από το 1956 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[18] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[19][4] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας. ΑΠΟ http://www.hellenicaworld.com/Greece/Geo/gr/PlatiMessinias.html

Παρασκευή 19 Απριλίου 2013

Ο Νίκος Καλογερόπουλος αγαπά το τόπο και προάγει τον Πολιτισμό

Ο Νίκος Καλογερόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Φιλιατρά Μεσσηνίας. Παρακολούθησε μαθήματα στις σχολές θεάτρου του Κωστή Μιχαηλίδη, Βεάκη, Αθηνών. Η πρώτη του εμφάνιση στην τηλεόραση ήταν στο έργο του Νίκου Καζαντζάκη «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται». Ακολούθησαν τα «Μεθυσμένη Πολιτεία», «Χαίρε Τάσο Καρατάσο», «Όλη η δόξα όλη η χάρη», «Στο Κάμπινγκ», και άλλες. Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1981 στο «Μάθε Παιδί μου Γράμματα», όπου κέρδισε το Β’ βραβείο Ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Το 1986
επιχείρησε την πρώτη δική του ταινία, η οποία όμως έμεινε στα συρτάρια. Αυτό ήταν και η αφορμή για να μείνει εκτός για δεκαέξι χρόνια. Η επιστροφή του στον κινηματογράφο έγινε το 2000 με το «Ένας κι Ένας», κερδίζοντας πάλι το βραβείο Α’ Ανδρικού Ρόλου.
Στο διάστημα της απουσίας του έγραφε θεατρικά ενώ το 1981 εξέδωσε την πρώτη ποιητική του συλλογή και έχει κάνει αρκετές ακόμη δουλειές. Αυτή την περίοδο ο Νίκος Καλογερόπουλος έχει ενοικιάσει ένα κτίριο του ΟΣΕ στην Κυπαρισσία και εργάζεται πυρετωδώς για να έχει ολοκληρωθεί μέχρι το καλοκαίρι το πολιτιστικό κέντρο που ετοιμάζει. «Ετοιμάζουμε το πολιτιστικό κέντρο στην Κυπαρισσία και σας περιμένουμε όλους το καλοκαίρι», λέει στο newsbeast.gr και προσθέτει ότι θα υπάρχουν θεατρικές παραστάσεις και διάφορα ακόμη καλλιτεχνικά δρώμενα. «Εδώ θα κάνουμε θέατρα, θα κάνουμε συναυλίες, θα γιορτάζουμε με τον κόσμο», υποστηρίζει. Του αρέσει άλλωστε το θέατρο και η γραφή και ετοιμάζει ήδη αρκετά πράγματα ελπίζοντας ότι όλα θα πάνε κατ’ ευχήν. Υποστηρίζει ακόμη ότι οι νέοι αξίζει να ασχοληθούν με την υποκριτική, όταν έχουν το ταλέντο, παρά τους δύσκολους καιρούς. Αρκεί φυσικά να διαθέτουν το ταλέντο. Στον ελεύθερό του χρόνο ετοιμάζει νέα πράγματα και γράφει ελπίζοντας αυτά να γίνουν έργα στο πολιτιστικό κέντρο που ετοιμάζει. 


ΑΠΟ http://kyparissiotis.blogspot.gr
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΒΑΖΟΥ - ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΗΣ, (ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ - ΗΧΗΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ)

Ένας φόνος που δεν έγινε, προστέθηκε σε μια σκευωρία που είχε αρχίσει πριν λίγα χρόνια.